ვერ წავიკითხე შენს თვალებში ჩამდგარი სევდა,
ვერ გამოვიცან გამოცანა შენი ოცნების,
ვერ გადამღალეს სევდიანმა შენზე ფიქრებმა,
ვერ შემაგუეს უშენობას, ტკივილს ცხოვრების...
ვერ ვეგუები უშენობას და მუდამ ვდარდობ,
თითქოსდა სადღაც უსასრულოდ გეძებო მინდა,
ვინ იცის იქნებ წარსულს კიდეც შემორჩი სადმე,
ვიცი ცხოვრებას სიურპრიზი უყვარს რარიგად...
ველაციცები მოგონებებს ასე სანუკვარს
და მეშინია არ დავკარგო ოცნების ნიჭი,
კრძალვით ვიმეტებ გამეტებულ ბედის საჩუქარს
და შენზე სათქმელს მე ოდესმე უთუოდ ვიტყვი...
|
