ხანდახან თავადაც ერეოდა ვინ იყო,აზარტული მოთამაშე,სევდიანი მელექსე,ღამეული ადამიანი თუ ერთი ჩვეულებრივი მოკვდავი..ერთი ჩვეულებრივი გოგონა იყო,
თითქოს არაფრით გამორჩეული სხვებისგან,მაგრამ ხვდებოდა რომ სხვებს არ გავდა...ლამაზი გოგო იყო და ბევრი თაყვანისმცემლები ჰყავდა,იყვნენ მათში ისეთები რომლებზეც ფიქრობდა რომ მოსწონდა მაგრამ ხვდებოდა რომ ეს სიყვარული არ იყო რომლეზედაც დაქალები საუბრობდნენ და რასაც ისინი გრძნობდნენ,ნიას ყოველთვის უკვირდა თუ როგორ უყვარდათ ასე? მისი დაქალი კი ეუბნებოდა რომ ამის გადმოცემა სიტყვებით შეუძლებელია.
-აუ სალო მითხარი რა როგორ გიყვარს სულ ასე ძალიან?როგორ შეიძლება ადამიანი გიყვარდეს ასე ძალიან?
-ნია იცი? ეს შენც უნდა იგრძნო რომ მიხვდე ამას.
-ხო მაგრამ მე არ შემიძლია ადამიანთან ვიყო 1-2წელი და სულ უზომოდ მიყვარდეს...მინდა მიყვარდეს მაგრამ არ ვიცი როგორ...
-არ ვიცი ნია რა გითხრა,უბრალოდ დაელოდე შენც გეწვევა ეს გრძნობა.
-ხო მაგრამ მე ვფირობ რომ სიყვარული არ შემიძლია,ყოველშემთხვევაში ისეთი როგორ სიყვარულზეც თკვენ ლაპარაკობთ...
ნიას ძალიან უნდოდა შეეგრძნო სიყვარული მაგრამ მისი გრძნობა მაქსიმუმ 5 თვეში ქრებოდა,გოგო სიყვარულს ითხოვდა სიყვარული კი არ მოდიოდა..თუ არსებობს სიყვარული სადაა?როგორია? რა ფერია?როგორ უნდა მიხვდე რომ ეს ნამდვილი სიყვარულია???კითხვები არ რებოდა პასუხები კი არ ჩანდა...
|
