ქარი ატეხდა გუგუნს და შრიალს, ფოთლები იწყებენ ხმამაღლა შრიალს. დაგიკოცნიდი მაგ თვალებს წყლიანს, არ შევახებდი შენს ტუჩებს ნიავს.
სხვამ დამიჩოქა,მე შენ გარჩიე, ბედნიერებას ტანჯვა ვარჩიე. ჩემს თვალებს ცრემლი რად შეაჩვიე? რომ შენ მიყვარხარ,ხომ შენ გარჩიე.
ვერავინ მოკრიფა ვარდი უეკლოდ, მე ფუფუნების არავარ ხარბი. ცოდვაა თუკი შენ შემიყვარდი??? ცოდვაა რომ შენში სიყვარულს ვრგავდი???
მე აღარავის,არაფერს ვგავდი, როცა მაჩუქე ტანჯვა და დარდი. შენ ჩემ წინაშე არა გაქ ვალი, თუ არ გიყვარვარ,ნუ მოხვალ წადი. .
|