ვიღაცა ცდილობს, მოიკლას თავი და ან ნესტიან სარდაფში დათვრეს, ჯვარზე გაეკრას ორივე მკლავით, კეფა შეუდგას ოლარში პადრეს. არ მნდომებია სიტყვით თამაში, შენგან გამოწვდილ სიცოცხლეს ვხარჯავ, მინდა წაგაგო ყომარხანაში და გაგაყოლო მდაბიო ვაჭარს.
და მაგონდება მთვრალი ჰეროდე. შენი გრაციის ნასროლი ლასო, მინდა, რომ თარსად დაგდო ზეროზე, — დაატრიალე! — გავძახო გარსონს.
მაგრამ ეკალი სულს თუ არ ავნებს, წმინდა გიორგის შევუთქვამ საკლავს, ვაჭარს მოვუჭრი გზებს საქარავნეს და პაპიჩემის სატევარს დავკრავ.
მინდა დავწერო შენზე სიმართლე, რაც იყო ისიც, ისიც, რაც მსურდა, წყალზე დააგდე ჩემი სინათლე და წვრილ ვარსკვლავთა მეღვრება ხურდა.
შენა ხარ ჩემი ფიქრის ნაღები და შენზე წერა ჩემი ბედია, ამიტომ ვყვირი ყელის ძარღვებით: — თავისუფლება ბინძურ მედიას!
|