ხომ იცი,
სანთლებად აგინთებ სიცოცხლეს,
სანთლებად,
რომლებიც სულ მუდამ იწვიან,
ხომ იცი,
ხატის წინ მუხლმოყრით ვილოცებ,
ვილოცებ და უფალს
დარდს ვეტყვი ფიქრიანს,
რომ სანთლად ავანთე
მე ჩემი ოცნება,
სიბნელეს სარეცელს არასდროს
გავუყოფ,
არაფერს არ ვითხოვ,
მე მხოლოდ ის მინდა,
რომ შენი ღიმილი
პირბადედ მაჩუქო...
