გული შენთან თხოვდა... ცრემლები კი, დღეებს ითვლიდნენ. გარეთ თეთრი თოვლი მოდიოდა როგორც შენი ნაზი კანი.. კარები იკეტება სიყვარული იკეტება.... არ გინდა არანაირი სიტყვები... ჩვენი თვალები ყველაფერს იტყვიან..... ვის გაანდე შენი გული?
მე რატი არ მითხარი რომ სხვა გყვარებია და რატო მიანდე მას შენი ფიქრები?
ჩვენ დიდი ხიდი რომ გვქონდა ეხლა ჯარმა დაბომბა...
ქურდი ნარკომანი? გამანდე მისი ამბები... თუ არც გინდა მე შენ კარებთან დავიმარხები.. შენ გაგიცანი ბავშვი იყავი ეხლა ქალი ხარ არც კი გახსოვარ მე კიდე ჩემს ოთახში სურათები მიკიდია შენი სახელით. ავადმყოფი დამიძახე ან კიდე გიჭი მაგრამ ამ სიყვარულს ვერ უბრძანებ... შენი სუნთქვა არ იგრძვნება ჩემს ოთახში... შენი სიცილი ჩემს ყურებს არ აგიჯებენ მაგრამ იმას აგიჯებ და იმას კოცნი.... და მე რატო არ გინდა რომ მითხრა რომ შენ ჩემი სიყვარული სხვას მიეცი და რატო მიეცი? გული მეც არ მაკლია და სიყვარულიც.... რაც შენ მაჩუქე სულ თან დამაქვს ...... და თუ რამე მოხთა მე ნუ დამაბრალებ იმას დააბრალე ვისაც გაანდე სიყვარული... მე ჩამკეტე ამ ოთახში და სიყვარულის გზები შეწყვიტე... დამაობლე .... და ჩემი სული ყოველ ღამე კივის...
შენი სიყვარული სულ თან დამაქვს... სოყვარული შუშით არის შექმნილი..
და შენ უკვე ნაკუწებათ აქციე........ მაგისთვის წებო არ არსებობს შენი გიმილი ძილში მესიზმრება.... ეხლა მე რომ მესროლონ გულში დანა არ მოვკდები მაგრამ შენ წახვედი უკვე დიდი ხანია მოვკვდი. შენ მემალები და ყურმილს არ იღებ მაგრამ რომ მოვკდვდებით ზემოთ სად დაიმალები??