მთავარი » 2010 » მარტი » 16
Catch and Release
2 სთ 4 წთ
ჟანრი: დრამა, კომედია, მელოდრამა პოსტერები
გამოშვება: 26 იანვარი 2007
რეჟისორი: სუზანა გრანტი
სტუდია: კოლამბია ფიქჩერზ ქორპორეიშენი, თოლ თრიზ პროდაქშენსი, რელეტივიტი მედია
როლებში: ჯენიფერ გარნერი, ტიმოტი ოლიფენტი, ჯულიეთ ლუისი, ქევინ სმითი, ტინა ლიფორდი, სემ ჯაგერი, ჯოშუა ფრიზენი, ფიონა შოუ, ჯორჯია კრეიგი
ხარისხი:  ენა: რუსული (პროფესიონალური) ზომა: 694.30 MB
ფილმის მიმოხილვა
თავისი საქმროს გრეიდის სიკვდილის მერე, რომელიც ქორწილამდე ცოტა ხნით ადრე უბედური შემთხვევის შედეგად გარდაიცვალა, გრეი სცდილობს ნორმალურ ცხოვრებას დაუბრუნდეს და ბინაში გადადის საცხოვრებლად, სადაც მისი მეგობრები სემი და დენისი ცხოვრობენ. მალე გრეი გაარკვევს, რომ მისი საქმრო გასაიდუმლოებული მილიონერი იყო და რომ ყოველ თვე ის ფულს უგზავნიდა გრეისთვის უცნობ ადრესატს. ბოლოს და ბოლოს გრეი ხვდება, რომ გარდაცვლ
...
Read More
|
14 tebervlis dila iyo me chem daqalebtan ertad ezoshi chavedi didi xani ar iyo gasuli rodesac is bichi movida vinc me miyvarda avidan daumegobrdi gachna grdznoba mteli gameebi vitanjebodi radgan ar vicodi uyvardi tu ara, ase rom gaumxile chemi grdznobebi man mitxraa mec miyvarxaro gverdze gamiyvana da tbilad melaparaka vipiqre namdvilad vuyvarvartqo magram 2kvira ar iyo gasuli vurekav : me- rogor xaar ?? _; kargat shen????? me_: magrad momenatee:(
saba_: mec :(
me-: rodis gnaxav ????
saba-: ar vici :( ..shentan saqme maqvs
me-: mitxari
saba-: ici ar miyvarxar
me-: (gulze bzari)(uecari tanjva) mexumrebii?
saba-: ara ar vxumrob ver vewyobit unda davshordet
me;_ ki magram jer erti kvira rac gxvdebi
saba;- ar vici magram unda davshordet
me-: vdumvar da 5 wutis mere veubnevi dapiqrdi me miyvarxar ipiqreeb
saba-:ki
me-: dampirdi
saba;_ gpirdebi
>>>>..........................................
10 wts mere >> me zari :( aba dapiqrdii?
saba-: ki
me:-ra gadawyvitee
saba-: ar miyavarxar
me :- icode miyvarxar meyvarebi samudamod :( pk
saba ;- pk
>>>>>>>>>>>>>..............
...
Read More
|
დრო გავა და ყველაფერი თავისით დალაგდება, უნდა გჯეროდეს ამის.....
ყველაფერი დალაგდება.....
ის სიტყვებიც, რომელიც მაშინ გითხარი, როცა ძალიან მტკიოდა.... აგიხდება, ან აგვიხდება......
ბედნიერებაც მოაკაკუნებს ერთხელ ჩვენი ან შენი სახლის კარებზე და შემოგისახლდება... აღარსად აღარ წავა.....
შესცივდება და შენ გაათბობ...
მისთვის გააკეთებ ყველაფერს... მისთვის ისუნთქებ... და ყოველ დილით ნაზი მოფერებით გააღვიძებ....
შენ შენი ან ჩვენი ბედნიერებისთვის იბრძოლებ...
და ეს ბედნიერება არასდროს არ წავა შენგან...
არასდროს!!!....
მერე დრო გაივლის და ბებერი, დანაოჭებული ხელებით ისევ მოეფერები შენს ბედნიერებას....
ისევ აკოცებ , ჩაიხუტებ და კიდევ ერთხელ დარწმუნდები, რომ სიცოცხლეს აზრი არ აქვს მის გარეშე.....
შეიძლება ახლა ფიქრობ, რომ შეძლებ, შეძლებ ყველაფერს, რასაც ჩაიფიქრებ, მაგრამ მერე..... მერე მიხვდები, რომ იმას რასაც აკეთებ ან გააკეთებ, ყველაფერს "მისი" სახელი ქვია...
ჰო, "მისი"... შენი ბედნიერების.....
ბევრჯერ დაღამდება და გათენდება სევდისფრად....
მაგრამ მოვა დრო, როცა მოვა შენთან, ხელს ჩაგკიდებს და გეტყვის, რომ მასაც ისევე უყვარხარ, როგორც შენ გიყვარს.....
მოხდება... აუცილებლად ასე მოხდება.....
შევძლებ და მოვალ...
მე შენი ბედნიერება მქვია....
|
გავბედე და გწერ, ისევ წვიმს. ფანჯარაში ვიხედები და შენ გხედავ, შენი ხატება არასდროს არ მცილდება წვიმის დროს , თავს მარტოსულად არ ვგრძნობ რადგან შენზე ფიქრი არ მანებებს თავს. სარკმელს ვაღებ და წვიმის წვეთებს ვეთამაშები, სახეს ვუშვერ და ისინიც თამამად მეფერებიან, ალბად სურთ შენზე მიამბონ რამე..... მეც თვალდახუჭული ვუყურადებ და ..... აი მომესმა შენზე ნათქვამიც, გულს ძგერა მემატება და მხოლოდ იმაზე ვოცნებობ არასდროს დამთავრდეს თხრობა, სუნთქვა მიხშირდება....... სახეზე ჩამოვარდნილ თმებს ვისწორებ, ვეღარ ვხვდები წვიმის წვეთებია თუ ცრემლებია, ფანჯარას ვხურავ და ოთახის გულში ვჯდები,გაიჩექა, შენზე ფიქრი ამერია. თავს მუხლებზე ვდებ და ვცდილობ შენი შეხება შევიგრძნო. გრძნობას აყოლილი მელანქოლიას ვნებდები და გარინდული გულის ძგერას ვუსმენ. სუნთქვის ხმაც განიბნევა ჰაერში და გარშემო მშფითვარე სიჩუმე ისადგურებს. ველი ....... არაფერი იცვლება. მხოლოდ წამებში წუთებად და წუთებში საათობად გადაქცეული დრო მიდის. მაგრამ მე მაინც მჯერა , რომ ზემოთ ავიხედავ და სასოებით აღვსილი თვალებით მას ვთხოვ, რომ კიდევ ერთხელ მომცეს შენთან შეხვერდის უფლება, რათა თვალებში შემოგხედო და გითხრა , რომ მე შენ.... |
რამ გათქმევინა მიყვარხარო თუ არ გიყვარდი,
ალერსიანად რად მაპყრობდი მაგ ლამაზ თვალებს.
შენი გულისთვის თავს გავწირავო - რატომ ამბობდი,
ყალბი სიტყვებით თავს ასე ძლიერ რად მაყვარებდი.
მითხარი რატომ გამიცრუე იმედი ტკბილი,
მითხარი რატომ შემაყვარე თავი ძალიან.
რატომ შემპირდი,რომ არასდროს გამცვლიდი სხვაზე
და არასოდეს დამტოვებდი ცხოვრების გზაზე.
შენ ჩემი ცოდვა არ მოგასვენებს ვიცი არასდროს
და რომ იცოდე მეცოდები თავზე ძალიან.
მე დაგივიწყებ და შველას ვთხოვ წმინდა მარიამს,
რადგან ამ ქვეყნად შენისთანები ბევრნი არიან..
|
ShEnI SiZmReBi MaChuQe,
UgOnO WuTeBi MaChuQe,
Da Me Am YvElAfRiS SaNaCvLoD,
DaRchEnIl SiCoCxLEs GaChuQeB!
TvAlEbZe ShEgAxEb CxEl TuChEbS,
Es KoCnA TkIvIlEbS AyUcHeBs!
GtXoV ShEnI TvAlEbI MaChUqE,
ShEnI SiNaZe MaChUqE,
DaXuChE TvAlEbI DaXuChe,
SiNaTlE YvElAfErS AfUcHeBs,
SiBnElE MaTbObS Da MaYuCheBs
Ar GiNdA SiCoCxLeS GaChuQeB?
MiYvArXaR MaGrAm Chu,
Ar TqVa GuLsHi DaMaLe,
ArSaD Ar GaMtQvA!
RoM MeNaTrEbI ChuRcHuLiT GeTyVi,
Da Am SiTyVeBiT UaRs Nu MeTyVI...
|
ჩუმად, ნუ ყვირი! გაიღვიძებენ მკვდრები.
მე დილით საწოლიდან კი არა,
ჩეი სხეულიდან ვდგები.
მერე ვკითხულობ სიზმრებიდან
ყველაზე სკანდალურ აბზაცებს,
რომელიც სიცოცხლისთვის გამზადებს და
რომელიც სიცოცხლისთვის გამზადებს.
მერე აყვირდება გაზქურაზე
ჩემი დაჭეჭყილი ჩაიდანი
(შენ უცხო განცდა გეუფლება,
თითქოს რაღაც ცუდი ჩაიდინე).
ჩუმად! ნუ ყვირი! გაიღვიძებენ მკვდრები!
მე დილით საწოლიდან კი არა,
ჩემი სხეულიდან ვდგები.
ხედავ? მეორდება, მეორდება!
როგორ უსასრულოდ მეორდება,
როგორც ყველაფერი, ეს სტრიქონიც
უცვლელი სახით მეორდება.
და მეც უსასრულოდ ვიმეორებ,
რომ
გაიღვიძებენ მკვდრები,
რომ დილით საწოლიდან კი არა,
ჩემი სხეულიდან ვდგები,
რომ გუშინ ქუჩაში მიმავალ
ჩემს საკუთარ თავს შევეჩეხე,
რაღაც უცნაურად ემოსა და
ემოსა რაღაც შავი ჩოხა.
ალილუია! მეშინია!
ალილუია! მეშინია!
ალილუია! «მე» ჩემია.
ალილუია! «მე» შენია.
ძილი მსურს, ანუ: ჩემს სხეულში
ისე მყუდროდ უნდა მოვკალათდე,
რომ არ გავიღვიძო შემწვარი მზის
სხივის უკანასკნელ მორკალვამდე.
მოდის ფიქრი _ ჩემი საცოლე და
ამბობს, სანამ სათქმელს ავწონიდე,
რომ მკვდრებს არასოდეს ეღვიძებათ,
თანაც, როცა დგები საწოლიდან.
ჩუმად! ნუ ყვირი! გაიღვიძებენ მკვდრები!
მე დილით საწოლიდან კი არა,
ჩემი სხეულიდან ვდგები!
(სათაური ტექსტთან
...
Read More
|
ჩვენ ერთ დიდ დარბაზში გვძინავს და
ერთი და იგივე სიზმარს ვნახულობთ-
ჭერზე გაჭიმულ ტილოს ეკრანზე...
და ყველაფერია ამ სამყაროში-
მთავარია გააკეთო
ორი საგნის, ორი არსების
სწორი სინთეზი...
შენი სხეული, სიყვარულის ბრაილი შრიფტი
ბრმა თითებისთვის
ერთადერთი პასუხია ყველა კითხვაზე.
დღეს გადავწყვიტე,
ყველაფერი უნდა მოგიყვე
საუბარს ალბათ ასე დავიწყებ:
-რა მარტოობის დღეა
და რა დღეების მარტოობაა...
და ვერ გეტყვი, ვიფიქრებ:
-რა უჩემო ხარ რომ იცოდე
და რა უშენო ვარ რომ იცოდე...
და რამეს მოვიმიზეზებ
და ისე სწრაფად წავალ შენგან
თითქოს უკან მოსვლას ვჩქარობდე.
და შენ იცი, რომ
ყოველი ჩემი შენგან წამოსვლა
არის ცდა შენთან დაბრუნებისა...
და მაინც გაბუტულ მზერას მაყოლებ... |
,,გვირილას გავხარ...
სიყვარულად ამოსულს მთებში...
შენი თვალები ტბები არის
და შიგ ცა მოჩანს...
თეთრ ფურცლებს გაცლი...
მსურს გაგიცნო…და ვმარჩიელობ...
გიყვარს?..არ გიყვარს?..
წასაკითხი ისე ბევრია...
ყავის ჭიქიდან გიყურებენ ზღაპრის გმირები...
მე ხან ჯადოქრად მეჩვენები და ხან ფერიად...
ჩემი ვნებები მივუტოლე შენს ლავის ნაკადს...
ნამცეცებია უსუსური... არაფერია...
აჰა,დასრულდა,უკანასკნელ ფურცელსაც გაცლი...
შემოგახიე საპატარძლო კაბა უბიწოს...
გრძნობის ყურებით მე მოვუსმენ ნაცნობად განცდილს...
თრთოლვით მოგწყვიტე... ფრთები გინდა ეხლა უმიწოს...
განძარცული ხარ, არსი შენი მხოლოდ გულია...
დიდება უფალს!!! გადმოღვრილი ფერთა პალიტრა
ხატის სიღრმეში დამალული შენი სულია...
ჯვარს მოიკიდებს და ზეცაში მზესთან აიტანს...
არ იცი რა გინდა...
არ იცი რად გინდა...
მე კი აი ამ წუთას სულ ზუსტად ვიცი,რომ...
გეძებდი... გიპოვე...
უშენოდ არ მინდა...
გვირილას გავხარ...
ასეთი ნაზი... ასეთი წმინდა...
გულის ლარნაკში ჩაგისვი და...
ვდღესასწაულობ..."
|
წვიმს და შენ გნატრობ,
არ ვიცი რატომ,
მაგრამ მე მინდა '
რომ იყო ახლოს...
წვიმს და შენს გარდა
არავინ მახსოვს,
განა მიყვარხარ,
მე ისე გნატრობ.
წვიმს და მე ვთვრები,
ღვინით კი არა,
შენი თვალებით,
შენით ვითვრები.
წვიმს და შენს გარდა
მე არვის ვდარდობ,
მე არვის ვნატრობ,
მე არვინ მათბობს,
არ ვიცი რატომ...
|
დასახელება: სამყაროთა შემქმნელი
ჟანრი: მელოდრამა, ფანტასტიკა,
წელი: 2007
პროდიუსერი: ბრიუს ბრანიტი
ენა: ინგლისური
როლებში: ერინ მაკგრეინი, ბრაიან პოლეტი
ხარისხი:
ზომა: 105.02 Mb
მოკლე შინაარსი:
ეს არის პატარა ფილმი იმის შესახებ, თუ როგორ ქმნის მამაკაცი გოლოგრაფიულ სამყაროს ქალისთვის, რომელიც უყვარს... ეძღვნება მას ვინც გვიყვარს და ასე გვეშინია დაკარგვა...
(V)
..........................
|
ან რად დამყვება უიღბლობის ბნელი აჩრდილი.
რატომ ვერ ვაგნებ ჩემს იდუმალ ნათელ სამყაროს,
რომ ეს დარდები ღრუბლებივით ჩემგან გავფანტო.
ვის უნდა უთხრა! ვინ მომისმენს ბოლომდე გრძნობას,
ჩემი ტკივილი ჩემში რჩება და ვიცი მომკლავს.
იდუმალებით რად მოცულა მთელი სამყარო,
რად ვერ ვიპოვე გასაღები კარი გავაღო.
ცხრა კლიტედ არის ჩაკეტილი მე ამას ვხვდები
და რომ გავაღო ამ გრძნობისთვის რად
ვერ ვიპოვე მე ამ ქვეყნად ჩემი ადგილი,
ან რად დამყვება უიღბლობის ბნელი აჩრდილი.
რატომ ვერ ვაგნებ ჩემს იდუმალ ნათელ სამყაროს,
რომ ეს დარდები ღრუბლებივით ჩემგან გავფანტო.
ვის უნდა უთხრა! ვინ მომისმენს ბოლომდე გრძნობას,
ჩემი ტკივილი ჩემში რჩება და ვიცი მომკლავს.
იდუმალებით რად მოცულა მთელი სამყარო,
რად ვერ ვიპოვე გასაღები კარი გავაღო.
ცხრა კლიტედ არის ჩაკეტილი მე ამას ვხვდები
და რომ გავაღო ამ გრძნობისთვის მე სულსაც ვებრძვი.
და რომ გავაღო ამ გრძნობისთვის მე სულსაც ვებრძვი..
|
მუცლით დაგქონდა შენ ჩემი გული,
ახლა ამ გულის ტკივილს რომ ვბედავ,
რატომ მიდიხარ ეხლა მდუმარედ?
რამე გეწყინა? მითხარი, დედა...
შენს ჭაღარასთან მიმძიმს ჩურჩული,
გალეულ მკლავებს კერავს ძარღვები,
შენ მაპატიე, დედიკო, დღეს თუ
ბრალს დაგდებ მე და გაგიავდრდები.
ასე მგონია, გაქრა ჰაერი
და აღარ ძალუძთ ფიქრებს, მასუნთქონ,
შემინდე, დედა, შენ რომ დუმხარ და
შენს ნაცვლად კითხვებს თვითონ ვპასუხობ...
გაფიქრებაც კი მითოშავს სხეულს,
დასასრულთან რომ გარინდულს გხედავ,
მომენატრები როცა ძალიან,
მათხოვრად ვისთან მივიდე, დედა?
შენ წახვალ დილით, მოსულა დრო და
არ ძალმიძს, გთხოვო დარჩენა ჩემთან,
ნახევარიც კი ვერ მოვასწარი
იმ სათქმელიდან, რაც უნდა მეთქვა...
მოდი, სიზმარში შევხვდეთ და მერე
უთქმელ სათქმელსაც ათასჯერ გეტყვი,
და მაპატიე, დედიკო, დღეს თუ
სულზე საავდრე შავ ღრუბელს შევყრი.
მეტკინა გული, ამ ლექსსაც უკვე
დასრულება და წერტილი ნებავს,
არასდროს გეტყვი, მშვიდობით-მეთქი...
ნახვამდის, დედა!
|
ზღვის პირას სველ სილას მიუყვება ხან ერთი, ხანაც ორი კაცის ნაკვალევი
_ ეს ვისი ნაკვალევია, უფალო?
_იგი შენს მიერ განვლილი ცხოვრების გზაა შვილო ჩემო.
_კი, მაგრამ ეს მეორე ნაკვალევი ვისია?
_ეგ ჩემი ნაკვალევია, მე ხომ მთელი ცხოვრების მანძილზე შენთან ვიყავი.
_და, მაინც მიგიტოვებივარ უფალო. სილას ზოგჯერ მარტოდმარტო მიუყვება კვალი ჩემი.
_ შენ ისევ ცდები, შვილო ჩემო. მარტოდ მიმავალი კვალი ჩემია. შენი ცხოვრების უმძიმეს წუთებში მე ხომ ხელში აყვანილი მიმყავდი..
|
დამიზეპირე დღეს საღამოს.
მერე დაწექი, დაიძინე.
დილით, როგორც კი გაიღვიძებ,
გამიმეორე.
მე ვიწვები შენ გვერდით და
ტკბილად ვიძინებ.
სიზმრად გნახავ ჩემზე თავდახრილს და
მობუტბუტეს.
გნახავ, როგორ უყვები ჩემს თავს
ხეებს, ვარსკვლავებს.
როგორ გადიხარ ქალაქში და
ყოველ შემხვედრს აბარებ საგანს,
სახელად «შოთა».
დამიზეპირე ყოველ საღამოს.
მერე იძინე ან იფხიზლე,
ხოლო დილით
ჩამაბარე ხალხსა და ნივთებს,
ლოცვას,
ბალახებს.
იქნებ ლექსი ვარ,
იქნებ კაცი,
იქნებ ბამბუკი.
დამიზეპირე.
ან, ბოლო-ბოლო, დამიზუთხე _
მე ესეც მაწყობს.
|
ჩვენ ბავშობიდან ერთ თამაშს ვთამაშობთ
ყველაზე რთული და მარტივი
თამაშია სიტყვობანა.
ყველაფერი კი ასე დაიწყო:
შენ რატომღაც სიტყვა "გოგოდ" გადაიქეცი
მე სიტყვა "ბიჭად".
და ორივემ ვისწავლეთ კითხვა.
მერე
შენ სიტყვა "ვითომ"? გახდი
მე კი - "ნამდვილად"!
რასაც მოჰყვა სიტყვა "თითქმის"
და ვერაფრით გახდა სიტყვა "ჩვენ"
მე სიბრაზისგან "დედამიწად" გადავიქეცი
რომ ვეღარსად დამმალვოდი
შენ კი მაშინვე
"საჩვენებელ თითად" იქეცი...
და ყოველთვის ასე მჯობნიდი...
მოდი დავზავდეთ
მე გავხდები დღეიდან სიტყვა "როგორ ხარ"
შენ - "არამიშავს"
და ამ სიტყვების სამყაროში
ყველაზე ხშირად შევხვდეთ ერთმანეთს.
|
-მარტოობა, სულიერი სიმარტოვე, სიცარიელე,
სიცარიელე, მარტოობა, სულიერი სიმარტოვე.....
_ კარგი გაჩერდი, როდემდე ასე?
-სიცარიელე........
-ვერ ვავსებ შენს სიცარიელეს, ვერ გიდგები გვერდით სასოწარკვეთის ბოლო ზღვრამდე, არ შემიძლია! ნუ მიყურებ მასე...
-მარტოობა....
-ნუ დამცინი! არ ხარ მარტო. მე ხომ ვარსებობ?!
-მერე ვისთვის? რისთვის? იმისთვის არსებობ, რომ მეგობარს სიგარეტი უყიდო? ნაცნობი მიაცილო სახლამდე და თუნდაც,
იმიტომ რომ ერთი სანთელი დაანთო „ვინმეს"თვის?
მე, ვიცი ვინ არის შენთვის, უფრო სწორად ჩემთვის, ის „ვინმე"..
არავინ! არარაობაა! ფიტულია, რომელსაც ამშვენებს მოხდენილი ქვედაკაბა, ზედა გაწყობილი ყვავილებით.
თვალები ტუშით დადღაპნილი და ტუჩებზე წაცხობილი რაღაც უმსგავსობა, რაც უფრო ამახინჯებს, მის ასე ლამაზ სახეს,
კრემის სქელ ფენასთან ერთად.
-წუხელ სად იყავი?
-რა წუხელ? მე მაგას გეკითხები? ვისთვის არსებობ? ვისთვის?
-შენთვის!
-სიცრუეა! ვერ გიტან! განა იმიტომ რომ არ მჭირდები, ან სხვა მიყვარს?! არა!
იცი? დამავიწყდა კიდეც რას ნიშნავს სიყვარული. რა გაცრეცილი, გახუნებული და დაჩიავებულია!
ნახე, ბილიკზე ვინ მოდის! ჩვენი სიყვარული... ხედავ მას?
-სულ გაგიჟდი? რა გჭირს? სად იყავი წუხელ?
-ხედავ ჩვენს სიყვარულს? ცალი თვალი არ აქვს... ფეხს ძლივს მოითრევს.. ყელზე, შერჩენია შენი ნაჩუქარი
ყელსაბამი.
ხედავ? ხელზე, როგორ აქვს კვალი სიგიჟის. ბასრი და
...
Read More
|
თვალები - ხედავს...არ დაანახოთ...
ცხვირი - სუნთქვას ითხოვს...
ხელ-ფეხი - უმოძრაოა...
გული - არ ატკინოთ....
გული გრძნობს...თვალებს ნუ დაანახებთ...თვალდახუჭული ჯობია სიარული....სუნთქვა-საჭიროა,თუმცა შორი...
აღარაფერი ვარ...საკუთარ სევდაში ვიხრჩობი...საკუთარი თავით დავიღალე...(არ მიკვირს რომ თქვენც დაგღალეთ)...
გმადლობთ თქვენ,რომ მატკინეთ-დამაბრუნეთ რეალობაში,თორემ ისედაც მუდამ ცაში მყოფს,უამრავი ფრთები მექნებოდა....
სადღაც მინდა ვიყო...
ვიტყოდი ასე- არა რეალობა,არა ოცნება=არა დედამიწა,არა ზეცა , არამედ რაღაც სხვა....
უსუსური ვარ...ყველაზე პატარა წერტილი......არაფერი არ რჩება ჩემთან,ალბათ იმიტომ რომ არავინ მიტოვებს,რადგან ვერ გავიზარდე და დღესაც სულისმიერი შეგრძნებებია ჩემთვის უძვირფასესი და მინდა ძალიან მძაფრად იყოს დაცული ეს პირობა ჩემს შემოგარენში....(ჩემგან კი დიდ ბავშვად ყოფნას მოითხოვენ ალბათ)....დღევანდელობის მორევი ითრევს ბევრს-ეს სულის ღალატად მიმაჩნია...
მაპატიეთ ჩემი არსებობა...ასე უბრალოდ,ჩათვალეთ,რომ არც არასოდეს მიცოცხლია,წამითაც და უფრო მშვიდად განმაგდებთ თქვენგან....
დღეს ხომ გაადვილებულია ყველაფერი....
ნაბოდვარს ვწერ....ნაწერებით გადაშლილი ვარ თქვენს წინაშე და მკითხულობთ და ამ წამიდან ,დაასწარით ერთმანეთს და მოამზადეთ ყვეელაზე დიდი ზომის ფეხსაცმელი...
შემოჩვეულივარ.....
|
-ტიროდა,
შეუჩერებლივ სცვიოდა გადაღლილი თვალებიდან ცრემლები. ტიროდა და თან გულში ფიქრობდა:
-რატომ ღმერთო, რა დავაშავე ასეთი, ასე რისთვის მსჯიო.
ის კი არ იცოდა რომ ასეთი იყო მისი ბედისწერა და მას ვერავინ შეცვლიდა.ადამიანთან ერთად იბადება მისი ბედისწერაო გაგონილი ჰქონდა მაგრამ ამ სიტყვებისთვის ყურადღება არასოდეს მიუქცევია.
U უეცრად თვალწინ წარმოუდგა ის დღე რომლის გამოც ასე იტანჯებოდა და ილეოდა საწყალი გოგონა.
გაზაფხულის მშვენიერი, მზიანი დღე იყო. ბიჭი სახლიდან გამოვიდა.ძალიან მხიარული და ბედნიერი იყო. გადაწყვეტილი ჰქონდა აესრულებინა ის ჩანაფიქრი რომლის ასრულებაც დიდი ხანია უნდოდა მაგრამ გამბედაობა არ ჰყოფნიდა.ოქროს ბეჭედი ამოიღო ჯიბიდან, კიდევ ერთხელ სიყვარულით ავსებული თვალებით დახედა და ჯიბეში ჩაიდო ისევ. ყვავილების მაღაზიისკენ გაემართა ჩქარი ნაბიჯით. ფიქრობდა: ჯერ ყვავილებს მივართმევ და მერე კი დავუსვამ იმ კითხვას რომელზე პასუხსაც ამდენი ხანია ველი.საუკეთესო თაიგული ამოარჩია, საფასური გადაიხადა და მაღაზიიდან გამოვიდა. უზომოდ ბედნიერი იყო. ასე ეგონა კი არ დადიოდა დაფრინავდა. ამ მშვენიერ გრძნობაში ჩაფლულს ყველა თავისნაირი ბედნიერიერი ეგონა.რუსთაველზე უნდა შეხვედროდა თავის გულისსწორს. გულის ბაგაბუგი გარკვევით ესმოდა. ....და აი გამოჩნდა ისიც...... იმ დღეს განსაკუთრებულად ლამაზი ეჩვენა.გახარებულები ჩაეხუტნენ ერთმანეთს. გოგონას ძალიან მოეწონა ყვავილები. ხელები ჩასჭიდეს და გზაზე გადადიო
...
Read More
|
ვერ წავიკითხე შენს თვალებში ჩამდგარი სევდა,
ვერ გამოვიცან გამოცანა შენი ოცნების,
ვერ გადამღალეს სევდიანმა შენზე ფიქრებმა,
ვერ შემაგუეს უშენობას, ტკივილს ცხოვრების...
ვერ ვეგუები უშენობას და მუდამ ვდარდობ,
თითქოსდა სადღაც უსასრულოდ გეძებო მინდა,
ვინ იცის იქნებ წარსულს კიდეც შემორჩი სადმე,
ვიცი ცხოვრებას სიურპრიზი უყვარს რარიგად...
ველაციცები მოგონებებს ასე სანუკვარს
და მეშინია არ დავკარგო ოცნების ნიჭი,
კრძალვით ვიმეტებ გამეტებულ ბედის საჩუქარს
და შენზე სათქმელს მე ოდესმე უთუოდ ვიტყვი...
|
ყოველ საღამოს, როცა მზე ჩადის
და თეთრი ზეცა ნელა ბინდდება
მე შენზე ფიქრი ისევ მეძახის,
მე შენთან ყოფნა ძლიერ მინდება.
შენი თვალების ნაცნობი ფერი
მაკლია მაშინ და მენატრება,
როცა მილეულ მზის შუქს შევცქერი
არ ვიცი, ასე რად მემართება.
მე ვერ ვგრძნობ შენი სხეულის სითბოს,
შენი ტუჩების მე მკლავს წყურვილი
და არ არსებობს ამქვეყნად თითქოს
სხვა ნატვრა, ანდა სულ სხვა სურვილი.
მხოლოდ მართობენ შენზე ფიქრები...
უშენოდ ყოფნას ძლიერ განვიცდი,
და მაინც თუკი ჩემი იქნები
თუნდაც მილიონ წელწადს დაგიცდი.
მე მახალისებს შენი დანახვა, -
შენ იასამნის აგდის სურნელი,
მაშინაც, როცა ჩემთან არა ხარ,
ხარ სანატრელი და სასურველი.
ყოველ საღამოს, როცა მზე ჩადის
და თეთრი ზეცა ნელა ბინდდება
მე შენზე ფიქრი ისევ მეძახის,
მე შენთან ყოფნა ძლიერ მინდება.
|
ეს არის ჩემს მიერ დაწერილი სიყვარულის ისტორია რომელიც მე გადამხდა ნახეთ და შეაფასეთ...
დასახელება: "დაკარგული სიყვარული"
ავტორი: გიორგი წერეთელი
|
Popcorn
1 სთ 30 წთ ჟანრი: კომედია, მელოდრამა პოსტერები
გამოშვება: 02 მარტი 2007
რეჟისორი: დარრენ ფიშერი
სტუდია: დმს ფილმს ლიმიტედ, პოპკორნ ზე მოვი
როლებში: ენდრიუ ლი პოთსი, კეიტ მაბერლი, ჯეკ რაიდერი, ჯოდი ალბერტი, ლიუკ დე ვულფსონი, კოლლეტ ბრაუნი, ლაურა აიკმან, ოფელია ლოვიბონდი, სოფი ანდერტონი
ხარისხი:
ზომა : 695.40 MB
ფილმის მიმოხილვა
დენიმ თავისი ოცნების გოგონა ნახა, მაგრამ ის დარწმუნებული არ არის თავის თავში ძლიან იმისთვის, რომ პირველი ნაბიჯი გადადგას. როდესაც დენი სამუშაოს მიიღებს ადგილობრივ კინოთეატრში, სადაც გოგონა მუშაობს, ის გაიგებს, რომ გოგო ბოლო დღეს მუშაობს. წარუმატებელი მცდელობის შემდეგ მისი ყურადღება მიიბყროს, ის მთავარ კინოლექანიკოსს სთხოვს დახმარებას, რომელსაც ძა
...
Read More
|
სიყვარული რიგდებოდა
წიგნის მაღაზიაში,
ის დღე იყო გაზაფხული
იღვიძებდა იაში...
მზე კოცნიდა თეთრ ალუბლებს,
ულამაზეს ლიანებს,
სიყვარული რიგდებოდა
და მე...დავაგვიანე...
რიგში იდგნენ ჭაბუკები,უმეტესად ქალები
შეჰყურებდნენ წიგნის თაროს
მომღიმარი თვალებით...
სევდა მწვავდა თვალთა უპეს
სევდა გაურიყავი,
სიყვარულის რიგში ღმერთო...
აქაც ბოლო ვიყავი.
და როდესაც დახლთან მიველ
მომღიმარი თვალებით,
სიყვარულით ლაჟვარდს ხელში
შეუერთდნენ ქალები.
წიგნის თაროს შერჩენოდა
ერთადერთი კრებული,
და გამყიდველს ის თავისთვის
ჰქონდა გადადებული...
სიყვარული რიგდებოდა
წიგნის მაღაზიაში
ის დღე იყო... გაზაფხული
იღვიძებდა იაში,
მზე კოცნიდა თეთრ ალუბლებს,
ულამაზეს ლიანებს..
სიყვარული რიგდებოდა
და მე...დავაგვიანე...
|
Bridgit Mendler
ბრიჯიტ მენდლერი დაიბადა 1992 წლის 18 დეკემბერს ვაშინგტონში.
ფილმოგრაფია:Bone: The Great Cow Race-Thornken
General Hospital-Lulu's Dream Daughter
Alice Upside Down-Pamela Jones
The Clique-Kristen Gregory
The Tyra Banks Show-Herself
JONAS-Penny
Labor Pains-Emma Clayhill
Alvin and the Chipmunks: The Squeakque-Becca Kingston
Wizards of Waverly Place-Juliet Van Heusen
16 Wishes-Raven Webbs(2010)
Wizards of Waverly Place-Juliet Van Heusen(201
...
Read More
|
............................ " jessica alba" on the red carpet .............................
|
საპნის ოპერის ვარსკვლავები...
...................
|
ტეილორ მომსენი "ჭორიკანას" გადასაღებ მოედანზე
|
jessica alba hairstyles ჯესიკა ალბას თმის სტილი ნახეთ....
...
Read More
|
შენ მაშინ მოხვალ როცა მე...
სიკვდილს სურს, ჭაბუკს სახე დამღადროს,
მითხრას: - დღეიდან ჩემი იქნები.
შენ მაშინ მოხვალ, მაგრამ რაღა დროს, -
სათქმელი უკვე აღარ ვიქნები.
|
თვალებით შეგიყვარე თვალებით გაგიღიმე
თვალებით გითხარი რომ მე შენ მიყვარხარო
თვალებმა გაგიმხილეს თვალებმა შემოგფიცეს
ჩემო სიცოცხლე მხოლოდ შენი ვარო..
|
Wedding ქორწილი
სურათების სერია .................................... ......................... ...........
|
,,გული ჯადოსნური პატარა სარკეა,
ავსილი ზღვა ემოციებით,
გაზაფხულს სულ რაღაც წუთები აკლია
და ლურჯი იები.
არაფერს არ ნიშნავს მთებზე რომ მოთოვა
და თმებზე აქა იქ ჭაღარა,
მე ისევ ისა ვარ,მე გულით თოთო ვარ,
თუმც ბავშვი აღარ ვარ.
ამ დილას სულ ერთი ნაკლი აქვს,
მწვავს და ვგრძნობ ნელ–ნელა ვთავდები,
გაზაფხულს სულ რაღაც წუთები აკლია
და შენი თვალები."
|
ფორმატი: FLV
ხანგრძლივობა: 04.01
ფაილის ზომა: 17.68 MB
|
ფორმატი: MP3
ხანგრძლივობა: 04.01
ფაილის ზომა: 5.52 MB
|
ახლა სანპიროს ჩამოვუყევი...შენზე ვფიქრობ...თურმე ვტირი...მე კი ვერც ვამჩნევ...თუმცა რა გასაკვირია...მე ხომ სულ ვტირი...ცრემლები თავისით მოგორავს და იმედი აქვს, რომ შენამდე მოაღწევს...როგორ?...თუნადც წვიმის სახით...მე გამუდმებით ვფიქრობ...სულ ტვინი მეჭყლიტება...ნუთუ შემიძლია მე ამ უსუსურ არსებას, ისეთი რამ გავაკეთო, რომ შეგიყვარდე... მე დავდივარ...სულ ფეხით დავდივარ...ნეტავ რატომ?...ალბათ შენ გეძებ...ალბათ ჩემში ის პატარა ნაპერწკალი, რომელიც ძლივსღა ბჟუტავს...მაინც არსებობს და გაღვივებას ელოდება...მაგრამ ეჭვი მეპარება, ეს ნაპერწკალი, თუნდაც პაწაწინა კოცონად გადაიქცეს...ბნელა...ხალხი აქა-იქ ბოდიალობს...ალბათ ისინიც ჩემნაირი გიჟები არიან...ყველა ბიჭის დანახვაზე, გული ბარტყივით მიხტის...ყველა მგონიხარ...მგონი გავგიჟდი...თუმცა ამას ველოდი კიდეც...ერთ ბიჭს მხარზე ხელი დავადე, რომ შემომხედადა ჩემი საშინელი და ცრემლებით სავსე თვალები დაინახა, უკანმოუხედავად გაიქცა...ალბათ შენც ასე მოიქცეოდი...ვის რაში ვჭირდები?...მითუმეტეს შენ...გამოთაყვანებული სახით...ტირილისგან ჩაცვენილი...არაფრისმთქმელი და სისიხლიანი თვალებით?...მე ხომ ერთი არარაობა ვარ...რომელიც მოჩვენებასავით დადის და მხოლოდ ერთ რამეზე ფიქრობს...
უცებ, მტკვარს გადავხედე...თითქოს ისიც დარდიანად, ნელა, ჩაუწვდომელი სევდით მიდიოდა...ისე მიდიოდა, თითქოს ეზარება და აძალებენო...უცებ გავჩუმდი...მტკვარში შენი სახე აშკარა
...
Read More
|
|
|
 |
| შესვლის ფორმა |
|
 |
|
| სექციის კატეგორიები |
|
|
|
| ძებნა |
|
|
|
| კალენდარი |
|
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
| საიტის მეგობრები |
| WwW.Traceurs.Ge |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|
