გაფითრდა მიწა... ალბათ, ამ აურზაურის შეეშინდა. ალბათ, მარტო ყოფნის შეეშინდა. მოიბუზა და როგორ უნდა მოფერება... მე მეცოდება... გაფითრებული მიწა კი არა, ჩემი თავი ამ სიცივეში…... ამ ზამთარში, მარტოობაში…....
ეგოისტი ვარ...… ან მაზოხისტი...… ღია ფანჯრის წინ ვდგავარ და ვიბუზები... მიწასავით…... ჰმმმ... გამოდის, რომ უფრო თანამგრძნობი ვარ... სიცივეში მიწის...
მე რამ გამაფითრა??? (მზე ხომ ასე ახლოსაა ჩემთნ) სიცივემ? _ არა ტკივილმა? _ არა... (მივეჩვიე ტკივილს) მე მაფითრებს გაურკვეველი მისამართების, გაუგებარი ფრაზების, აუხდენელი ოცნებების, არ-არსებობის ასე გამძაფრებული შიში...
|