პოემა - 24 მარტში 2010

ყველაზე რთული დაცვაა ზომის
და ვერ გვიშველის თავის მართლება
გამარჯვებაა მიზანი ომის
გაბედულება და გამართლება
აგვისტოს ღამით დაიწყეს სროლა
რაზედაც ლექსად ეხლა მეთქმება
იყო ცხინვალზე გრადების სროლა
და ათასნაირ ჭურვთა ფეთქება
თითქმის დილამდე გაგრძელდა ბრძოლა
და ყუმბარების თავში ხეთქება
ხალხშიც პანიკა შიში და ძრწოლა
რაც გმირობაში ზოგ ზოგს ეთვლება
ვერ გამიგია მართლა რა ხდება
და აზროვნებაც არ მიდუნდება
ნუთუ ოცნება ჩვენი ახდება
და სამაჩაბლოც დაგვიბრუნდება
სიმახინჯეში ყოფნა მომწყინდა
სიტყვა ვერ ხარობს სულში ნამალი
და სილამაზე ისე მომწყურდა
როგორც ავადმყოფ სხეულს წამალი
აზრი ამართლებს როცა საღია
თუმცა სჭირდება სანამ ომი ღორს
ეს პოეზია იარაღია
რომ აგრესიის ბოლო მოიღოს
სხვა არც სჭირდება პოეტს მისია
თუკი ოცნებას სულში აახდენს
მისი ლექსები უვარგისია
ზემოქმედებას სანამ არ ახდენს
ჩემთვის ბუნებას რაც მოუცია
და მართალია არ მაქვს ხმა ბოხი
ეს ლექსებია რევოლუცია
და უშიშარი სიტყვის ამბოხი
სიტყვა ყველაფერს სახელებს არქმევს
მან შეიძლება დროც კი გაჭიმოს
და სწორედ მაშინ აკეთებს საქმეს
ყველა საქმეზე უფრო საჭიროს
სიტყვას აქვს ძალა გარშემო სივრცეს
განზომილება სხვა და სხვა მისცეს
იცის სიცხეში როგორ აგრილდეს
მას შეუძლია გადაადგილდეს
სიტყვა სულია ანუ სახელი
საგნის არსების გამომსახველი
საიდუმლოთა მათთა გამთქვამი
სიტყვა მხატვრული ენით ნათქვამი
სიტყვა ნივთი და სიტყვა სხეული
სულის ჯურღმულში შუქით ჩამწვდომი
ემოციებში ამოხვეული
შიგნით სიკეთის თესლის წამწყდომი
სიტყვა ურცხვი და სიტყვა მარადი
პოეტის ფარი და მუზარადი

სიტუაცია არეულია
ჯარისკაცებიც ბევრი დახოცეს
პოეტიც თითქოს მთვარეულია
ლექსად სიმართლეს ცდილობს გადმოსცეს
რომელიც ვეღარ გაურკვევია
რადგან ყველაფერს წყვიტავს წამი დღეს
და გზა რომ ვეღარ გაუკვლევია
თვითონ არ იცის საით წავიდეს
ბედიც სასტიკად ყველას ექცევა
რადგან წრესავით ოვალურია
და ახლობლისგან ზურგის შექცევა
გასაჭირის დროს ნორმალურია
წლები სჭირდება მიღწევას სიბრძნის
მას ვერ შეიძენ დახლებზე ბაზრის
და ჩემი სულიც მუდმივათ იბრძვის
გამოსატანათ განცდიდან აზრის
ცქერით ცხოვრების გული მომკვლია
დრOოთა ამდენი ტრიალ ბრუნებით
კაცის ცხოვრება მეტად მოკლეა
ხელოვნებაა გრძელი ბუნებით
ლექსიც არ ვიცი თუ რას ეძღვნება
თუმც საქართველო პოეტთ მხარეა
რა საშინელი გახლავთ შეგრძნება
როცა ცხოვრობ და არ გიხარია
ვიღას ჭირდება სულისკვეთბა
ანდა ფიქრები სულზე მარადზე
დღეს მთავარია ფულის კეთება
და ანგარიში ვიზა ბარათზე
ცრემლის თვისება მელანს ქონია
სიტყვაც გამქრალი ოქროს საწმისი
პოეტისათვის მელანქოლია
შემოქმედების არის საწყისი
სულიც ტყუილით მოქონილია
რომ მოგვაჩვენოს ყოფა სხვა ფერი
ადამიანის მოგონილია
ამ ქვეყანაზე სულ ყველაფერი
გადაიკეტა ჩვენი გრანტები
ყველას მოგვიწევს ალბათ ომი წელს
ყველა გავხდებით ემიგრანტები
უცხო ქვეყნებში წასვლა მოგვიწევს
ყველას მოგველის მძიმე გამოცდა
რადგან სიკვდილი ვატყობ მყისია
თუმც უამრავი ხალხი ამოწყდა
მაგრა ეს თურმე დასაწყისია
წარმოდგენა კი ეხლა იწყება
ბოლო კოშმარიც ვატყობ მზადდება
ქვეყანა სისხლით გადაირწყვება
და ყველაფერი ცხადი გახდება
პოემას რო ვწერ განა ვალია
თუმცა სასმენად დრო დახშულია
პოეზია ხომ განავალია
რაც ჩვენ სულებში მოხარშულია
ყველა ვინც მოჩანს განა გმირია
კარგზეც არ გვიკვირს ცუდი აღმოჩნდეს
და ჩემი აზრით გასაკვირია
ამ საბანძეთში გმირი აღმოჩნდეს
ბედთან არა ღირს თან გაურჩება
რადგან არავის ირგლივ არ ინდობს
სიკვდილს ვერავინ გადაურჩება
ოღონდ მოუწევს ყველას თავის დროს
ადამიანიც თითქოს მწერია
როცა სიკვდილი უყრის თვალს თვალში
არვის აცდება რაც უწერია
უფლის სახელით იღბლის დავთარში
გადის ცხოვრება მუქთა გარჯაში
და ქვეყანაზე მოსულთ დროებით
ზოგს სული ხდება ფულის ხარჯვაში
ზოგიც თავს იკლავს მისი გროვებით
ყველაფერს ალბათ ვიხილავთ თავად
ხედვის დროს კარგად იაზროვნება
მთავარი არის არ გავხდეთ ავად
რომ არ ჩაგვშხამდეს სიამოვნება
ხდება ყველაფრის გადაფასება
უცქერ და ტვინი გაგეთიშება
წარჩინებულთა არ დაფასება
არარაობის გაფეტიშება
უსამართლობის ამომზევება
კმაყოფილებით გადასირება
უნაყოფობის ამოღზევება
და სიყვარულის გათახსირება
თან თუ ყველაფერს ხაზი გავუსვით
სანამ ლაფია თითქმის უძირო
შენ ამ ყველაფერს სუფთა ნამუსით
მეტად ძნელია მშვიდად უცქირო
ხვდები ხალხია რანაირები
და თუ არ წერე გადაირევი
მეც რა თქმა უნდა უქმად არ ვცდები
თან აზროვნებაც ფაქტებს ეყრდნობა
ხოდა ფიქრი და მთელი განცდები
ენით ლექსებად გადაედნობა
და თუ ამითი ერთ ხანს დავკავდი
რითმის მიგნება აზრს დასჩემდება
მოდის ფიქრების მწყობრი ნაკადი
და აღარასდროს აღარ ჩერდება
მეც თვალს ვადევნებ გულდაწყვეტილი
რადგან ვგრძნობ დავსვა უნდა წერტილი
თუმც ლექსის არსი პოეზიაა
რასაც არქმევენ შემოქმედებას
ლექსების წერა პროფესიაა
და ყოველდღიურს ითხოვს ქმედებას
მადლობელი ვარ ღმერთის წყალობით
დილა იწყება ფრინველთ გალობით
და მზეს ამოსვლა რომ უხარია
ჩემი ეზოსკენ მოუხარია

ქვეყანაშია ომის სურნელი
ვფიქრობ ამაღამ სახლში არ დავრჩე
ალბათ ჯობია იყო სულელი
რომ აფეთქებას ჭურვის გადარჩე
თუ რა თქმა უნდა ჭურვი აგვცდება
სიკვდილი მაინც რამდენს მისწვდება
ჩანს საქართველო დაქუცმაცდება
ადრე რაც იყო დაგვავიწყდება
ვხედავ ეკრანზე ნანგრევს შენობის
პატიოსნებაც როგორც ნარკოზი
როკის გვირაბში ტანკი შემოდის
ეთათბირება პუტინს სარკოზი
აეროპორტიც მგონი დაგვიწვეს
მოკვდა რამდენი ადამიანი
შავი ზღვიდანაც სროლა დაგვიწყეს
შტურმია ფართომაშტაბიანი
ჰოსპიტალებში რომ ვერ ეტევა
გორში იმდენი დჭრილებია
თანაც კოდორზე მიდის შეტევა
ყველას თავისი გსჭირვებია
იღებს იარაღს ვინც მსურველია
ბრძოლაც სასტიკი გაიმართება
თუმც ყველა ხვდება სისულელეა
ეს ყველაფერი რაც გვემართება
სახიფათოა უკვე მგზავრობა
ვზივზრთ სახლებში Dდა სულ ეგ არი
თანაც რას ფიქრობს ჩვენი მთავრობა
არის სრულიად გაუგებარი
აბა უხსენი ეხლა ამ ბრიყვებს
რომ დღეს რუსებმა თითქმის დაგვიპყრეს
გამოიყენეს როკის კარები
შემოიყვანეს თავის ჯარები
და დაიკავეს რადგან ცხინვალი
ისევ წამოვლენ ალბათ წინ მალე
გაწმენდილია ტერიტორია
შტურმის მიზანი ახალგორია
რა დააშავეს ჩვენმა შვილებმა
შეცდომებზედაც რომ ვერ ვიზრდებით
ნუთუ არასდროს არ გვეშველება
და ვერასოდეს გამოვფხიზლდებით
თუმცა ძნელია რუსსზე მინდობა
Eღია კომფლიკტში ვატყობ გვათრევენ
გვინდა ქართველებს ყველას მშვიდობა
მაგრამ სამშობლოს რატომ გვართმევენ
ჩვენი საზღვრები ფეხქვეშ გათელეს
გადაგვივლიან სხვა წინ რა უდგათ
რადგანაც ვატყობ უკვე ქართველებს
მართლაც განკითხვის ჟამი დაუდგათ
ყველა კითხულობს რა გვეშველება’
თუკი შემთხვევით სადმე მიხვედი
ჩვენ წინ კი ხდება საშინელება
და არავინ ჩანს კაცი მიმხედი
ისტერია კი ისე მატულობს
ეჭვიც არ რჩება უკვე მცირედი
რომ თუმც მშვიდობას ყველა ნატრულობს
მისი მიღწევის ქრება იმედი
მეც სიმართლის თქმას არვინ მავალებს
მაგრამ ასაკი სამოცთანაა
და მოძიება გამოსავალის
ჩემთვის მთავარი ამოცანაა
მშვიდობის გამო ომის მზადება
გამოიგონეს არამზადებმა
როგორ დამყარდეს აბა მშვიდობა
ხალხი თუ ომს არ დაემშვიდობა
შრომას სჭირდება სულისკვეთება
ომიაა მუქთი ფულის კეთება
პირველ ადგილზე დგება ნაცია
მსხვერპლიც უცნობი ჯარისკაცია
როგორც ეტყობა დღეს კრიზისია
უარესი კი ალბათ წინ არი
თუმცა ვერ ვხვდები ბრალი ვისია
ან დამნაშავეც მართლაც ვინ არი
ხელისუფლება უვარგისია
ოპოზიცია გასაცინარი
თან თვალს გვიხვევენ უქონლად რიდის
ხოდა ცხოვრებაც ჩიხისკენ მიდის
ჩანს საქართველო სასაკლაოა
ბევრი ტანკია ბევრი ქვემეხი
შესაკრებელიც სასაფლაოა
დასაფლავება მერე ქელეხი
ზუსტად ვერ ვამბობ სახელს დროების
თუმც ეს ძილშიაც აღარ მასვენებს
გავს დიქტქტატურას სამხედროების
თან ბოლშევიკურ მარაზმს მახსენებს
დრო ბოროტებამ დააორსულა
ირგვლევ მშვიდობას ყველა ნატრულობს
ჩანს ყველაფერი უკვე მოსულა
ნახავ ვინ რაღას აღარ კადრულობს
თან ვინ რა იცის ვის რა მოუვა
შიშმა მსჯელობის ძალა წაგვართვა
ყველას გონია რომ გამოუვა
ქვეყნის საქმეთა სწორედ წარმართვა
ხალხიც არავის აღარ ენდობა
ნუთუ ვერ იქცა ერად ნაცია
სახეზე გახლავთ უიმედობა
და გონებრივი დეგრადაცია
გამოსავალი გახლავთ მარტივი
როგორც ძაღლები ნუ ვყეფთ ავები
დროა ერთმანეთს რომ ვცეთ პატივი
და შევიყვაროთ ჩვენი თავები
თორემ ასეთით ზიზღით ერთურთის
ერთ გუნდს ვერ შევქმნით თუნდაც ფეღბურთის..