მე შენზე ვფიქრობ,შენ კი შორსა ხარ....... არ ვიცი როგორ მოგაწვდინო ხმა,ისე წახვედი ვერაფრის თქმა ვერ მოვახერხე,ვერ გადაგიშალე გული ბოლომდე ..... შენ ისევ შორს ხარ,ნუთუ ამდენი წლის მერე არ ფიქრობ ჩემს პატიებას?რა ჩემი ბრალია თუ მიყვარხარ?მე მინდოდა?ან გულის ვინ ჰკითხავს ისე შემოგეპარება......რა ვქნა თუ ეს მეგობრობა ჩემთვის უფრო სერიოზულში გადაიზარდა?ვერ ვბედავდი მეთქვა რამე შენთვის მეშინოდა,გული ცუდს მიგრძნობდა და მართალიც ყოფილა...ძალა ძლივს მეყო რომ ეს მეთქვა შენთვის შენ კი იმის მაგივრად რომ დაგემშვიდებინე თითქოს ცხელი წყალი გადაგასხესო ისე გავარდი.ბევრი ვეცადე მაგრამ ეს ყოფილა ჩემი ბედი.მე შენზე ვფიქრობ შენ კი შორსა ხარ,ერთხელაც არ მოგიკითხია ჩემი ამბავი,როგორ ვიყავი რა მჭირდა...არა განა შეგაწუხებდი?არა ერთი წამითაც არ იფიქრო უბრალოდ მეგონა მაპატიებდი ამ "დანაშაულს". როცა ამ წერილს წაიკითხავ აალბათ მე აქ აღარ ვიქნები სადღაც შორს წავალ..უსასრულობაში ო სიყვარულო ეს რა ხარ...რა ტკივილის მატარებელი ხარ.....თითქოს ლამაზ ფერებს მიხატავდი ეხლა კი ტკივილი მკლავს სულის ტკივილი...უკვე წამებს ვითვლი როდისდავტოვებ აქაურობას,იქნებ მაპატიო,და დარდს ნუ გამაყოლებ...მომიტევე...ბედნიერებას გისურვებ და იცოდე თუ ვინმეს ეყვარები ნუ გაუჯავრდები რა ქნას იმ ქალმა თუ ასეთი კარგი ხარ?... ვინ უნდა ვეძიო სად უნდა ვეძიო, შენზე უკეთესი ისევე შენა ხარ... მიყვარხარ
