ის მიდიოდა და ჩერდებოდა
და არ უკვირდა არც ერთი მარცხი,
ანგელოზს ფრთები მოსტეხოდა და
გამხდარიყო უბრალო კაცი
ბავშვივით კრთოდა,სხვისი გვირგვინით
ხელთ ეპყრა ჟამი საშინელების
ნამდვილად ძნელი ასატანია
წმინდანის სახით ცქერა გველების!
გაიფიქრა და წასკდა ცრემლები
დახედა მიწას,ახედა მნათობს
ყველაზე დიდი და მძიმე ომი
ამ ცის ქვეშეთში არავის ახსოვს!
იყვირა...ენა ამოაგლიჯეს
იტირა...ცრემლი ბრმა თვალებს ნამავს
მოტეხილ ფრთებით ადგება,წავა
სადაც ხეები ცალ-ცალკე დგანან.
