აუხდენელი სიყვარული II - 25 მარტში 2010

ლაშა დაავამდყოფოში შევარდა და ექიმს დაეჯახა, მან ბოდიშებით მივარდა მასთან და დაუყვირა ; " სადაა გუკა, ცოცხალია ექიმო , გტხოვთ მიპასუხეთ"
ექიმი: ტქვენი მეგობარი ხარივით ჯანზეა. იგი სისხლით უნდა დაცლილიყო მაგრამ როგორც ხედავთ ცოცხალია. ჯვარი სწერია გართულება მისცეს ასეთი ბედი მხოლოდ ადამინების სამ პროცენტს აქვთ. 1 კვირაში უნდა გამოვწერთ
ლაშამ სახარულისგან დავიყვირა ექიმს ლოყაზე აკოცა და გიჟი შეძახილებით გავარდა საავამდყოფოდან იგი ჩქარობდა სალომესთან მისულიყო და მოეყოლა ეს ბედნიერი ამბავი
გავიდა კვირა და მთელი მისი კლასი და ძმაკაცები და რა თქმა უნდა სალომე და ლაშა ელოდებოდნენ კარებთან . როგორც კი გუკა გამოვიდა ისინი მხიარული შეძახილებით დაუწყეს კითხვების დასმა გუკამ უცბად მოიშორა ყველა და სალომეს მიახლოვდა სალომე მთელი ძალით ჩაეხუტა და ატირდა
ეს სახირულის ცრემლები იყო იგი მთელი კვირა ეკლესიიდან არ გამოდიოდა იგი ლოცულობდა გუკასთვის და Gმერთის წყალობა იყო რომ ძმაკაცი გადარჩა, ესეიგი ვცდებოდი რაღაცას მაინც აქვს ბედნიერი დასარული მაგრამ როგორც იძახდნენ ძველი ეგვიპტელები: დასასრული მხოლოდ დასაწყილია უბედურებისა"
მე ვფიქრობ ყევალფერი ჯერ წინ იყო...
დაღამდა მაგარი მთვრალი გუკა და ლაშა ძლივს მივიდნენ სახლებში. ლაშამ პატარა ძმა ელოდა. ლაშა დავალებებს უმოწმებდა აჭმევდა და და შემდეგ დასაძინებლად უშვებდა თვითონ კი კომპს უჯდებოდა. მაგრამ იმ დღეს ისეთი დაღლილი იყო რომ საწოლზე უგონოდ დაეცა და გაითიშა მას სახეზე ღიმილი ეტყობოდა...
მეორე დღეს შაბათი დღე იყო ლაშა კომპს მიჯდა და ჩატაობა დაიწყო ჯეოკლასიო , სკაიპიო რა არ ქონდა ჩართულ მაგ ოხერს... ვიღაც ერთ გოგოს წერდა... ტვინს ბურგავდა ხოლმე თავისი მონაყოლებით, ისეთი გრძნობდა მქონდა თითქოს ამერთებდა და იმ დღესაც ალბატ ლაშამ გულითადი მეგობარი გაიჩინა
გუკა შეუვარდა ოთახში ყვირილით: " შეჩემა გამიღე"
ლაშა ოთახში არ იყო მაღაზიაში იყო ჩასული კომპი ჩართული იყო
კითხვა დაიწყო:
- Hი როგორ ხარ?
- რავი ისე რა სჰენ?
- რავი მეც ალბათ ეგრე : P
- რამდენის ხარ? სკყპე გაქვს?
- ამდენი კიტხვა საიდან :D
- რავი :P
- ოკ 13 წლის ვარ , სკყპე მაქვს და დამატებულიც მყავხარ
-ვა კაია იცი ? :D
- მარტლა ?
- Kი
- რა უბნელი ხარ ?
- საბურატალო უ ?
- რასჰი გაინტერესებს მაინც ლივესჰი ვერასდროს გამიცნობ
- სახელი მაინც მითხარი
- Vელაო :P
- Hმ.. ჩუდო

გუკა სიცილით ჩაძაღლდა იმდენი იცინა რომ გული ცუდად გაუხდა ამ დროს ლაშა შემოვიდა პასტიტ ხელში
ლაშა: აქ რას შვები სირო
გუკა: რას და შენს " შეყვარებულს" ველაპარაკები
ლაშას ნერვებმა უმტყუვნეს და პადლეცი აარტყა გუკას
გუკამაც საპასხუოტ არრტყა მერე გაულაწუნა და იმდენი იჭიდავეს ბოლოს კინაღამ ფანჯრიდან გადავარდნენ მაგრამ გადარჩნენ , რო ვერ გადარჩენილიყვნენ ამ ამბავსაც ვერ დავწერდი
ლაშა: ჩემი შეყვარებული არაა არც კი ვიცნობ კარგად
გუკა: ხო ხო სახელსაც რო არ გეუნება
ლაშა: სახე არ აგეხეს ფრთხილად
გუკა: ნუ გეშინია შენ ჩემი სახელი ადგილზეა
ლაშა: მერე გინდა შევუცვალო მიამრთულება შენს სახეს, ნეტა სალომეს რატო უყარვხარ
გუკა: მოკეტე შეჩემა თორე სიცილისგან ვიჯვავ
ორივემ სიცილი დაიწყეს. მერე დალიეს და მთვრალი დაგორდნენ კიბეებზე. ერთმანეთს უყურებდნენ და სიცილით კვდებოდნენ გოგოებს ეკაფებოდნენ და დაბოლოლილი ტიპებივით ძლივს იდგნენ ფეხებზე
ლაშა წერს რომ ამის მერე არაფერი ახსოვს იგი საავამდყოფოში სკამზე იჯდა და ეძინა, უცბად გაეძვიძა და თავისი ძმაკაცები დაინახა საწოლში მისი უფროსი ძმა იწვა ვერაფერს ხვდებოდა ყველას რაღაცას ეკითხებოდა, ყველა კი თანაგრძნობის გამომტყველებიტ მხარზე ადებდნენ და უიმედო სახით თავს იქნევდნენ
ასეც მოხდა რამოდენიმე დღეში იგი ჩვენ დავკრძალეთ, თითქმის მთელი თბილიში უბნებიდან მოვიდა ხალხი თავისი ძმაკაცის დასაფლავებაზე.
ლაშა დაკრძალვაზე არ იყო ის საწოლზე იწვა და ფიქრობდა თუ რა იყო ღმერთი ან რIთვის არსებობდა იგი ...