მთავარი » 2010 » აპრილი » 30
Beauty & the Briefcase 1 სთ 25 წთ ჟანრი: ტრილერი პოსტერები გამოშვება: 18 აპრილი 2010 რეჟისორი: ჯილ იუნგერი სტუდია: ვონ ზერნექ სერთნერ ფილმსი, ეიბისი ფემილი როლებში: ჰილარი დაფი, ჯეიმი პრესლი, ქრის კარმაკი, მეთ დალასი, მაიქლ მაქმილიანი, კორტნი ჯ.კლარკი
ხარისხი: ენა: რუსული(პროფესიონალური) ზომა: 697.79 MB
ფილმის მიმოხილვა მთავარი გმირი ლეინი – ახალგაზრდა ჟურნალი
...
Read More
|
მე არ გეძახი რადგან არ მაქვს ამის უფლება, ისე, უბრალოდ მენატრება შენი თვალები..... ყველა და ირგვლივ ყოველივე შენ გელოდება ვიცი შენ ასე არასოდეს მოგენატრები..... არ დაგიძახებ... მე ვინ მომცა მაგის უფლებაა, უთქმელობისგან გული კვდება, სული მეხუთვის, ხელი მომეცი ხელის გულზე ჩემს გულს დაგიდებ, არ დამიბრუნო !!! იგი მხოლოდ შენ ერთს გეკუთვნის.
....................................................................................
ჩემთვის ვარსკვლავთა ციმციმი შენმა თვალებმა შეცვალა, ფიქრებში ისე გავერთე, ძილისთვის აღარ მეცალა. წაართვი ყველას ადგილი, ვისაც ჩემს გულში ეკავა, მე სულ შენს ნახვას ვნატრობდი, შენ კი არასდროს გეცალა. არაფერია, დაგიცდი,ისედაც ბევრი გიცადე, რატომ მიყვარხარ არ ვიცი, როცა არ უნდა მიყვარდე.
|
მე ახლა ნახატს სასოებით,კრძალვით გიხატავ...
ამ ნახატს ვარქმევ სათაურად_ "მე შენ მიყვარხარ"... ცისფერი ფერით ვაფერადებ ნახატზე მეჩეთს, და ტუშით ვაწერ ცისფერ ფერზე _ "მაგიჟებ მე შენ " . . . გულს ვხატავ სისხლით და თუ რატომ,
ამას მიხვდები . . . ვწერ შავი ტუშით წითელ გულზე _ "მე შენ მჭირდები ". . . ვდგევარ ნახატთან და ფიფქები თავზე მათოვენ , თვალებში თხოვნა მიწერია _ ნუღარ დამტოვებ ! . . . მე ახლა ნახატს სასოებით,
კრძალვით გიხატავ. ამ ნახატს ვარქმევ სათაურად "მე შენ მიყვარხარ..
|
განშორებამ სიყვარული მომიმატა, ამ სიშორემ უფრო მეტი დარდი. სიყვარულმა ცრემლებიც კი დამიმატა, არ მითქვია თუ როგორ მიყვარდი.
განშორებამ ხასიათიც შემიცვალა, ვიძირები სიყვარულის ზღვაში, ნუთუ ასე სიშორით უნდა გვეწვალა?! რომ გაგვეგო ერთმანეთის ფასი.
ეგ ცრემლები ახლა ჩემთვის ტკივილია, მენატრები, შორით გეფერები, არ მითქვია შენთვის ხშირად ეს სიტყვები: მიყვარდი, მიყვარხარ, მეყვარები.
დასრულდება განშორების სინანული, დაეშვება მზე უძირო ზღვაში, დაგვილოცა ღმერთმა ჩვენი სიყვარული, რადგან ვიცით სიყვარულის ფასი!
|
იცი რა მაცდურია შენი ღიმილი და გამოხედვა? იცი რა მიმზიდველია შენი გარეგანი სილამაზე და ეშხი? იცი რა ფაქიზია შენი შინაგანი სამყარო და სული? რამდენად ამოუცნობi ხარ თვითონ, როგორც პიროვნება და.......... იცი რა?.... დიდია სურვილი შენი ნახვისა და შენით ტკბობისა? ნამდვილად დაჯილდოვებული ხარ ღვთაებრივი სილამაზით, რომელიც მხოლოდ რჩეულთა ხვედრია. შენი სილამაზე და სულიერი მშვენიერება ენით აუღწერელია მე მჯერა რომ შენს გვერდით ყოფნისას ადამიანი ხდება უბედნიერესი....
|
მე შენს თვალებში მზის სხივების თამაში მიყვარს, ცისარტყელების ათინათი ათასფერება, მე შენს ბაგეზე დილის ნამის სისველე მიყვარს, ჩუმი ნიავი, შენს თმებს ნაზად რომ ეფერება...
მე ის მზე მიყვარს, შენს თვალებს რომ ეალერსება, მე წვიმა მიყვარს, შენ რომ გეტრფის უხმო ლექსებად, მე მდელო მიყვარს შენს თვალებში, სიცოცხლის ფერი, შენი ღიმილი, გაჟღერება ტრფობის სიმღერის...
მე დილა მიყვარს, გარიჟრაჟის ვარდისფერები, რომ გაგაღვიძებს და სიცოცხლეს მოეფერები, მე მიწა მიყვარს, დედამიწა, ფეხს რომ აბიჯებ და ეფერება, გულში იკრავს შენს ჩუმ ნაბიჯებს.
მე ღამე მიყვარს, ცრემლიანი თავშესაფარი, ლამაზ სიზმრებში სიყვარულის ტკბილი ზღაპარი და სასთუმალი, ტრფიალების უტყვი კარავი, ლურჯი პერანგი...თეძო-მკერდის ვერ დამფარავი...
...და მე ის მზე ვარ, შენს თვალებს რომ ეალერსება, მე ის წვიმა ვარ, შენ რომ გერტფის უხმო ლექსებად, მე ის მდელო ვარ, შენს თვალებში რომ იღიმება და აჟღერდება სიყვარულის უხმო სიმებად.
მე ის დილა ვარ, გარიჟრაჟის ვარდისფერები, გაღიმებულს რომ გაგაღვიძებ, მოგეფერები, მე ის მიწა ვარ, დედამიწა, ფეხს რომ მაბიჯებ და ვეფერები, გულში ვიკრავ შენს ჩუმ ნაბიჯებს...
მე ნიავი ვარ, მონავარდე შენს ლამაზ თმაში, მე სიზმარი ვარ, გაფრენილი ოცნების ცაში, მე ის ღამე ვარ, უსასრულოდ რომ ვითვლი წამ
...
Read More
|
შენ ჩემი არ ხარ და არც იქნები რადგან შენ არც გაქვს ჩემზე ფიქრები დრო გავა მეტყვი ”იზრუნე თავზე” ”მე სულ სხვა მიყვარს და ვფიქრობ მასზე”.
ეს არ იქნება ჩემტვის ახალი ვიცი ოდესმე ამას გავიგებ თითქმოს მკარნახობს ღმერთი მაღალი რომ ჩემს სიყვარულს ფეხ ქვეშ გაიგებ.
ერთ დღეს მოგართმევს ვინმე ბუკეტებს მოგეწონება თვალები მისი შენ დაინახავ მასში უკეთესს ვიცი რომ არ ვარ მე შენი ღირსი.
წლები გავა და გული დაგწყდება ჩემი სიტყვები შენ წინ დაგხვდება მიხვდები მაშინ თუ ვინ გყოლია რომ ჩემს სიყვარულს ძალა ჰქონია.
მე ეს არ მინდა ოდესმე მოხდეს რომ ჩემს დიდ გრძნობებს ცუდი რამ მოჰყვეს არ მინდა შენში ის დავინახო ვისაც არ ველი ის ავისახო.
რა ვქნა რომ ბედმა ასე დამცინა რომ სიყვარულში ასე გამწირა არ დამანახა მასში სინათლე.
|
დავიღალე ვზივარ მარტო თვალზე ცრემლი აღარ შრება მზის სინათლე მეზიზღება. შენი სახე მესიზმრება. ნატვრა ოცნებაში ჩემ ფიქრებში ისევ რჩება.. გავიღვიძებ ყველაფერი ღამით ბინდში იკარგება.. დრო არ მინდობს.. მიდის ნელა... სევდა ტანჯვა მემატება... შენი ტანჯვა მემატება... შენი თვალები მელანდება შენი კოცნა მენატრება სიყვარულო სად ხარ?
|
ხანდახან თავადაც ერეოდა ვინ იყო,აზარტული მოთამაშე,სევდიანი მელექსე,ღამეული ადამიანი თუ ერთი ჩვეულებრივი მოკვდავი..ერთი ჩვეულებრივი გოგონა იყო, თითქოს არაფრით გამორჩეული სხვებისგან,მაგრამ ხვდებოდა რომ სხვებს არ გავდა...ლამაზი გოგო იყო და ბევრი თაყვანისმცემლები ჰყავდა,იყვნენ მათში ისეთები რომლებზეც ფიქრობდა რომ მოსწონდა მაგრამ ხვდებოდა რომ ეს სიყვარული არ იყო რომლეზედაც დაქალები საუბრობდნენ და რასაც ისინი გრძნობდნენ,ნიას ყოველთვის უკვირდა თუ როგორ უყვარდათ ასე? მისი დაქალი კი ეუბნებოდა რომ ამის გადმოცემა სიტყვებით შეუძლებელია. -აუ სალო მითხარი რა როგორ გიყვარს სულ ასე ძალიან?როგორ შეიძლება ადამიანი გიყვარდეს ასე ძალიან? -ნია იცი? ეს შენც უნდა იგრძნო რომ მიხვდე ამას. -ხო მაგრამ მე არ შემიძლია ადამიანთან ვიყო 1-2წელი და სულ უზომოდ მიყვარდეს...მინდა მიყვარდეს მაგრამ არ ვიცი როგორ... -არ ვიცი ნია რა გითხრა,უბრალოდ დაელოდე შენც გეწვევა ეს გრძნობა. -ხო მაგრამ მე ვფირობ რომ სიყვარული არ შემიძლია,ყოველშემთხვევაში ისეთი როგორ სიყვარულზეც თკვენ ლაპარაკობთ... ნიას ძალიან უნდოდა შეეგრძნო სიყვარული მაგრამ მისი გრძნობა მაქსიმუმ 5 თვეში ქრებოდა,გოგო სიყვარულს ითხოვდა სიყვარული კი არ მოდიოდა..თუ არსებობს სიყვარული სადაა?როგორია? რა ფერია?როგორ უნდა მიხვდე რომ ეს ნამდვილი სიყვარულია???კითხვები არ რებოდა პასუხები კი არ ჩანდა...
...
Read More
|
მე მიყვარდა ძლიერ,ძლიერ მას კი არა... მის ნახვაზე ცას ვწვდებოდი ის კი არა... გამარჯობას რომ მეტყოდა თვალს ნათელი მადგებოდა თვით კი არა... მაგრამ განვლო დრომ ტიალმა, ყველაფერმა ჩაიარა ერთხელ შემხვდა ის ქუჩაში ნაღვლიანი,დარდიანი, მას ვუყვარდი ძლიერ,ძლიერ მე კი აღარ...
|
როცა მე და შენ წლები გვაშორებს, რაღა თქმა უნდა ეს საწყენია, მაგრამ როდესაც ჩემს გვერდითა ხარ იმ წუთზე ტკბილი არაფერია. როცა მე და შენ წლები გვაშორებს, მენდე, ეს ჩემთვის არაფერია, მე შენთან მინდა შევხვდე განთიადს, გასაკვირი აქ არაფერია. შენით მე გავხდი ბევრად უფროსი, შენ კი ისევე ბავშვად იქეცი, როცა მე სულ მთლად თავი დავკარგე და სამუდამოდ შენად ვიქეცი. როცა მე და შენ წლები გვაშორებს, და სიყვარული მართლაც წრფელია, მაშ , დავივიწყოთ ჩვენი ასაკი, მერწმუნე წლები არაფერია.
|
იმ პირველ კოცნას გაუმარჯოს მოულოდნელობით სულს რომ შეგიშფოთებს მერე გონს მოსული ჩუმად ატირდები და ცრემლებისას დააყენებ გუბეს იმ პირველ სიყვარულს გაუმარჯოს მასზე გათენებულ ღამეს რომ აფიცებ მრავალჯერ ეცდები მის დავიწყებას მაგრამ ვერასოდეს ვერ დაივიწყებ.
|
:(( კარებზე გაბმულმა ზარმა გამოაფხიზლა.ვერ მიხვდა რა რეკავდა.ჯერ მაღვიძარა გამორთო,შემდეგ ტელეფონი აიღო და როცა ყურმილში ზუმერი გაგონა,მაშინ მიხვდა,რომ კარებზე ვიღაც იყო.ძლივს აათრია სხეული ლოგინიდან.შორტები ხელის ფათურით მონახა სკამზე,ჩაიცვა და შემოსასვლელისკენ წავიდა.შუქი,რომ აანთო,სინათლემ თვალი მოსჭრა,მაგრამ მხოლოდ წამით.კედელზე ჩაოკიდებულ საათს შეხედა,საათი 5-ს უჩვენებდა.ერთი გაიფიქრა:”ვინ უნდა იყოს ამ შუაღამისასო” და "გლაზოკში” გაიხედა.უცებ მოშროდა კარებს,თვალები დახუჭა და ისევ გაახილა.შემდეგ ხელზე იჩქმიტა და ისევ გაიხედა.საჩქაროდ გააღო კარები და უკან დაიხია. კარებში ოცამდე წლის ქერა გოგონა იდგა.ბრეტელებიანი მოკლე სალათისფერი ზედა და ჯინსის შარვალი ეცვა.ნერვიულად ისვამდა ხელს მკლავზე და თავი დაბლა დაეხარა.კარების გაღებისას,მორცხვადასწია თვალები.მის ჭაობისფერ ცრემლიან თვალებში შიში ჩანდა. -გიორგი,შეიძლება?!. ბიჭმა უსიტყვოდ დაუთმო გზა და სახლში შეუშვა.გოგონამ გეზი სამზარეულოსკენ აიღო.გიორგის არაფერი უთქვამს,უკან გაჰყვა.პატარა სამზარეულოში მრგვალი მაგიდა იდგა.გოგო მაგიდასთან დაჯდა და თავი დახარა.გიორგი 2წუთით სამზარეულოს კართან გაჩერდა,შემდეგ ისიც მაგიდასთან ჩამოჯდა. არც ერთი ხმას არ იღებდა და არც ერთმანეთითვის შეუხედავთ.ესე გავიდა 10წუთი.ბოლოს გიორგიმ მაგიდაზე დაგდებულ "L&M”-ს მოუკიდა და მზერის შეუცვლელად იკითხა: -ლიზა,არ იტყვი რა მოხდა? ლიზამ თავის აუწევლად თქვა: -გი
...
Read More
|
მკლავს უშენობა... და ვერ ვიშორებ... წარსულს დავეძებ, ისევ ფერებით... ისე მაგიჟებს შენი სიშორე, ვიცი ოდესმე მომეფერები... მკლავს უშენობა... ასე მაცდური... წარსული ისევ ისე მიგონებს... მომნატრებიხარ ვით გაზაფხული... მონატრებიხარ ლექსს და სტრიქონებს... მკლავს უშენობა... ჯერ არნახული... ასე მაცდურად რომ მითვალთვალებს, შენა ხარ ჩემი ტკბილი წარსული... წარსული, ასე რომ გავს მაგ თვალებს... მკლავს უშენობა... სევდა ფარული.. ვგრძნობ უშენობა მაინც ჭორია... ალბათ ადრეა ჯერ დასასრული, დასასრულამდე კიდევ შორია... მკლავს უშენობა... ისევ ასეა... ისევ ფიქრებში რჩები ოცნებით... გული წარსულით ისევ სავსეა... ისევ სავსეა შენი კოცნებით... მკლავს უშენობა... ისევ მაწვალებს... შენი ღიმილი, შენი სიშორე... კვლავ ენატრები, იცი? ამ თვალებს... და წარსულს მაინც ვერსად ვიშორებ..
|
რად მენატრები?შენ ხომ უკვე წასული გქვია მაგრამ მე ვიცი მაინც მოხვალ ადრე თუ გვიან.. ოღონდ არ ვიცი დამრჩენია იმედი
რისი? როცა შემხვდები გული დამცინის სხვისია,სხვისი.. იქნებ ოდესმე მეც მიმიძღვის რამეში ბრალი.. იქნებ ოდესმე მეც ვიყავი სულელი ბავშვი, ბავშვი რომელიც სიყვარულის არ იყო ღირსი ცრემლიან თვალებს მიმშვიდებენ სხივები მთვარის, მოდი სათქმელი დამრჩა შენთვის სულ ორი სიტყვა.. და თუნდაც გითხრა,მე შენ მიყვარდი...! მერე რა რომ თქმა ვერ გავბედე.. და ორი სიტყვა სანთელივით დადნა ბაგეზე.. მე შენ მიყვარდი,მერე რა რომ არ გახდი ჩემი.. ბედნიერებად მე მყოფნიდა სიცოცხლე შენი.. მე შენ მიყვარდი !... მე შენ მიყვარდი.... კვლავ გელოდები.. მერე რა რომ წასული გქვია.. მაგრამ მე მჯერა.. მაინც მოხვალ ადრე თუ გვიან... ოღონდ არ ვიცი დამრჩენია იმედირისი, როცა შემხვდები გული დამცინის სხვისია,სხვისი..
|
სვანეთში მივდივარ, მთებში და... მიყვარხარ, ვინ იცის, რარიგად... ეგების მწვერვალზე დავმშვიდდე, ბარში რომ ვშფოთავდი ღარიბად. გამორბის მდინარე ბღავილით, ნაპირებს ცრემლი მოვწმინდე. ფერდობზე წერწეტა ყვავილი მაგონებს შენს თავს და მოვწყვიტე. იმ ხევში მკივანა შურთხია. მომწყინდა ბილიკზე წანწალი. მე შენზე ოცნებას ვუფრთხი და გულს მაინც ედება ხანძარი. სვანეთში, მთებშიაც დამმშვილდე, მიყვარხარ, ვინ იცის რარიგად... ეგების ლატფარზე დავმშვიდდე, ბარში რომ ვშფოთავდი ღარიბად. მაფიქრებს ღრუბელი მღელვარი. მივდივარ, გზა მხვდება ახალი. სვანეთში ბევრია მწვერვალი და შენ ხარ ყველაზე მაღალი...
|
Iyo Survili Grdznoba KiAra, Iyo Tyuili, Iyo Miyvarxar.Iyo Cremlebi, Sicili Iyo Da Yvelaperi XanmokleIyo.. Titqos Arc Iyo, Iyo Ki Ara Cxovrebam Ise Dagvatriala, Agarc Ki Maxsovs,Simartleiyo? An Rodis Iyo, Iyo? Ar Iyo?..
..........................................
Me IsOcneba Minda Viyo,
Romelzec Ocnebob Shen..
Me Is Xati Minda Viyo,
Romelzec Loculob Shen..
Me Minda Ubralod Viyo Me..
Da DzalianDzalian Giyvarde Shen..
.........................................................
|
ნურასდროს დამტოვებ მარტო სიჩუმეში, თორემ დარდი მოვა და გულში ჩამიკრავს... დარდი ცრემლს მომიტანს, ტუჩებს დამინამავს გულს მომიხებს და გრძნობებსაც ჩამიკლავს... ნურასდროს დამტოვებ მარტო სიჩუმეში, თორემ სიგიჟე მოვა და გამათბობს... გულში ჩამიხუტებს,თვალებს დამიკოცნის, გადამრევს,მხურვალე ვნებებით დამათრობს... ნურასდროს დამტოვებ მარტო სიჩუმეში, თორემ სიგიჟე წვიმაში გამიყვანს... ქუჩებს მომატარებს ხელში აყვანილი, ამაფრენს ცაში,მთვარესთან ამიყვანს... ...ამიტანს ფიქრები უზომო ტკივილზე... ფიქრები სიკვდილზე...და შიში ამიტანს... ნურასდროს დამტოვებ მარტო სიჩუმეში... თორემ სიგიჟე მოვა...და...წამიყვანს..
.............................................................
მოდით იმ სიყვარულს გაუმარჯოს,
იმ მოფერებასა და ალერსს,
იმ გრძნობის მოზღვავებას გაუმარჯოს ცრემლით რომ აგვივსებს თვალებს.
მოდით ზღვის
...
Read More
|
გუშინ უშენობას ჩემში ვაგროვებდი, დღეს კი შენს გარეშე სუნთქვაც გამიჭირდა. მღრღნიდა მარტოობა, მაგრამ არ მოვედი, ალბათ მელოდი და ცოტა გაგიკვირდა რომ გზა ჩაგიხერგე გრძნობაარეულმა სადღაც, ფიქრის მიღმა უკვე მემარცვლები, სისხლი მოიბანა ღამემ მთვარეულმა შენ კი უცოდველი – მკვლელად მესახები. ბაგეს გისერავდა სისხლი ალისფერი, კოცნით გაშორებდი ცოდვებს გამთენია, მზერა მომაჩეჩე, ცოტა დავიბენი ტუჩის კუთხესთან კი ბზარიც გამჩენია.
ყელთან დამიტოვე ფრთხილი ნაკვალევი, დრომ კი ეს შეხება წარსულს უსახსოვრა, სადღაც წაიშალნენ ჩემი კონტურები განცდაც აღარ შემრჩა, უკვე უსახო ვარ. დღეს კი კართან მიცდის ისევ უშენობა, ვფიქრობ, მასპინძელი ცუდი გამოვდივარ, შენი არსებობა არის უღმერთობა, მე კი გოლგოთაზე ნებით ამოვდივარ..
|
რაც უფრო შორს ხარ, მით უფრო ვტკბები, მე შენში მიყვარს ოცნება ჩემი, ხელუხლებელი, როგორც მზის სხივი, მიუწვდომელი, როგორც ედემი.
და თუ არა ხარ ის, ვისაც ვფიქრობ მე დღეს არ ვნაღვლობ, დაე, ვცდებოდე! ავადმყოფ სულს სურს, რომ მას ოცნების თეთრ ანგელოზად ევლინებოდე.
დაიწვას გული უცნაურ ტრფობით, ცრემლით აივსოს ზღვა – საწყაული, ოღონდ მჯეროდეს მე ჩემი ბოდვა და სიყვარულის დღესასწაული
|
მე მიყვარდა ძლიერ,ძლიერ. მას კი არა... მის ნახვაზე ცას ვწვდებოდი ის კი არა... გამარჯობას რომ მეტყოდა თვალს ნათელი მადგებოდა თვით კი არა... მაგრამ განვლო დრომ ტიალმა, ყველაფერმა ჩაიარა ერთხელ შემხვდა ის ქუჩაში ნაღვლიანი,დარდიანი, მას ვუყვარდი ძლიერ,ძლიერ, მე კი აღარ...
|
ერთხელ დედამიწაზე ყველა ადამიანურმა გრძნობამ და თვისებამ ერთად მოიყარა თავი. სიგიჟემ თქვა:დამალობანა ვითამაშოთო. დაიწყეს დამალვა! სიმარლე არ დაიმალა,მაინც მიპოვიანო. სიცრუე ცისარტყელაში დაიმალა, სინამდვილე_ოკეანეში,სიზარმაცე ყველაზე ახლოს დაიმალა. თავისუფლება ნიავს ამოეფარა, სიკეთეკარგახანს სხვას უთმობდა ადგილებს! რწმენა ზეცაში აიჭრა, შური კი სხივშიმიიმალა.სიყვარული სადაც მივიდა ყველგან დაკავებული იყო. ბოლოს ლამაზი ვარდის ბუჩქი იპოვა და შიგ დაიმალა. დაიწყო სიგიჟემდე დამალული გრძნობებისძებნა.ყველა იპოვა... სიყვარულის გარდა, ბოლოს ვარდის ბუჩქი გადაწია დაკივილის ხმა გაიგო... სიყვარულს ეკლებზე დაეჭრა თვალები და დაბრმავდა...მასშემდეგ დედამიწაზე სიყვარული, სიგიჟეს ხელჩაკიდებული დაყავს...
|
ჩემი გული დამითმია შენთვის შენს სიყვარულს შევეწირო მინდა, ჩემი გული დამითმია შენთვის, შენი თავი დავიფიცო მინდა, მინდა გითხრა,რომ ღიმილი გშვენის, რომ სიცოცხლე განაცვალო მინდა, რომ ამ ქვეყნად მოვლინება ჩემი, შენი ტრფობის სულ ერთ წამად ღირდა, ჩემი გული დამითმია შენთვის, შენი თავი დავიფიცო გინდა...
|
დაიცადე ჯერ ადრეა გათენება,
ჯერ ხომ ცაზე ვარსკვლავების მეჯლისია
დაიცადე კიდევ ერთხელ მოგეფერო
კიდევ ერთხელ ჩამჩურჩულე მეშინია.
დაიცადე ჯერ არ მითქვამს
რომ ძილშიაც შენი სახე მელანდება.
რომ ყველა ხატს შენი ხატი მირჩევნია
რომ შენ სახლთან არის ჩემი ეკლესია....
|
ხანდახან თავადაც ერეოდა ვინ იყო, აზარტული მოთამაშე, სევდიანი მელექსე, ღამეული ადამიანი თუ ერთი ჩვეულებრივი მოკვდადვი... ერთი ჩვეულებრივი გოგონა იყო, თითქოს არაფრით გამორჩეული სხვებისგან, მაგრამ ხვდებოდა რომ სხვებს არ ჰგავდა... ლამაზი გოოგ იყო და ბევრი თაყვანისმცემლები ჰყავდა, იყვენენ მათში ისეთები რომლებზეც პიქრობდა რომ მოსხონდა მაგრამ ხვდებოდა რომ ეს ის სიყვარული არ იყო რომელზეც დაქალები საუბრბოდზნენ და რასაც ისინი გრდზნობდნენ,ნიას კოველთვის იკვირდა თუ როგორ უყვარდათ ასე, მისი დაქალი სალო კი ეუბნებოდა რომ ამის გადმოცემა სიყკვებიტ შეუძლებელია. - აუ სალო მიხტარი რა როგორ გიყვარს სულ ასე? სულ ასე ძალიან? როგორ შეიძლება ადამიანი გიყვარდეს ასე ძალიან? -ნია იცი? ეს შენც უნდა იგრდძნო რომ მიხვდე ამას. -ხო მაგრამ მე არ შემიძლია ადამიანტან ვიყო 1-2 წეილი და სულ უზომოდ მიყვარდეს... მინდა მიყავრდეს მაგრამ არ ვიცი როგორ... -არ ვიცი ნია რა გითხრა, უბრალოდ დაელოდე შენც გეწვევა ეს გრძნობა? -ხო მაგრამ მე ვფიქორბ რომ სიყვარული არ შემიძლია, კოველშემთხვევაში ისეთი როგორ სიყვარულზეც თქვენ ლაპარაკობთ..... ნიას ძალიან უნდოდა შეეგრძნო სიყვარული მაგრამ მისი გრძნობა მაქსიმუმ 5 თვეში ქრებოდა, გოგო სიყვარულს ითხოვდა სიყვარული კი არ მოიდოდა..... თუ არსებობს სიყვარული სადაა? როგორია? რა ფერია? როგორ უნდა მიხვდე რომ ეს ნამდვილი სიყვარულია??? კითხვები არ ქრებოდა პასუხები კი არ ჩანდა......
|
სიხარული, სიყვარული დაგებედოს დღეს...
სიკეთე და ღვთის წყალობა გინათებდეს გზებს...
იმედი და უფლის რწმენა არმოგკლებოდეს,
...
Read More
|
ის დადიოდა ჩუმად და მარტო, თავის ფიქრთან და ტკივილთან ერთად. ის არ უმზერდა არავის სამტროდ, ხიბლავდა ელვა აპრილის ფერთა.
და ვინც ემონა გაშლილ დარბაზებს,
...
Read More
|
................... ამ კვირაში საუკეთესოდ
|
.......... Celebrities in the youth ...........
|
ამერიკული კომპანია "Victoria's Secret"
|
ჯენიფერ ლავ ჰიუიტი
1987 წელს ოჯახი საცხოვრებლად გადავიდა გარლენდში, ტეხასის შტატში. მამა მუშაობდა ტექნიკოსად, დედა კი ლაპარაკის პათალოგიებს მკურნალობდა. ჯენიფერი ხარკერ–ხაითსში იზრდებოდა. მშობლების განქორწინების შემდეგ, ის ძმასთან ტოდ ხიუიტთან ერთად დედასთან დარჩა. პირველი სახელი ჯენიფერს დაარქვა ძმამ გოგონას საპატივცემულოდ, რომელშიც შეყვარებული იყო, მეორე სახელი 'ლავი', მან დედისგან მიიღო, დ
...
Read More
|
ლივ ტაილერი დაიბადა 1 ივლისს 1977 წელს ნიუ–იორკში. მისი დაბადების სახელია ლივ რუნდგრენი. უკვე ფეხმძიმობის მერამოდენიმე თვეში დედამისი ცოლად გაყვა ტოდ რუნდგრენს, რომელმაც ის მიატოვა ერთ წელიწადში, თუმცა ლივმა იცოდა , რომ რუნდგრენი იყო მისი ნამდვილი მამა. ერთხელაც ის «Aerosmith» –ის კონცერტზე მოხდა, სადაც დას შეხვდა, რომელიც გავდა მას ორი წვეთი წყალივით. და დედამ მას გაუხსნა საიდუმლო, რომ მისი ნამდვილი მამა სტივ ტაილერია. ლივმა დაასკვნა, რომ ნამდვილი მშობლის გვარი მისთვის უფრო ახლოსაა და იმ დროდან ის ტაილერი
|
გარეთ სიბნელეა, წამი ნელა მიდის... თითქოს ცასაც უყვარს და ის მასზე ტირის...
მინდა რაღაც ვწერო, მაგრამ არ გამოდის!.. სიყვარულს ვსტუმრობ და რითმა ისევ მოდის... გარეთ სიბნელეა, წამი ნელა მიდის... თითქოს ცასაც უყვარს და ის მასზე ტირის... ალბათ სიმარტოვე მასაც ეწვია...
|
ზეცა სულია დედამიწისა და ეს სამყარო არის ხატი მომავალისა, დიდ უფლის დღისა, როდესაც სული გადაიქცევა ხორცის სამოსად. ედემის ბაღში ჩვენი ყოფა ხომ ასე იყო, მანამდე სანამ ვამჯობინეთ კეთილს ბოროტი და შევიქენით მოწილენი ამაო ხსნისა . პირველ ცოდვის ქვეშ ვართ ყოველი თანაზიარი და რაც მოვიმკეთ ნაუოფია იმ დაცემისა, არც მეტია და არც ნაკლები- მსგავსი მსგავსს ერთვის, სხვა გზა სავალი ჩვენი თავისთვის არ გაგვიხსნია. ...ეს მერვე დღეა და ყოველივეს ეხდება ფარდა დგება ყოველის გამხილების ბოლო საათი, როს ცხადზე ცხადი შეიქმნება თუ ვინ ვინაა ...და საიდუმლო გაიხსნება იგი ბარათი..
|
გაქრება ყველა ზღაპარი ერთად, მაგრამ დარჩება ჩვენი ზღაპრები. შენ გადაფურცლავ ცვალებას ფერთა, და უსათუოუდ მოგენატრები. და მერე მოვა სხვა გაზაფხული, და თეთრ ფერებში შენ მოირთვები, იდგება მხოლოდ უხმო წარსული, და თეთრ ფურცლებზე თეთრი რითმები... და შეიცვლება აქ ბევრი რამე, შეიცვლის სახელს ქუჩაც,უბნებიც, სიზმრებში მოვა ის თეთრი ღამე და მე უსაზღვროდ გესაუბრები. შენ ალბათ მერე სხვას შეიყვარებ, არ ემონები უმიზნო ლოდინს და დაივიწყებ მალე,სულ მალე, რომ სიყვარული სულ ერთხელ მოდის. და შენ იქნები კვლავ ბედნიერი, და გაზაფხულზეც კვლავ მოირთვები, მე კი დამრჩება შენზე ფიქრები და თეთრ ფურცლებზე თეთრი რითმები.
|
ერთ ქალიქის განაპირას ცხოვრობდა ერთი ლამაზი ქალი , სილამაზით და სიკეკლუცით არავინ იყო მისი სადარი, მისი იმედი და სიხარული იყო ქმარი და ლამაზი შვილი. დროს ატარებდნენ სულ მხიარულად და არა ჰქონდათ მათ გასაჭირი, შვილს მან დაარქვა მან სახელად რეზო, გადაუხადა ნათლობა დიდი და ამ ნათლობის შემდეგ კი გადაიწყვიტა რეზოს ცხოვრების მომავლის ხიდი. რეზოს მამამ ნათლობაზედა მოიპატიჟა ამხანაგები მათ შორის იყო თურქი ვაჟკაცი სილამაზითა მეტად ნაქები, ლამაზი ქალი მამის დმაკაცსა გულში ჩაუჯდა მეტად მოხიბლა, უტხრა იყავი ჩემი ერთგული, ქმარი მოწამლე მასთან რა გინდა, ქმართან მიიჭრა და საწამლავი ღვინის ბაკალში მან ჩაუყარა მოიწამლა, მოკლა წყეულმა ქმარი და ამით თითქოს მან გაიხარა, სწორედ ამ დღიდან დაიწყო ქალის არასწორ გზაზე გეზის აღება, წამოიზარდა პატარა რეზო და რა გაიგო მან ყველაფერი ბოროტი დედა წამს მიატოვა, ბოროტ ედაზე აიღო ხელი, გასცილდა ოჯახს, იარაღს ანდო თავისი ხელი, 11 წელი ისე ხალხს ძარცვავდა, 11წელი ჰქონდა ლუკმა ვარამი მთვარე ახალი ჩასული იყო, გზაზე გამოჩნდა მანქანის შუქი მიჰქრის მანქანა და შიგ ზიან რეზოს დედა და ლამაზი თურქი, უცებ გაისმა თოფის გრიალი და მძღოლის გულმა ძგერა შეწყვიტა, გადმოხტა უცებ ვიღაც შველივით და გაჩერებული ავტოს ეძგერა, ხელები მაღლა მშვიდად წარმოსთქვა, მივიდა ხელით გაუხსნა გული გააღო კარი და დაიყვირა,"ტანთ გაიხადე მომეცი ფული" მიიღე ფული და ტანსაცმელი, კიდევ ძვირფასო გ
...
Read More
|
დავიღალე ვზივარ მარტო თვალზე ცრემლი აღარ შრება მზის სინათლე მეზიზღება.. შენი სახე მესიზმრება... ნატვრა,ოცნებაში ჩემ ფიქრებში ისევ რჩება... გავიღვიძებ ყველაფერი ღამით ბინდშI იკარგება... დრო არ მინდობს... მიდის ნელა... სევდა ტანჯვა მემატება... შენი თვალები მელანდება შენი კოცნა Mენატრება სიყვარულო სად ხარ ნეტა?
|
--.....ახლა რაღაცას გეტყვი....... .......მომისმნენ?........ ....მომისმინე..... .....მომისმინე ყურადღებით...... ....არ გაგეღიმოს....ისე...ძლიერ გიხდება ღიმილი, იცი?!.... ......არ გაგეცინოს...რადგან სიცილი მატკენს გულს..... .......გითხრა?........... ........გეტყვი........... ....იცი გული,როგორ ჩქარა ძგერს.... ....გაგანდობ საიდუმლოს,ოღონდ არგამცე... .....ჩუმად იყავი.... ....არ გამამხილო.... --თქვი თუ ამბობ!...გისმენ... --მიყვარხარ.... -და ვსო?! სულ ეს იყო, ამხელა შესავალით?! --არა.... --კიდევ გინდა რამის თქმა?! -ხო.......................................... --თქვი..... -გეტყვი,მაგრამ არ გეგონო გიჟი... ....არ იფიქრო, რომ გატყუებ...რომ ვიგონებ.... ....არ იფიქრო-ფანტაზიის უნარი აქვს.... ბიჭი დუმდა, ელოდა რას ეტყოდა გოგო. -არ გაიცინო, რადგან არაა სასაციო.... "ნეტა რას იტყვის, მეშინია სიცილით არ გავიგუდო...მიყვარხარო...აზზე ხარ?! ნორმალური თუა ეს ნეტა?! კაი...კაი...სიყვარული?! ვისღა ჯერა ამის..." -რაზე ფიქრობ? -რაზე ფიქრობ? -არაფერზე, გელოდები, როდის მეტყვი რამეს...ოღონდ ცოტა ჩქარა, დროს ჩამოვრჩი უნდა გავეკიდო, დავეწიო... დუმილის შემდეგ: -მე ვიცოდი ფრენა.... -რაა?! ხარხარი აუვარდა ბიჭს. -დაფრინავდი?! უი დედა!-იცინოდა მთელი გულით.-ფრთები გქონდა?! -კი.... -როგორი?! -თეთრი, გამჭირვალე... -გიჟი ხარ? რა ფრთები, რს ფრთები! -ხომ გითხარი არ დამცინო....ხომ გთხო
...
Read More
|
|
|
|
შესვლის ფორმა |
|
|
|
სექციის კატეგორიები |
|
|
|
ძებნა |
|
|
|
კალენდარი |
|
|
|
ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
საიტის მეგობრები |
WwW.Traceurs.Ge |
|
|
სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|