მე ეს ღამე ლანდად მექცა და ცრემლებად ჩამომექცა, ვერ მოვედი შენამდე რომ ეს განცდები გადმომეცა. ისევ ვიკლავ გულში დარდებს ისევ შენზე ფიქრი დამდევს, ისევ მიკვირს ჩემი გული როგორ უძლებს ნეტავ ამდენს. ქარებს გრძნობა უთელია, თვალებს შენთვის უთენია, ჩემი გულის ფეთქვა მესმის რომ სათქმელი უთქმელია. თვალებიდან ცრემლი მომდის როცა დილა ისევ მოდის, უშენო დღე მითენდება მერამდენეთ ვიღა მოთვლის. და შენ ვარდო ცვრიანო გიმზერ ტანში მცრიანო და სურნელით თავბრუს მახვევ შენ თვალწარმტაციანო.
|