გავიდა დიდი ხანი ბიჭები უკვე თბილიშსი იყვნენ . ყველა თავისი საქმით დაკავებული. გუკა ფეხბურთს აწვებოდა ძმაკაცებს ხვდებოდა , მასწავლებლებთან დადიოდი კაროჩე დაგრუზული იყო ყველაფრით.
გავიდა ნოემბერი, დეკემბერი. აი მოვიდა პირველი თოვლიც. ასეთი თეტთრი, ფაფუკი და ტვალისმომჭერელი. მთელი ღამე თოვდა. კაკრაზ შაბათი დღე იყო. გუკა წამოხტა ლოგინიდან. ჩაიცვა და ფანჯრიდან სკუპიტ გადახტა .
გააკეთა თოვლის. იგრძნო მისი სიგრილე და გუნდა ფანჯარაში უნდა ესროლა, მაგრამ უცბად ვიაღამაც პირდაპირ თავში ესროლა, მერე კისკისი მოისმა. გუკამ გაიხედა მაგრამ თეთრი თოვლის მეტი ვერაფერი დაინახა. მიხვდა, რომ აშკარად გოგოს ხმა იყო დაიყვირა: სალომე შენ ხარ?
პასუხს ელოდა მაგრამ არავინ შეიჭუხა თავი. მერე ისევ გაიხედა და გუნდის დამიზნება დაიწყო. შემდეგ კიდევ გოგოს ხმა გაიგო. ვიღაცა სიცილით კვდებოდა. ბოლოს გუკამ ვერ მოითმინა და დაიყვირა: გამოდი ეხლა ვინ ხარ?. საპასუხოდ გაიგო: " შენ მოდი და დაინახავ ვინც ვარ.
გუკა მიხვდა საიდან ისმოდა ხმა და უცბად კორპუსის უკან გაიქცა. თვალი როგორც კი ზემოთ აწია, თითქოს გული გაუჩერდა. ასეთი სილამაზე მემგონი ცხოვრებაში არ ენახა. დაინახა გოგონა ანგელოზივით ღიმილი , ტკბილი ხმა, მომაჯადოვებელი ცისფერი თვალები. გუკა სიტყვას ვერ ამბობდა. გოგო კი იცინოდა.
გუკა: ვინ ხარ და რა ქვია?
ქეთი: დავიჯერო არ გახსოვარ?
გუკა: არა რაღაც შენი ლამაზი სახე არ მახსენდება
გოგოს ისევ გაეცინა
ქეთი: მადლობა კომპლიმენტისთვის მაგრამ წესით უნდა გახსოვდე. ბავშვობაში ბევრი რამ მომხდარა ჩვენს შორის.
გუკა: ხოო?
ამ დროს ტანშიშველმა , ძლივს გამოძინებულმა ლაშამ გააღო ფანჯარა . მთელი დაგროვილი თოვლი გუკას თავზე დაეყარა
გუკა: ეეე, ფრთხილად იყავი კინაღამ დამბრიდე
ლაშა: რა გაყვირებს შეჩემა ამ დილაუთენია
გუკა: რა დილაუთენია 2 საათია უკვე
ლაშა: მერე ჩემთვის დილაა
გუკა: ჩამოდი ეხლა რა
ლაშა: მაცა რა კომპთან ვზივარ , ეს მზეთუნახავია ვინაა?
გუკა: ზუსტად არ ვიცი მაგრამ ალბათ ბავშვობის მეგობარია
ლაშა: მე ლაშა ვარ სიხარულო თუ რამე საქმე გექნება არ მოგერიდოს მითხარი
ქეთი: აუცილებლად , მაგრამ ეხლა გუკასთან მაქვს სალაპარაკო
ლაშა: ოო , გუკა ხომ არ გამარტოვდებით? კაი სასიამოვნო იყო თქვენი გაცნობა ეხლა კი ძილი უნდა გავაპრტყელო ასე რომ სადგაც ოთხისთვის უბანში გნახავ გუკა მაგრამ
გუკა: კაი მაგრამ . გუკა თავისი იდუმალი მეგობართან ერთად პარკში ავიდნენ, სკამზე დაჯდნენ და გუკა შეშინებული თვალებით დაუწყო თვალიერება
ქეთი: შენ გლდანში ცხოვრობდი
გუკა : კი
ქეთი : და ამდენი ხანი სიყვარულის შემდეგ არ გახსოვარ
გოგონას ცრემლი წამოუვიდა , გუკას გულში ცეცხლი ჰქონდა წაკიდებული მაგრამ თავს ამატად აჩვენებდა არ დაიბნა
გუკა: უი ქეთი შენ ხარ ? როგორ ხარ? საქმე იმაშია რომ მე ახალი შეყვარებული მყავს
ქეთი: გასაგებია არ შეგიშლი ხელს უკაცრავად რომ გაგახსენე ჩემი თავი და წარსული
ქეთი ადგა და ნელი ნაბიჟით წავიდა გაჩერებისკენ
გუკა: გახსოვს რომ დაგპირდი : " მე და შენ როგორც ვარსკვლავები ვართ მთვარის შვილები , მაგრამ როგორც კი მზე ამოვა ჩვენ ვქერებით და ვკარგავთ ერთმანეთს , მაგრამ მთავარი სამუდამოდ არ გავქრეთ ღამეშიჩ და დღისათაც. მე შენ გიპოვი მთვარის შუქზე და ჩვენ ისევ ერთად ვიქნებით, მე გპირდები რომ არასდროს დავივიწყებ იმ ქათქათა ვარსკვლავს რომელისაც ქეთი ერქვა" და მე არ დამირღვევია პირობა მაგრამ ვარსკვალები იაკრგებია კოსმოსში , ამიტომ მე ახალი ვარსკვლავი ვიპოვე მაგრამ არასოდეს დავივიწყე ის მტავარი რომელიც სიცოცხლეზე მეტად მიყავრდა
გოგონა შეკრთა ესიამოვნა ეს სიტყვები , მაგრამ მაინც გულნაწყენი მიახლოვდა გუკას და გულწრფელად აკოცა. შემდეგ კი გაიქცა ისე რომ არც კი მოუხედავს. გუკა ნანობდა , ხვდებოდა თავის დანაშაულს მაგრამ არ გაეკიდა უბრალოდ სკამდე დაჯდა და შეეცადა დაფიქრებულიყო თუ რა გააკეთა.
ამ დროს ლაშა იჯდა და ფიქრობდა დაეწერა ეგ სიტყვა თუ არა ბოლოს ვიღაცის მონაწერებიდან გადააკოპირა ეგ სიტყვა და ჩასვა იმ ჩატში ერთი რამღა დარჩენოდა "ENთEღ" დაეჭირა. ცივმა ოფლმა დაჰკრა, თავში ყვეალფერი აერია . ფიქრობდა თუ რა რეაქცია ექნებოდა. ბოლოს დააჭირა კნოპკას და უცბად გათიშა კომპი და სკამიდან გადმოვარდა. უცბად ჩაიცვა და გარეთ გავიდა. სადაც არ გაიხედებოდა ყველაგან მას ხედავდა. დაინახა გუკა სკამზე იჯდა მოწყენილის სახე ჰქონდა
ლაშა: გუკა მოდი აქ ბიჭო
გუკა: გააჯვი რა
ლაშა: მოგიტყან სახე მოდი აქ
გუკა: რა გინდა ბიჯო ხო ხედავ ცუდად ვარ
ლაშა: რა იყო იმ გოგომ არ მოგცემო?
გუკა: გამიჯვი რა შუსტრად
ლაშა გუკსთან მივიდა
გუკა: შენი აზრით სალომე კარგი გოგოა
ლაშა: რა პონტში ტანის მხრივ თუ?
გუკა: ეხლა სახეს აგახევ სერიოზულად მელაპარაკე რა მიპასუხე
ლაშა: კი ხასიათით საყავრელი ბავშვია რა არი რო?
გუკა: ის გოგო ჩემი ძველი შეყვარებულია
ლაშა: მართლა? რა გოგოებს კერავდი ეხლა დაბერდი
გუკა: არ ვიცი დავურეკო იმ გოგოს თუ სალომეს დავშორდე რამე მირჩიე შეჩემა მაგარი ცუდ დღეში ვარ
ლაშა: კაი ორივეს დაშორდი ყველას ეგ ჯობია
გუკა: ვსო თავს ვიკლავ
ლაშა: შენ რომ მაგის ტრაკი გქონდეს
გაეცინა ლაშას
გუკა: რა ბიჭო შენ იმას იძახი რო თავი რო მოვიკლა გამბედაობა არ მაქ?
ლაშა: ბიჭო შარი არ ამკიდო შეგიძლია რა თქმა უნდა
გაეცინა ისევ ლაშას, გუკა ადგა და სახლისკენ დაიძრა ერთიღა მიიხედა ლაშასკენ
გუკა: იცი რა ლაშ ხანდახან ეჭვი მეპარება რომ ჩემი ძმაკაცი ხარ
გატრიალდა და სახლში წავიდა , ლაშა დიდი ხანი სკამზე იჯრა უძრავარ , დაღამების შემდეგ კი ადგა და სახლში წავიდა. კომპი ისევ ჩართო. და შიშის გრძნობდით ნახა თუ რა მიუწერია
წერილი დაინახა უცბად დახურა ფანჯარა ისევ გახსნა დახურა გახსნა დახურა. არ უნდოდა დაეკითხა მაგრამ გულში მაგარი უნდოდა.
ბოლოს დაიწყო კითხვა:
ეს არის რა არის ? აქ ხარ? გიყვარვარ? კაი რეებს მეკაიფები? მოწმერე რო შემოხვალ. ვიცი რო კაიფობ მარა მაინც გასაკვირია შენგან ეგ.
დაიწყო წერა:
- არა არაა კაიფი რასაც ვგრძნობდი ის დავწერე
- კაი,
- შენ რას იტყვი?
- მეე? მე ძალიან მაგრად მომწონხარ
- აჰა გასაგებია
- ოკ
გულში ლაშა ხვდებოდა რომ უბრალოდ რო ეტკინა გული იმიტომ მიწერა რომ მოწონდა, მაგრამ მეგობრობა მაინც გააგრძელეს გადიოდა დღეები. ერთხელაც გუკა კაკრაზ ლაშასგან ღამით მოდიოდა მაგარი ბევრი დალიეს თან ლაშას ძმის დაბადების დღე იყო...
ლაშამ მთვრალ გულზე დაუწყო კომპში ყველას სისულელეების წერა... ზუსტად ამან დასვა წერტილი აუხდენელ სიყარვულზე...
|
