მთავარი » 2010 » აპრილი » 02
The Rocker
1 სთ 42 წთ
ჟანრი: კომედია, მუსიკალური პოსტერები
გამოშვება: 12 ივნისი 2008
რეჟისორი: პიტერ კატანეო
სტუდია: 21 ლეფს ინტერტეიმენტი, ფოქს ატომიკი
როლებში: ქრისტინა ეპლგეითი, უილ არნეთი, ჯეფ გარლინი, ჯეინ ლინჩი, ხოვარდ ხესემან, ფრედ ატმიზენი, ემილი სტოუნი, რეინ უილსონი, ჯოშ გადი, ჯეისონ სუდეიკისი
ბიუჯეტი: $15M ხარისხი:  ენა: რუსული(პროფესიონალური) ზომა: 1 400.81 MB
ფილმის მიმოხილვა
რობერტ ფიშმანი ზედმეტსახელად ფიში მხოლოდ როკ–ნ–როლით ცხოვრობდა,თავის შექმნილი ჯგუფის ვეზუვი–ს ერთგული იყო,საიდანაც იგი გამოაძევეს,როცა რეაულერ ფულზე მივიდა საქმე... 20 წლის შემდეგ,როცა ფიშს ჯგუფში დაბრუნებაზე ყველანაირი იმედი ამოეწურა,იგი შეიტყობს,რომ მისი დისშვილის სკოლის როკ– ჯგუფი დასარტყამი ინსტრუმენტების მუსიკოსს ეძებს..ახალგაზრდები ფიშს როკის მეფის ტახტზე კვლა
...
Read More
|
დამიჯერე შენზე ტირის ჩემი გული,
შენი ჩემთან ყოფნა არის სიხარული.
შენ არ გესმის რაა ჩემთვის სიყვარული,
ასე მწარედ რატომავარ დატანჯული.
რატომ მტანჯავ,ნუთუ რამე დაგიშავე?
მე საბრალოს თეთრ ცხოვრებას რად მიშავებ?
მოდი ერთხელ მოინდომე გამახარო,
სიგიჟისგან აცრემლილი დამაწყნარო.
იმას ვნატრობ გულზე ვარდი დამაყარო,
იქნებ მაშინ დამიტირო მიყვარხარო.
ეს სიტყვები რომ ჩამესმას სამარეში,
წამოვდგები და ჩაგხედავ მაგ თვალებში.
|
ფიქრი გაიტაცა დილის ქარიშხალმა,
მე ასე ვსეირნობ ნელი სიარულით. . .
სულში უიმედო სივრცე გაიშალა,
გაჩნდა მუსიკიდან ქარი სინანულის. . .
ისევ შრიალია,კრთიან ეს გედები,
მე შენ განშორებას უხმოდ გავალებდი. . .
მხოლოდ მარტოობის დღეებს ვეგებები,
მხოლოდ სიჩუმეა ჩემი კავალერი. . .
ალბათ მეგობრებმა სადღაც გამიხსენეს,
როგორც ღამეების მიერ გადამწვარი. . .
ეხლა კუბოში ვარ,გულმა დაისვენა,
მომდევს პროცესია,ჩუმი თანამგზავრი. . .
ალბათ სამარესთან ვარდი მრავალია,
ალბათ მარიამიც ტირის თავდახრილი. . .
მთვარე მდუმარეა და ცა მაღალია,
მოდის გათენება,როგორც ბალდახანი. . |
menatrebi titqos martla chemi iyo
da chems garda qveynad arvin agar gflobdes
is dro gaqra chmo kargo ertad yofnis
axla isev tkivilamde menatrebi,
davigale am cxovrebam mtlad damgala
am cxovrebas ver gavuge veraferi
menatreba chemo kargo is dro tkbili
chveni siyvarulisagan gadaglili,
magrad vai rom chven ertad agaravart
da uflebac ar maqvs sheni monatrebis
chven dro gvedga siyvarulo tkbilze tkbili
exla gvidgas tkivilis da molodinis,
agar vici ra vushvelo monatrebas
monatrebam me tkivili shemaswavla
agar vici sad gaveqce me molodins
tirili da molodinic man maswavla,
netav ratom exla ragad menatrebi?
shen xom chemi siyvarli agaraxar
magram ra vqna sul bolomde meyvarebi
siyarulma monatreba shemaswavla..
|
ar waxvide ar damtovo chemgan shors gtxov
nu damtoveb me sabralos qveynad marto
shen tu waxva sheni sitbo ver gamatbobs
da tu waxvl nugarafers nugara mtxov,
isev gnatrob shen midixar mtoveb marto
meshinia rom sxvis sitbom ar gagatbos
geficebi sikvdilamde meyvarebi
da icode me sxvis sitbo ver gamatbobs,
gulshi cecxli migizgizebs mwvavs da madnobs
da gjerodes me fifqebi ver damatovs
me dagicdi sanam sev ar gamatbob
da am chems guls cecxlis fifqebs ar daatov,
ravqna gnatrob da arafers sxvas ara gtxov
damibrundi me tvalebze cremli matovs
shemmicode da dabrundi chemtan kargo
isev gicdi chemi guli kvlav shen gnatrobs..
|
გული შენთან თხოვდა... ცრემლები კი, დღეებს ითვლიდნენ. გარეთ თეთრი თოვლი მოდიოდა როგორც შენი ნაზი კანი.. კარები იკეტება სიყვარული იკეტება.... არ გინდა არანაირი სიტყვები... ჩვენი თვალები ყველაფერს იტყვიან..... ვის გაანდე შენი გული?
მე რატი არ მითხარი რომ სხვა გყვარებია და რატო მიანდე მას შენი ფიქრები?
ჩვენ დიდი ხიდი რომ გვქონდა ეხლა ჯარმა დაბომბა...
ქურდი ნარკომანი? გამანდე მისი ამბები... თუ არც გინდა მე შენ კარებთან დავიმარხები.. შენ გაგიცანი ბავშვი იყავი ეხლა ქალი ხარ არც კი გახსოვარ მე კიდე ჩემს ოთახში სურათები მიკიდია შენი სახელით. ავადმყოფი დამიძახე ან კიდე გიჭი მაგრამ ამ სიყვარულს ვერ უბრძანებ... შენი სუნთქვა არ იგრძვნება ჩემს ოთახში... შენი სიცილი ჩემს ყურებს არ აგიჯებენ მაგრამ იმას აგიჯებ და იმას კოცნი.... და მე რატო არ გინდა რომ მითხრა რომ შენ ჩემი სიყვარული სხვას მიეცი და რატო მიეცი? გული მეც არ მაკლია და სიყვარულიც.... რაც შენ მაჩუქე სულ თან დამაქვს ...... და თუ რამე მოხთა მე ნუ დამაბრალებ იმას დააბრალე ვისაც გაანდე სიყვარული... მე ჩამკეტე ამ ოთახში და სიყვარულის გზები შეწყვიტე... დამაობლე .... და ჩემი სული ყოველ ღამე კივის...
შენი სიყვარული სულ თან დამაქვს... სოყვარული შუშით არის შექმნილი..
და შენ უკვე ნაკუწებათ აქციე........ მაგისთვის წებო არ არსებობს შენი გიმილი ძილში მესიზმრება.... ეხლა მე რომ მესროლონ გულში დანა არ მოვკდები მაგრამ შენ წახვედი უკვე
...
Read More
|
სიყვარულისთვის ეს ცხოვრება ისე ცოტაა,
უშენოდ ფლანგვა ამ დღეების ალბათ ცოდვაა.
თუ ეს ცხოვრება უშენობის წუთებს მპირდება,
მაშინ იცოდე, ეს ცხოვრება აღარ მჭირდება..
................................................
ყოველ საღამოს, როცა მზე ჩადის
და თეთრი
...
Read More
|
ჩემი გარდაცვალების ათი წლისთავი ხდება, თუმცა ამ ბარათს იმიტომ არ ვწერ, რომ საიქიო ცხოვრებაზე გიამბოთ.
ჩემი დიდი სიყვარულის ისტორიას მოვყვები, რათა იცოდეთ, რომ ადამიანთან ერთად სიყვარული არ კვდება...
ზამთარში გავიცანი. თბილისისთვის უჩვეულოდ სუსხიან საღამოს, როცა ძველ მეგობრებთან ერთად ახალ წელს ვხვდებოდით... ქმარს ახალი გაშორებული ვიყავი... შვილი ძალიან მინდოდა, მაგრამ არ გვეყოლა, მეგონა, განშორების მიზეზიც ეს იყო... იმ საღამოს კი მივხვდი, რომ თურმე ამ შეხვედრისთვის ვემზადებოდი.
მიჭირს იმის ახსნა, როგორი იყო, რადგან სიტყვები "ერთადერთი" ან "სანუკვარი" მხოლოდ ცოცხლებისთვის არის მნიშვნელოვანი, აქ კი შეგიძლია უბრალოდ თქვა "ის ჩემი სიზმარი იყო" და ყველაფერი გასაგები იქნება.
ჰო, ეს 31 დეკემბერს მოხდა. დავინახე თუ არა, მივხვდი, რომ დავიღუპე! მარტო რომ მოსულიყო, შეიძლება პირველივე წუთს გამოვლაპარაკებოდი, მაგრამ ის ჩემს მეგობართან ერთად მოვიდა. ერთმანეთი სამიოდე კვირის წინ გაიცნეს, ჩემი მეგობარი ბევრს ჰყვებოდა მასზე.
როცა საათმა თორმეტჯერ ჩამოჰკრა და სადღეგრძელოებიც შეისვა, ფანჯარასთან მივედი. ჩემი სუნთქვისგან მინა დაიორთქლა, მეც ავიღე და საჩვენებელი თითით მივაწერე: "მიყვარხარ!" მერე ადგილს დავუბრუნდი. წარწერა ორიოდე წუთში გაქრა... ლხინი გაჩაღდა. ფანჯარასთან ერთი საათის შემდეგ მივედი, დავაორთქლე და დავინახე წარწერა: "მეც". ვიგრძენი, რამდენიმე წამით როგორ გამიჩერდა გული და მომეკვეთა ფეხები.
ყველაფერი, რაც ჩემს ცხოვრებაში მანამდე მოხდა, მხოლოდ ფ
...
Read More
|
სიბრძნე ჩვენი ცხოვრება ჭადრაკის დაფას ჰგავს,ვინ პაიკია და ვინ მბრძანებელი...
მაგრამ რომ არა პაიკი,მბრძანებელი ვერავის უბრძანებდა ! ასე რომ
ყოველი მბრძანებელი პაიკის მფარველობის ქვეშ იმყოფება...
აქედან გამომდინარე მბრძანებელსაც აქვს სუსტი მხარეები.
პაიკი თავგამოდებით იბრძვის მეფის დასაცავად.თავსაც კი გასწირავს მისთვის,
მაგრამ არა მისთვის,არამედ ქვეყნის დასაცავად,სამშობლოს სიყვარულში !
მეფეს მბრძანებელი ჰქვია,პაიკს ჯარისკაცი,ჯარისკაცი იბრძვის,მეფე კი მბრძანებლობს... მაგრამ დრონი მეფობენ და არა მეფენი,მეფე შეიძლება გამოიცვალოს,სხვამ დაიკავოს მისი ადგილი,მაგრამ ჯარისკაცი რჩება ჯარისკაცად !
მას ვერავინ შეცვლის და არავინ შეერკინება მისი ადგილის დასაკავებლად !
ხოლო სამეფო ადგილი,ტერიტორიები და მიწა_წყალი,
ყოველთვის იყო გასაყოფი და კაცობრიობის სადაო საკითხი.
მისი გულისთვის დაჭამეს ხალხმა ერთმანეთი...
მაგრამ ყველა ადამიანი ხომ ვერ გახდება მბრძანებელი...
მბრძანებელი ერთია ! ხალხი კი მრავალი,
ასე რომ სახელმწიფოს ხალხი მართავს და არა მბრძანებელი !
მაგრამ რა მნიშვნელობა აქვს ვინ იქნები?
მთავირია იყო ადამიანი !
|
შენ რა იცი, სიყვარული რა ხილია?!
არ გიგრძვნია გულში ტრფობის გაღივება.
სიყვარული მთაში ირმის ძახილია
და ბოლოს კი სევდიანი გაღიმება.
სიყვარული ცრემლებია დაკარგული,
იცი, კარგო, რას ამბობდა საიათნოვა? -
სიყვარული ტალღააო ნაკადულის,
თუ წავიდა, აღარ მოვა.
მე შენ მეტი განა არვინ მყვარებია,
ეს ალვები მეჩვენება გოგონებად,
ეს ლექსები მაშინდელი ქარებია
და ტკბილ-მწარე მოგონება.
|
შენ ჩემში უკვე შემოდგომის სიშიშვლეს ხედავ,
რტოებს სიყვითლე ფოთლებისა შემოსძარცვია,
ფრინველთ გალობა შეუცვლია გოდებას ხეთა,
და ტყეს სამოსი არასოდეს თითქოს არ ცმია.
შენ ჩემში ხედავ წარსულ დღეებს მიმწუხრიანებს,
მეწამულ სხივებს დასავლეთის ცაზე მოფენილს,
ქრება ნათელი, შუაღამე ავად ხრიალებს
და მიუსავლეთს ემგვანება წუთისოფელი.
ვიცი, რომ
...
Read More
|
 აი,დაღამდა დღე მზიანი იმედიანი,
იყო პრობლემაც, თავის თავად ერთ მარცვლიანი.
აღარ მაქვს ძალა ვიწრო ფიქრის გრძნობაზე მარტოს,
ვიცი ვერ შევძლებ,ვიცი ვერ შევძლებ და უნდა დავთმო...
ეს დღეც ყოფილა არეული ვით კაცის თვალი,თან შეუალი აუღებელი,
თითქოს და რკინის რვალი...
მე სიყვარულზე ვერას დავწერ მე მომიტევეთ,
რადგან სიყვარულს ვეღარ ვხედავ,მე ბერი ბიჭი.
შემომ
...
Read More
|
დიდხანს.. დიდხანს უცქირა საკუთარ გამომეტყველებას სარკეში. უშნოა, ულაზათო და ჩვეულებრივი. იმდენად ჩვეულებრივი, რომ ის ვერც კი შეიმჩნევს, ვერც აღმოაჩენს...
ცხვირზე უფრო უმუქდება ჭორფლი, თმაც ჯიუტი და არ დამყოლი გახდა, ვერაფერი მოუხერხა, ხელებიც კი თითქმის ზომაზე მეტად დაგრძელებია. უცბად მოშორდა სარკეს. ეს კიდევ არ არის ყველაფერი. კოჭებს ზემოთ ოდნავ აცდენია ფერშეცვლილი ჯინსები, ცდილობს რაც შეიძლება ჩაჩაჩულად ჩაიცვას, მაინც ვერ დააგრძელა, ლანჩა გაცვეთია ფეხსაცმელს. ლანჩა გაცვეთია ფეხსაცმელს. კიდევ კარგი ზემოდან ჯერ კიდევ შეეხვდება, ძირები ხომ არ ჩანს, ფეხის სისველეს მოითმენს, გაუძლებს.
ის კი... პეპელასავით შემოფრინდება ხოლემე საკლასო ოთახში, ლამაზი, მშვენიერი, არამიწიერი. გრძნობს შურით სავსე მზერას, ასე ხშირად რომ აადევნებენ ხოლმე დაქალები. რადგან თითქმის ყოველ კვირას ახალი "შმოტკებით იჩითება”, მამამისი არაფერს აკლებს ერთადერთ ნებიერას. მიჰყავთ და მოჰყავთ მანქანით.
დათოს კი სახლის გახსენებამ ტკივილი მოჰგვარა, დედა სულ ავადმყოფობს, სხივჩამქრალი და გაცრეცილი გამომეტყველება აქვს. მაინც ცდილობს ცხოვრებასთან ბრძოლას. არაფრისაგან შეაკოწიწებს ხოლმე საუზმეს, რომ მშიერი არ გაუშვას ბიჭი სკოლაში. სულ უკვირს, როგორ ახერხებს დედა ამას. მისი პენსია იმდენად მწირია... მამა... ადრიან დილას გაუჩინარდება და გვიან ღამით ბრუნდება მთვრალი... თვალებდაწითლებული, სახეგაკუშტებული. სამყ
...
Read More
|
ადამიანები მუშაობენ:
მაუსს კიდებენ ხელს და ისარს მონიტორზე ამოძრავებენ.
ადამიანები მუშაობენ:
ყვავილებს რწყავენ და ზეცაში გალაქტიკებს აკვირდებიან.
ადამიანები მუშაობენ:
ბანკებში სხედან, ფულს ითვლიან და ჩეკებს წერენ.
ადამიანები მუშაობენ:
არაყს სვამენ და ქაბაბს ჭამენ.
ადამიანები მუშაობენ: <
...
Read More
|
სიბრალურისთვის არ დამიბრუნდე,
გემუდარები წადი. . .
ოცნების კოშკებს მარტო ვაგებდი,
განთავისუფლებ წადი. . .
სიყვარული ხომ მაინც მასწავლე,
მადლობელი ვარ წადი. . .
ფიქრთა ტალღები ისევ აზვირთდნენ,
არ დავიხრჩობი წადი. . .
ფიქრის უფლება ხომ მაინც დამრჩა,
არაუშავს რა წადი. . .
ჰო,დავფიქრდები,დიდხანს ვიფიქრებ,
ვიცი გამიგებ წადი. . .
ღამეს შევჩივლებ ჩემ გულის დარდებს,
ვიცი გამიგებს წადი. . .
თუ გინდა მოდი კიდევ მიგიღებ,
გული ღია მაწვს იცი???
გისაყვედურო???არა ძვირფასო,
მე პატიება ვიცი. . .
|
ქარი ატეხდა გუგუნს და შრიალს,
ფოთლები იწყებენ ხმამაღლა შრიალს.
დაგიკოცნიდი მაგ თვალებს წყლიანს,
არ შევახებდი შენს ტუჩებს ნიავს.
სხვამ დამიჩოქა,მე შენ გარჩიე,
ბედნიერებას ტანჯვა ვარჩიე.
ჩემს თვალებს ცრემლი რად შეაჩვიე?
რომ შენ მიყვარხარ,ხომ შენ გარჩიე.
ვერავინ მოკრიფა ვარდი უეკლოდ,
მე ფუფუნების არავარ ხარბი.
ცოდვაა თუკი შენ შემიყვარდი???
ცოდვაა რომ შენში სიყვარულს ვრგავდი???
მე აღარავის,არაფერს ვგავდი,
როცა მაჩუქე ტანჯვა და დარდი.
შენ ჩემ წინაშე არა გაქ ვალი,
თუ არ გიყვარვარ,ნუ მოხვალ წადი. .
|
..................
gaTenda . samyarom gaiRviZa. sicocxle gamefda irgvliv. sadRac Sors CurCuli ismis. es CurCuli qars moaqvs da TandaTan yvelaferi naTeli xdeba...
es " xeebi laparakoben ”:
- Sexede! ukve rogor moxucda da mainc " gvejibreba”- ambobs erTi axalgazrda nekerCxali wlovan muxaze.
- aba, aba... mxari auba nekerCxals wifelamac.
(TiTqo undaT, rom yvelaferi mxolod maTi iyos).
muxa xmas ar iRebs. Tavis siZliere kargad swams da " axalgazrdebis” naybeds yursac ar aTxovebs...
- naxe! gogona modis, wamoiZaxa nekerCxalma. unda gavkekluc_
de. sTqva da totebi aaSriala.
gogonam , ki... zedac ar Sexeda. gverdi auara da beberi
muxisken wavida.
miuaxlovda , Sexeda: "RmerTo Cemo, ra sidiadea,”
Tqva da nasiamovnebi muxas mieyrdno.
|
«»
მან მიატოვა პატარა გოგონა,
მერე მოვიდა მითხრა,
შენ მიყვარხარო და შენთან ერთად
ბედნიერება მინდა.
მე კი პასუხად არა ვუთხარი რადგან ვერ ვიტან იმ ვაჟს,
ახლა გაიგებს თუ როგორია,
რომ მიგატოვებს ვიღაც.
უცებ შეებრალა პატარა გოგონა,
სასწრაფოდ ეძებს ბინას,
იქ კი ეტყვიან რომ იმ გოგონას ახლა საფლავში ძინავს.
ბიჭს მოეძალა ცუდი ფიქრები
ვეღარ მიმხვდარა რა ქნას,
მიდის საფლავთან და სიმწრით გულზე
მუშტით დააყრის მიწას.
–ნუთუ ძვირფასო ჩემი ბრალია რომ მიგაბარეს მიწას?
ახლა ცოცხალი დავიარები მაგრამ მკვდარი მაქვს გული, გთხოვთ არასოდეს არ მიატოვოთ ქალის სათუთი სული.
ლიკა შამათავა.
|
Твои глаза покрылись дымкой.
И в жызнь твою вошёл минор
Я в душу вновь к тебе стучалась
Открыть ты дверь никак не смог.
Прошли года. Настала осень.
В окошка листья зашуршат.
И мы с тобой запели песню
Настал в природе _мёртвый час
Прошли года, и как всегда.
Не смог от чувства убежать
Начами думать. И не спать,
А днём стихи мне сачинять.
Вся жызнь покрылась- белезной,
Не только – ночь, и волос твой,
Таков роман у нас с тобой.
Мы оба плачем за спиной.
Автор-джука абрамишвили.
|
veRarc pepelam gaSala brTebi
aRarc Citebis Wi kWiki ismis
isev da isev, Ramea bneli,
da sadRac bavSvi tiris,
ismis umanko bavSvebis xmebi,
idumaleba xalxis,
ox, ra Znelia qveynad darCena,
Tu ar moeli sikvdils . . . .
Qari arxevda sul yvela totebs,
foToli qrolviT, SoreTSi momsdevs,
minda gaviriyo, ucxo qalaqSi,
arasdros mqondes, naRveli xmaSi,
codoa bavSvi, Ralatobs deda,
es yovelive mouwyo bedma,
ar icis risTvis, aCuqa sicocxle?
isic ar icis, didxans icocxlebs?
Aadvilad viciT bralis dadeba,
Uumanko xalxze gadabraleba,
Aadvilad viciT lanZRva ,gineba,
Mmidis dReebi, miedineba.
Aaravin eZebs saqcielSi mizezs,
rac am qveynad ar unda gWirdes,
aravin ityvis _ albaT uyvarda
ufa lma icis_ fiqri ras uqadda,
umniSvneloa CemTvis yoveli,
mxolod momaval dReebs moveli,
vici rom RmerTi xedavs yvelafers,
gansjis saqciels, Cemsa Tu Sens,
Tavad gvaniSnebs , ra aris swori,
Ggvaqvs Tu ara ufleba locvis.
|
* * *
გარეთ წვიმს და თოვს, სახლში მოსვლას მთხოვს წვიმის წვეთები და ქარიშხალი. გარეთ თოვს და წვიმს, დავიწყებულ სიმს გულში ატოკებს ქვითინი მწყრალი. ვიგონებ ჟამს, როს სიყმაწვილის დროს
|
დაიწვას გული ,უცნაურ ტრფობით. ცრემლით აივსოს ზღვა საწყაული. ოღონდ მჯეროდეს მე ჩემი ბოდვა და სიყვარულის დღესასწაული.. :)
............................................................
|
აი, რა მზის სიზმარია - აირევი ივერია... აი დროშა, აშორდია, ჰაერების სიბერეა.
.....................................
rac ufro shors xar me ufro vtkbebi, me shenshi mikvars ocneba chemi xeluxlebeli rogorc mzis sxivi miuwvdomeli rogorc edemi |
*** შენ ეი... ბიჭო ამბაკო, არ მითხრა, ახლა, არ მაქვსო?! მომეცი ერთი თამბაქო!
*** მე შენს დანახვას მიჯობს
|
ჰე, მამულო! გრძნობა შენი მოვლისა მარად ყველა ჩვენთაგანის ვალია. სანამ გმირმა შენთვის სული დალია, სთქვა: „სამშობლო, უპირველეს ყოვლისა!"
არმოშიშარს ქარისა და თოვლისა, ყოველ ჩვენგანს ურყევ მიზნად ექნება მხოლოდ შენთვის თავდადების შეგნება:
|
ვერხვები
ყოველთვის, როცა დაბერავს ქარი და ნისლს მთებისას გაიფენს აფრად, ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.
ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავს ძველი ღვინის სმით, უღონოდ, მძაფრად,
|
გულო, რა გემართება?
შემოდგომის ყვავილებს დიდებასთან მივიტან, ერთი შორი ოცნება მახსოვს ძველ მოტივიდან. ვარდები არ არიან, მაგრამ რა მევარდება? სულო, რა გემართება? გულო, რა მოგივიდა?
|
იბობოქრე, ცხოვრების ზღვავ, ჩემს ირგვლივ,
იბობოქრე, მე რა უნდა დამაკლდეს!
პიტალო კლდეს რას დააკლებს ზღვის ტალღა,
რას დააკლებს ზვირთი გამობრძმედილ კლდეს?
ბევრგვარ გრიგალს გადუვლია ჩემს გულში,
|
ქარი ჰქრის...
ქარი ჰქრის, ქარი ჰქრის, ქარი ჰქრის,
ფოთლები მიჰქრიან ქარდაქარ...
ხეთა რიგს, ხეთა ჯარს რკალად ხრის,
სადა ხარ, სადა ხარ, სადა ხარ?..
როგორ წვიმს, როგორ თოვს, როგორ თოვს,
ვერ გპოვებ ვერასდროს... ვერასდროს!
შენი მე სახება დამდევს თან
ყოველ დროს, ყოველთვის, ყოველგან!..
შორი ცა ნისლიან ფიქრებს სცრის...
ქარი ჰქრის, ქარი ჰქრის, ქარი ჰქრის!..
|
გულო, რა გემართება?
შემოდგომის ყვავილებს
დიდებასთან მივიტან,
ერთი შორი ოცნება
მახსოვს ძველ მოტივიდან.
ვარდები არ არიან,
მაგრამ რა მევარდება?
სულო, რა გემართება?
გულო, რა მოგივიდა?
..............................................
გზები გაუვალი
და გზები გავლილი -
გულისტკივილით მაქვს
ყველა შესწავლილი.
ადის მწვერვალზე, თუ
ჭაობში ეფლობა -
ერთი ნიშანი აქვს:
დაუსრულებლობა.
..............................................
რომელი საათია?
ახლა, რა თქმა უნდა, ძლიერ გვიანაა.
გუ
...
Read More
|
ქარით დატირებული
ქარით დატირებული, უნუგეშოდ შთენილი,
მიფრინავდა ფოთოლი, ხიდან გადმოცვენილი.
და სტიროდა მიდამო, იძრცვნებოდა ტყეები,
და სცურავდნენ, სცურავდნენ ღრუბელთ სიშორეები.
შემდეგ თოვლი მოვიდა და, ვით სულს მოტივტივეს,
შევაჩვიე სიცივე ჩემი გულის სიცივეს.
ეხლა... თოვლში, ჩაფლული, უნუგეშოთ შთენილი,
იყინება ფოთოლი, ველად ჩამოცვენილი...
|
მე ხომ სხვა ვარ, დღე ცისმარე
მახვილს ვფერავდი,
შენ კი გქონდა დღეთ სიზმარი
ფერად-ფერადი.
მიყვარს ამ ხმის გაგონება,
რადგან ვერრათი
ვერ წავშალე მოგონება
ფერად-ფერადი.
შემიყვარდა ეგ ხმა ტკბილი
ბედისწერამდი,
სად არ დამდევს მისი ჩრდილი
ფერად-ფერადი.
იყოს ისე , როგორც დარჩა
ამიერამდი,-
ჩემთვის- ძონძი, შენთვის- ფარჩა
ფერად-ფერადი.
|
მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის
ქალწულებივით ხიდიდან ფენა.
მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლის
და სიყვარულის ასე მოთმენა.
ძვირფასო! სული მევსება თოვლით:
დღეები რბიან და მე ვბერდები!
ჩემს სამშობლოში მე მოვვლე მხოლოდ
უდაბნო ლურჯად ნახავერდები.
ოჰ! ასეთია ჩემი ცხოვრება:
იანვარს მოძმედ არ ვეძნელები,
მაგრამ მე მუდამ მემახსოვრება
შენი თოვლივით მკრთალი ხელები.
ძვირფასო! ვხედავ... ვხედავ შენს ხელებს,
უღუნოდ დახრილს თოვლთა დაფნაში.
იელვებს, ქრება და კვლავ იელვებს
შენი მანდილი ამ უდაბნოში...
ამიტომ მიყვარს იისფერ თოვლის
ჩვენი მდინარის ხიდიდან ფენა,
მწუხარე გრძნობა ქროლის, მიმოვლის
და ზამბახების წყებად დაწვენა.
თოვს! ასეთი დღის ხარებამ ლურჯი
და დაღალული სიზმრით დამთოვა.
როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი,
როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა!
|
მე ვადღეგძელებ პირველ სიყვარულს წმინდას,ანკარას !!! ყველა დროს გულმა ჩუმად ეს რომ ატარა. . . მე ვადდღეგრძელებ პირველ კოცნას სიწმინდეს მისას !!! სიტყვებს:სულ მუდამ მეყვარები შენ თვალებს ვფიცავ. . . მე ვადღეგრძელებ პირველ `ჰო` -ს თქმას მორცხვად სიწითლეს !!! იმ მტანჯველ განცდას შეხვედრისას წამებს რომ ითვლის. . . მე ვადღეგრძელებ პირველ სიყვარულს გიჟურს,ვნებიანს !!!
|
ჩამომისხი მერიქიფე სულ ბოლომდე,
ნახევარი ყველაფერი მეჯავრება.
ჩამომისხი გენაცვალე ერთსაც დავლევ,
ვინც მიყვარდა უფრო მეტად მეყვარება.
დამალევინე მერე რა მოხდა ???
წუთისოფელი დროს ტარებაში მინდა გავლიო.
ჭიქა რა არის?მომაწოდე ეგ სავსე ყანწი,
შეყვარებულთა სადღეგრძელო მინდა დავლიო !!!
|
ვზივარ ფანჯრის წინ
გავყურებ მთვარეს
ეს ფიქრი მხოლოდ
შენ თავს მაგონებს.
ეს ფიქრი შენზე
ლოცვას მკარნახობს
მხურვალედ მიპყრობს
შენზე ფიქრები.
სიზმარში გხედავ
ჩემსკენ მომავალს
ხელში ყვავილით
ნაზი ღიმილით.
ეს სიზმარია თუ მეჩვენება?
გამომეღვიძა მე გახარებულს
მრეღა მივხვდი, რომ სიზმარია
ჩემი სხეული შიშმა შეიპყრო.
ციხეში მარტო
ვზივარ ციხეში მიუსაფარი
ბედმა არ ვიცი რატომ!?
ვარ ამ ოთახში გამომწყვდეული
სულ მარტოდ-მარტო არ ვიცი რატომ!?
ქვეყნად მხოლოდ კარგს ჰქონია ბედი
იგი არ კვდება სამარადისოდ
ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს
მეც ამას ველი არ ვიცი რატომ.
|
როცა მოვკვდები
როცა მოვკვდები დამეხვევა ნაზი სიო
იქნებ მან მაინც გააგრილოს გული.
ნუ ტირით ხალხნო მაგით მაინც ვერაფერს შესცვლით
თავს ნუ მოიკლავთ სიკეთე ჰქმენთ სამარადისო.
როცა მოვკვდები დამაფრქვიეთ ზედ შავი ღვინო
იქნებ მან მან მაინც გაახუროს გული.
როცა მოვკვდები დამამარხეთ თეთრი ტირიფი
რომ უთქვენობით მან მაინც დამიტიროს.
როცა მოვკვდები ჩემი პატრონი მხოლოდ მიწაა
უთქვენოდ წლები ნეტა როგორ განვვლო???
მაგრამ მე მაინც თქვენთანა ვარ სამარადისოდ
სიკეთე ჰქმენთ და ჩემი სიტყვაა არ დაივიწყოთ.
განვლენ წლები და თქვენც ჩემი ბედი მოგელოდებათ
იცოცხლეთ ხალხნო გიხაროდენ ვითარც ცოცხალ ხართ!
უიმედო სიყვარული
მივდივარ მარტო
მივყვები გრძელ გზას
შენზე ფიქრები
არ მანებებს თავს.
გავყურებ ზეცას
იმედის თვალით,
ღმერთს ვევედრები
შენს გამოჩენას.
რისთვის გამოჩნდი
ან რად წახვედი
დამტოვე კენტად.
მივდივარ მარტო
გავყურებ ზეცას
შენ კი სადა ხარ
ვერ გპოვე ვერსად!! |
„ რჩეული"
გულში ღრმადჩამწვდომ და დამჩაგვრელ
სიტყვებს დავეძებ...
მითხრეს სევდაა,ამ ცხოვრე კონის
საბაბი
მე არასოდეს არ მიფიქრია კარგზე
ამდენი,
მაგრამ ყოველთვის მამშვენებდა
სიბრძნის საბანი.
-მე ბულბული ვარ, თავმომწონი
მოხეტიალე...
-მე ირემი ვარ მთისა და ბარის
მშვენება...
-მე არწივი ვარ, მძლავრი ფრებით
გადატიხრული,
-ჯეირანი ვარ,სიცოცხლის ნიჭი,
რომ არ ეძლევა.
დღეს დამავალეს ამ სამყაროს ლოცვა
და ქება,
დღეს დამავალეს დედამიწის ცად
დამშვენება,
დღეს დამავალეს ხალხის სიტყვით
ღმერთთან ვედრება,
დღეს დამავალეს ცის და ფსკერის
ერთ შეერთება!..
მე ნამდვილი ვარ და რეალობას
არ გავურბივარ
მე ვარ ნატეხი სამართლის
ზიგზაგეგიდან,
მე ვარ სანთელი სხვის სარეცელთან
არ დაღვენთილი,
მე სხვა წირი ვარ, ფანტასტიკიდან
გადახვეწილი .
-მე ვარ პერსონა, ადამიანი ან
ინდივიდი,
რომელსაც ენით ვერ გამოუთქვამს
თავის სათქმელი,
ამბობს ღმერთმა,მას უბოძა
ნიჭი საუბრის,
ამბობენ უფალს დალოცვინა,
ცოდვის კალთები.
არ გჯერათ?!-მოვა დასაბამი
უსასრულობის,
მე არ ვიგონებ, მაგრამ მჯერა
დანაპირების,
მე განვამტკიცებ შეპირებულ აღთქმას
გულწრფელად,
მე არ ვიტირებ და არ ვიდარდებ
ვრცელ მომავალზ
...
Read More
|
ფიქრმა დაფარა უბადრუკი, ვრცელი
სიტყები,
მე შენ მჭირდები....
ნისლია გარეთ და ლამაზ ხეებს ნაზად
ფიფქავს,ზამთრის სურნელი.
ვაშტერებ მზერას და წინ მიდგება
სახე სულ სველი,
წმინდა მირონით დანამული წვრილი
თითები;
ცოცხალ ჰანგებად გულში ჩაღვრილი
დრამა ძირძველი
ჟამმა აჰყარა გარდასული, ძველი
ლანდები,
დაღლილი ვზივარ და სწორუპოვრად
შენ მელანდები.
ალბათ დრო მოვა, მოვა სინათლე და
სინანული,
მერე კი ისევ დავინახავ შენს
უძლურ სახეს,
სითბო იღვრება შენს ნაცრისფერ,
მიმნდობ თვალებში.
ალბათ ამ მზერას მოაქვს შორიდან
შენი ალერსი.
„ზუსტი ბრალდება, ზუსტი აზრები,
ზუსტი ისტორია,
ნუთუ პერსონა დროის ტრიალთან
მთლად უძლურია,
ნუთუ ჩემს თვალებს შენი შეცნობა
ისევ სწყურია,
ნუთუ ამ სიტყვებს არ აქვს სხვა ახსნა?!
ეს აფსურდია!..
ნუთუ სრულიად აღარ არსებობს
ძველი განედი,
რომელშიც ისევ ინახება ჩემი აზრები".
ახლა ვიხსენებ, რომ ოდესღაც იყი
ჩემთან,
მაშინ გინდოდა უსასრულოდ რომ
გყვარებოდი,
მაშინ (სრულიად) მთლიანად ატაცებული
ფიქრები გქონდა,
მაშინ სრულიად გაგიჟებული დააბიჯებდი.
ახლა აღმოჩნდა, რომ დრო ყოფილა
ყველაფრის თავი,
რომ ყველას ღიმილს დრო გადააქცევს
მწარე ტკივილად
და მოვა ჟამი: წამი, წუთი, საათი,
როცა სრულიად გაღატაკება შენი
ტალანტი...
ალბათ სწო
...
Read More
|
ლეიტონ მისტერი თუ ლუისიანა ლოპილატო
ორივე ლამაზია, ორივე მსახიობია, ორივეს უთამაშიათ თინეიჯერულ სერიალში და ორივე ძალიან პოპულარული
|
Victoria's Secret -ის ორი ბრაზილიელი მოდელი
თქვენი აზრით, რომელს უფრო ლამაზი
|
ჯენიფერ ლოპესი ...................... The Back-Up Plan
|
42 წლის კანადელ-ფრანგ მომღერალ
სელინ დიონს ყავს 1 ვაჟიშვილი René-Charles Dion Angélil, რომელიც შეეძინა 2001 წლის იანვარში
2009 წლის აგვისტოში სელინის პრესსპიკერმა გამოაცხადა, რომ სელინი მეორე შვილს ელოდა
|
Gossip Girl - ს ვინც უყურებდა ნამდვილად არ გამორჩებოდა ბლერის მიდრეკილება აბადოკების
|
არ განიკითხოთ - და არ განიკითხებით
* * *
ეგვიპტეში, იმ ადგილის მახლობლად, სადაც ადრე წმიდა მამები მოღვაწეობდნენ, ცხოვრობდა ერთი ძმა, რომელიც ცოდვაში ჩავარდა და სენაკში ქალი მიიყვანა. ამ ამბის შესახებ ადგილობრივმა მოსახლეობამ შეიტყო და გადაწყვიტა ცოდვილი ძმის გაძევება. ღვთის განგებით, იქ აღმოჩნდა ეპისკოპოსი აბბა ამონი, რომელსაც სთხოვეს, მათთან ერთად წასულიყო ძმის გასაძევებლად. აბბა ამონი დათანხმდა.
როდესაც ძმამ დაინახა მასთან მიმავალი ხალხი, ქალი ქვევრში დამალა. ეპისკოპოსი სენაკში მისვლისთანავე მიხვდა ამას, მივიდა, დაჯდა ამ ქვევრზე და განკარგულება გასცა, ქალის ძებნა დაეწყოთ. გულმოდგინე ძებნის შემდეგ აბბა ამონს მოახსენეს, რომ ქალი არსად იყო. მაშინ აბბამ მათ უსაყვედურა:
- ხედავთ, რა ჩაიდინეთ? უდანაშაულო ძმა განიკითხეთ. დაბრუნდით სოფელში და აღარ განიკითხოთ სხვები!
მას შემდეგ, რაც სოფლელები წავიდნენ, აბბა ადგა და ძმას მოკრძალებით უსაყვედურა:
- ძმაო, იზრუნე შენი სულის გადარჩენაზე!
ასე იქცევიან სულიწმიდის მადლით მოსილები.
* * *
ერთი ბერი არ გამოირჩეოდა არც მარხვით, არც ლოცვით და არც რომელიმე სხვა სათნოებით, არამედ სრულიად უდები ცხოვრებით ცხოვრობდა. დადგა ამ სოფლიდან მისი გასვლის დრო. მონასტრის ძმები გაკვირდნენ, როდესაც იხილ
...
Read More
|
ნაყროვანება - სიბილწეთა დედა
წმიდა მამები ნაყროვანებას სიბილწეთა დედას უწოდებენ. მისგან წარმოდგება არაერთი ცოდვა, რომლებიც, თუ არ შეინანა, ჯოჯოხეთის ნაკვერჩხლებად ექცევა ცოდვილს. ქრისტიანთა ცხოვრებიდან ცნობილია მრავალი მაგალითი, თუ როგორ უნდა ვძლიოთ ნაყროვანებას, რომელიც ხშირად გემოთმოყვარებით იწყება.
† † †
მამა ტიხონ ათონელს ერთხელ ერთი ერისკაცი ესტუმრა, ნაყროვანებისა და გემოთმოყვარებისგან მეტისმეტად გასუქებული, და შესჩივლა, ხორციელი აღძვრანი და არაწმინდა ფიქრები მოსვნებას არ მაძლევენო. შვილო, თუ დამემორჩილები, ქრისტეს მადლით ანგელოზად გაქცევო, მიუგო მამა ტიხონმა. ერისკაცი დათანხმდა. ღირსმა მამამ ურჩია, განუწყვეტლივ წარმოეთქვა საუფლო ლოცვა: „უფალო იესო ქრისტე, შემიწყალე მე!" - და მთელი დღეები პურსა და წყალზე გაეტარებინა, ზეთიანი საზრდელი მხოლოდ შაბათ-კვირას მიეღო. გარდა ამისა, ყოველ საღამოს 150 მეტანია აღესრულებინა, ეკითხა ღვთისმშობლის კანონი, თითო თავი სახარებიდან და იმ დღის წმინდანთა ცხოვრება.
ექვსი თვის შემდეგ ერისკაცი კვლავ ესტუმრა მამა ტიხონს. მოძღვარმა ვეღარ იცნო - ისე გამხდარიყო, ტაძრის ვიწრო კარში თავისუფლად ეტეოდა. „ახლა როგორ გრძნობ თავს, შვილო?" - ჰკითხა ღირსმა მამამ. „ანგელოზივით, მამაო, არც ხორცი მაწუხებს და არც არაწმინდა ფიქრები", - უპასუხა მან.
...
Read More
|
მარხვა სხეულისა საზრდელია სულისა
† † †
ერთხელ მაკარი ალექსანდრიელს ყურძნის მტევანი მიართვეს ძღვნად. წმინდა მამას ძალიან უნდოდა, ხილისთვის გემო გაესინჯა, მაგრამ რაკი თავშეკავების გამოჩენა სურდა, მტევანი ერთ-ერთ ძმას გაუგზავნა. ბერს, რომელმაც ძღვნით უზომოდ გიახარა, ასევე გულით ეწადა ყურძნის შეჭმა, მაგრამ ნდომა დასძლია და მტევანი სხვა ძმას გაუგზავნა. იმ ძმამაც, წინამორბედთა მსგავსად, მტევანი სხვას გაუგზავნა, თუმცა მასაც გულით ეწადა, ხილით დამტკბარიყო. ამგვარად, ყურძნის მტევანმა მთელი საძმო ისე მოიარა, რომ არც ერთ ბერს მისთვის პირი არ დაუკარებია. ბოლოს კი იმ ძმამ, რომელსაც უკანასკნელს ერგო მტევანი, იგი, როგორც ძვირფასი ძღვენი, კვლავ მაკარის მიართვა. წმინდა მამამ მტევანი იცნო, ყოველივე წვრილად გამოიძია და გაოცებულმა განადიდა უფალი, რომელმაც საძმოს ასეთი თავშეკავება და მოთმინება მიმადლა.
დაბრუნებულ ხილს კი ღვთივსულიერმა ბერმა გემო მაინც არ გაუსინჯა.
† † †
ერთ მოღვაწე მამას, სახელად ელინს, უდაბნოში მარტოდმარტო მყოფს, თაფლი მოუნდა. მალე ქვის ქვეშ თაფლით თავსე გოლეული იპოვა და თქვა: „განვედ ჩემგან, მოუთოკავო გულისთქმავ, რადგან დაწერილია: სულითა ვიდოდეთ და ხორცთა გულის თქუმასა ნუ აღვასრულებთ" (გალ. 5,16) - ფიჭას ხელი არ ახლო და იქაურობას განერიდა.
ერთხელ კი, უდაბნოში სამკვირიანი მარხვის შემდეგ, წმიდა ელინმა მიწაზე მიმოფანტული მრავალფერი ნაყო
...
Read More
|
საპატრიარქოს პრეს-ცენტრის განცხადება
2010-03-28
ბოლო დღეებში რასელისტთა ე.წ. იეღოვას მოწმეთა სექტის წარმომადგენლები თბილისის ქუჩებში ავრცელებენ მოსაწვევებს, რომლითაც მოქალაქეებს 30 მარტს იწვევენ იეღოვის მოწმეთა დღესასწაულზე _ ე.წ. "იესოს სიკვდილის გახსენების" საღამოზე.
როგორც ცნობილია, აღნიშნული სექტის მიერ წარმოებული აგრესიული პროზელიტიზმი მოსახლეობის დიდი ნაწილის მწვავე რეაქციას იწვევს.
საპატრიარქოს პრეს-ცენტრი კიდევ ერთხელ აცხადებს, რომ რასელისტთა ორგანიზაცია წარმოადგენს ანტიქრისტიანულ და ანტიჰუმანურ ტოტალიტარულ სექტას. საეკლესიო სამართლის თანახმად მართლმადიდებელ ქრისტიანს ეკრძალება სექტანტებთან ერთობლივი ლოცვა და მათ რიტუალებში თანამონაწილეობა.
|
უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილიაII
თუ ახლა არა, მაშ როდის?
სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა,
ადამიანი უდიდესი საოცრებაა. იგი გვირგვინია ღვთის ქმნილებისა, ხატი და მსგავსებაა ღვთისა. ხატება ღვთისა ადამიანში წარუშლელია, ხოლო მსგავსებას ღვთის წყალობითა და შემწეობით თვითონ უნდა მიაღწიოს. ყოველმა ადამიანმა თვითონ უნდა იზრუნოს სულიერი ამაღლებისა და სრულყოფილებისათვის, რაც მას ღმერთს დაამსგავსებს. ძალით თავს მოხვევა ცხოვნების სურვილისა არ შეიძლება. მართალია, ცხოვნება წყალობაა ღვთისა, მაგრამ თავად ადამიანიც უნდა იყოს მზად ამ წყალობის მიღებისათვის.
ბევრი რამ თქმულა და დაწერილა ადამიანის შესახებ, მაგრამ იგი მაინც უდიდეს საიდუმლოებად რჩება, რადგან ვერასოდეს ვერავინ ახსნის იმას, თუ ვინ არის და რას წარმოადგენს ადამიანი. ამასთან დაკავშირებით მე მინდა გავიხსენო ის სამი მოკლე წინადადება, რომელშიც ერთ-ერთ ებრაელს კაცობრივი ყოფის მთელი სიბრძნე ჩაუქსოვია. პირველი: მე თუ არ ვარ ჩემი თავისთვის, მაშ ვინ არის ჩემთვის. ადამიანი მართლად, უპირველეს ყოვლისა, თავისი თავისათვის უნდა იყოს, მაგრამ ჩვენ გვავიწყდება, რომ არა მხოლოდ სხეული, არამედ უპირველეს ყოვლისა, სული ვართ. ამიტომ საკუთარ თავზე ზრუნვა პირველ რიგში სულზე ზრუნვას ნიშნავს, რადგანაც იგი უკვდავია, ხოლო სხეული მიწას მიეცემა და მიწადვე იქცევა.
მეორე: თუ მე მ
...
Read More
|
ადამიანების
არც წასვლა უკვირს ვინმეს და არც მოსვლა, არაფრად მიაჩნიათ მათი არსებობა,
ვითომ კანონზომიერია ყველაფერი. ვითომ არაფერი, როცა ადამიანები ერთმანეთს
ღალატობენ, ატყუებენ, ეპირფერებიან, მერე ეკლესიაში მიდიან და ყველაფერს
ინანიებენ მოძღვართან. ისიც პატიობს, ადამიანები ხართ და არაფერი
ადამიანური უცხო არ არის თქვენთვისო, პატარა სასჯელს დაუწესებს და
ადამიანებიც სინდისდამშვიდებულები ბრუნდებიან სახლებში, რომ ახლიდან
დაიწყონ თავისებური ცხოვრება...
როცა პატარა ხარ, ყველა კარგი
გგონია, პირველ რიგში, საკუთარი მშობლები, არ გაინტერესებს, საიდან მოაქვთ
მათ შენი ლამაზი სათამაშოები, როგორიც არცერთ ბავშვს ჰქონია; ვერც იმას
ხვდები, რატომ აქვთ ასეთი სახეები ტელევიზიით ნანახ შავკანიან ბავშვებს.
იზრდები, დრო ძალიან სწრაფად გადის, მშობლებს სათამაშოები აღარ
მოაქვთ შენთვის... მამა შორს, ოკენის გადაღმაა წასული, არ ამხელ, მაგრამ
კარგად აღარც გახსოვს მისი სახე, მხოლოდ ბებია გახსენებს, ძალიან გავხარ,
ზუსტად მისნაირი შუბლი და ფრჩხილები გაქვსო. თბილისში ხომ უცნაური,
ძვლებისგამყინავი სიცივე იცის ხოლმე, სხედხართ შენ და დედა ჩუმად,
მოგვიანებით მეზობელიც შემოივლის თავისი პატარა ბიჭუნათი, რომელსაც
ინგლისურის დავალებას აწერინებ. უკვე დიდი ხარ, ამას მერამდენედ
გეუბნებიან, საუკეთესო მომავალი გექნება, ისეთი ლამაზი და ჭკვიანი ხარ,
კარიე
...
Read More
|
მიყვარს...
მიყვარს წვიმა, მასში შეიძლება ცრემლები დამალო...
მიყვარს სიცოცხლე... მეორე ასეთი არ მექნება...
მიყვარს ახლობელი ადამიანები, მთელი მათი პლიუს-მინუსებით, ისინი მუდამ გვერდით არიან...
მიყვარს საკუთარი თავი.. მხოლოდ მე ვიცი, სწორად როგორ უნდა მიყვარდეს საკუთარი თავი...
მიყვარს თვალებში ყურება... ისინი არ იტყუებიან...
მიყვარს საკუთარი თავი ისეთი,როგორიც ვარ, რადგან სხვანაირი ვერასოდეს ვიქნები...
მიყვარს თავის წარმოჩინება იმაზე ძლიერად, ვიდრე სინამდვილეში ვარ...
მიყვარს კაპრიზები, მაგრამ არასოდეს ვაჭარბებ...
მძულს...
მძულს დრო... მისი გაჩერება შეუძლებელია...
მძულს ტყუილი... ის დიდი ტკივილს მაყენებს...
მძულს ცრემლები... ისინი სისუსტეს ამჟღავნებენ...
მძულს, როცა კითხვაზე კითხვით გპასუხობენ...
მძულს სიყალბე, რადგან მას ყოველთვის ვხედავ...
მძულს სიცილი, როცა მტკივა... მაგრამ ასე უფრო იოლია ცხოვრება..
|
მე გპირდებოდით, რომ დავბრუნდები
რომ თქვენი თმები დამაბრუნებდა,
მაგრამ დღეები, როგორც ქურდები
ჩემს დაპირებებს ანადგურებდნენ...
და ტყვია სადმე თუ გააციებს
გულს საშინელი განადგურებით
თქვენ მაპატიეთ, ჰო მაპატიეთ
დანაშაული - არდაბრუნების.
|
მე ჩემი ფიქრი ხელს შემიშლის ვიცი ამაღამ,
დაიბადება ხორცშესხმული მომეჩვენება
არ შევეჩვევეი მე ამ ყოფას ვიცი დამჩაგრავს,
ეს ხორციელი წარმოდგენაც სადღაც დამკარგავს...
ამ ძიებაში აზრი ვერაგი დაჩანაგდება
და დანთებული ძნელად კოცონიც ცივად ჩაქრება...
ვყვები ცხოვრებას სათქმელს ჩემსას ვერ ვასწრებ სრულად
თან ხომ ვბერდები,ცივ ბეტონზე ფიქრებში ჩუმად!
...
Read More
|
დაე ცოდვილნო, დავიჩოქოთ მუხლზე ამაყად
და ღმერთს ვთხოვოდ აიტანოს ჩვენი ღირსება.
ერთხმად, შეუთქვად ცოდვა გვარგუნოს
სანამ ჯოჯოხეთი, დაგვეკისრება.
მთვარე ღამე რომ ვარსკვლავებს აანთებს
დაე ჩვენც ვანთოთ მათთან სანთლები.
და უფალს ყველამ, ჩუმად შეუთქვად
ჩვენი ცოდვების დანაცარები.
პეპელა ქვეყნად , დღეებით მოდის
ისიც კი ასწრებს სიცოცხლის ხარჯვას.
სულ რამდენიმე საათით ცოცხლობს
და მერე ისიც სიცოცხლეს ხაპავს.
ასე მოვდივართ ჩვენ აქ ყველანი
ჩვენი სიცოცხლე მასზე დიდია.
და გულის ცემით, ამ მოძრავ საათს
ჩვენი სიცოცხლე, ისარს ჰკიდია..
ჩვენ სიცოცხლისთვის დავთესავთ ჭადარს.
განსდეგ ეშმაკო ნუ გვახვევ ლაბადს.
ერთად ჩავკიდებთ ხელებს ყველანი
და ჩვენ ცხოვრებას გავიხდით, ზღაპარს.
დაე ის დარგული, ფესვები,
დავდგეთ და ლოცვით დავიცვათ!
და თუ ეს რამხელა მადლია,
ეს ერთი წუთით აღვიქვად
არ მივაკაროდ ნიავი,
შევაკლად მთელი ღირსება,
იმიტომ სანამ დრო არის,
სამოთხე დაგვეკისრება.
|
შენ არ იცი მე თუ როგორ მიყვარდი
ამ გულში ის გრძნობა მგონი გადარჩა
დავშორდეთო შენ გული მომიკალი
მაგრამ წყენა ჩემში უკვე არ დარჩა
მიყვარხარო მოხვედი და მითხარი
შევრიგდეთო ამ გრძნობების თანახმად
გიპასუხე მე რომ გრძნობით ვიწვოდი
შენ დასდევდი სხვა გოგოებს კვალდაკვალ
შენ მითხარი გული როგორ მოგილბო
დაგიჩოქებ მინდა იყო თამამად
იმ ტკივილმა ბევრი რამე მასწავლა
მაგ სიტყვების გამგონი მე აღარ ვარ
წადი ეხლა ისევ იმას უჩოქე
ეგ სიტყვები ვისაც გულზე მოხვდება
ძველ ტკივილმა ბევრი რამე მასწავლა
და შეცდომა მეტჯერ აღარ მოხდება..
|
ტრიალ მინდორზე მხოლოდ ჩვენ ორნი ვიყავით!
- ცრის..........
- მერე ? ? ?
- არა, არა არაფერი...........
- გეშინია?
- რისი ........
- შენ ხომ იცი რაზეც გეუბნები, ისიც ხომ იცი, რომ ყველაფერი კარგად იქნება? ..............
- ხო, რა თქმა უნდა, რა თქმა უნდა ვიცი, ჩვენ ერთად ვიქნებით, ყოველთვის, და ვერავინ დაგვაშორებს, ვერც ვერაფერი, გარდაა..............
სიჩუმე ჩამოვარადა! მინდოდა შევწინააღმდეგებოდი, მეთქვა, რომ ვერაფერი, სიკვდილიც კი, ვერ შეგვიშლის ხელს, მინდოდა ეს მეთქვა, მაგრამ ყელში უზარმაზარი ბურთი გამეჩხირა და ვიგრძენი როგორ ამევსო თვალები ცხელი ცრემლებით, რომლებიც ნიაღვარივით მაწვებოდა და არ შემწევდა ძალა შემეჩერებინა.
წვიმამ იმატა. უკვე აღარ ცრიდა, ციდან დიდი წვეთები გვეცემოდა და უამრავ პაწაწინა წვეთებად იშლებოდა.
- ჩვენც წვიმის წვეთებს ვგავართ არა? დაარღვია სიჩუმე მარიმ.
- ჩვენ? რატო?
- არა, სისულელეა, დაივიწყე............... ნაღვლიანი ხმით მითხრა მარიმ და თავი ჩემს მხარზე დადო.
წვიმა უფრო და უფრო ძლიერდებოდა. ჩვენ ხის ქვეშ ვისხედით და ვგრძნობდი თუ როგორ მისველებდა მხარს ამდენ ცივ წვეთებს შორის მარის ცხელი ცრემლები. ამბობდა არ მეშინიაო, მაგრამ მე კარგად ვიცოდი, რომ ეს ასე არ იყო.
- მარი, ნუ ტირი გთხოვ............................ ან იტირე, იტირე რომ მოგეშვას.
- გოგა, მართლა რომ მოვკვდე? ვაი თუ მოვკვდე............... ექ
...
Read More
|
დაუსრულებელ და გაუვლელე ქუჩებს გავივლი,
ჩემს ბინა ბუდეს ღრუბლიან დღეს ისევ ჩაუვლი
ღამე ნათევი ალიონს ჟამს თავს წავადგები,
ხედავს ეს ზეცაც რომ თავისთვის ვეთვალთვალები...
გადამეყრება მიწას მაცდური და უნებურად
მე მას წავყვები...
გამოსავალის ძიებაში,აგონიაში მრავალს დავყვები,
მსუნაგი მთვარე ჩუმად მომისწრებს და უნებურად
სადღაც გავძრები...
ნაწანწალები და გადაღლილი ჩემი ბუნაგის კარს მივადგები
მე უღიმღამოდ და უშრომველად,ძველ საგებელზე
მძიმედ ვარდები...
რატომ ხდება?! რომ კაცს ფხიზლად სძინავს,
მას თვალ დახუჭულს წყვდიადშიც ღვიძავს
იქცევა თითქოს ყოველივე მას ესიზმრება და შეექცევა,
გურმანივით მისიურ აზრებს...
სურვილიც მისი მოთმინებით ღამე მწიფდება,
შეუცნობელად კარგს კაცი,თავს დაპირდება
გაახელს თვალებს მიწიერზეც მჩატად იდგება,
რა ისაიმოს? რა ქნას ხორცმა,ოფლად იღვრება...
|
არა, ვეღარ დაბრუნდება... უკააან....... არა ვეღარ დაბრუნდება!
ნელი ნაბიჯებით გზას მივუყვებოდი ჩუმად, თითქოს ისეთი შეგრძნება მქონდა, ვიღაც უნდა მენახა. გვერდზე შემთხვევით გავიხედე და უცებ სკამზე მჯდარი მომტირალი ქერა გოგონა დავინახე, რატომღაც მასთან მისვლა და მისი მწუხარების მიზეზის გაგება მომინდა, მივედი კიდეც. ჩუმად მივუჯექი გვერდით, გოგომ თითქოს არც კი შეიმჩნია ჩემი იქ მისვლა და ტირილი განაგრძო. ფრთხილად შევეკითხე:
- რა გჭირს? რატომ ტირი?
მან მიპასუხა:
- ეს მონატრების ცრემლებია.
- ვინ გენატრება?
- ის ვინც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს.
- კარგი რა, ნუ დარდობ, დაბრუნდება!
- არა! ვეღარ დაბრუნდება, იქ ვინც მიდის უკან ვეღარ ბრუნდება... - ტირილს უმატა
- კი მაგრამ სად არის წასული და მარტო რატო დაგტოვა? შენ თუ გიყვარს, ოდნავადაც არ სცემს შენს სიყვარულს ის პატივს?
- ის ჩემს სიყვარულს ყოველთვის პატივს სცემდა, მაგრამ რა ჰქნას თვითონ ხომ არ უნდოდა რომ მომკვდარიყო?! - თვალებიდან ისეთი ცრემლები წამოუვიდა თითქოს მდუღარე გადაასხესო.
უცებ გავჩუმდი, კითხვა ვეღარ დავუსვი და ტანში ერთიანად სიცივემ გადამიარა. გოგონამ თვითონ განაგრძო:
- მე და ნიკამ ერთმანეთი შობას ეკლესიაში გავიცანით. ის ძალიან საყვარელი ბიჭი იყო. სიგიჟემდე შემიყვარდა. თბილი, მოსიყვარულე, ზრდილობიანი და წესიერი ბიჭი ყველა გოგოს უცებ მოხიბლავს. მეც უცებ მოვიხიბლე მისით. დრო მიდიოდა... მე და ნიკუშა ერთმანეთს ვხვდებოდით. სიყვარულს არც ერთი ვმალავდით. ადამიანს რომ შემოეხედ
...
Read More
|
|
|
 |
| შესვლის ფორმა |
|
 |
|
| სექციის კატეგორიები |
|
|
|
| ძებნა |
|
|
|
| კალენდარი |
|
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
| საიტის მეგობრები |
| WwW.Traceurs.Ge |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|
