ეს ამბავი დიდი ხნის წინ მოხდა მაგრამ დღესაც კი ღიმილით სახეზე ვიხსენებ, სექტემბერი ახლოვდებოდა და ის თბილი ზაფხულის დღეები იწურებოდა. მე და ნიკა სკამზე ვიჯექიტ ზემოდან კიდე 10 კაცი იჯდებოდა ვერ ამოისუნთქვადი ძლივს იტყოდი "გადმო შეჩემა" ვიჯეიქთ და ვლაპარაკობდით თუ რითი დავკავბოდიტ სკოლაში ან რა იმდები გვქონდა. შვიდმა წელმა წამში გაიქროლა და მერვე კლაში ახლოვდებოდა. ყველა მაგარი აღელვებული იყო ზოგს უტყდებოდა ზოგს კი ერთი სული ქონდა როდესაც მოვიდოდა პირველი სექტემბერი ისევ შევიდოდა კლაშსი და გადაეხვეოდა თავის კლასელებს მოუყვებოდა თუ როგორ გაატარა მან ზაფხული... ნიკუშა: ბიჯო ლევან შენ დამპირდი ქეთის შეგაბმევინებდიო როდის აპირებ პირობის შესრულებას ლევანი: მე თვითონ ვერ ვაბავ და შენ შეგაბნევინებ გიო: ჩუმად რა ვცდილობ დავფიქრდე ლევანი: ნეტა რაზე ფიქრობ, სამი დღეღა დარჩა და შენ ასე ფუჭად იყენებ ამ დროს გიო: კაი რა ტო , მაიინც და მაინც ყურებზე უნდა ვიდგე თქვენნაირად გუკა: ნიკუშ ამხელა წონა ხარ და რო მაზიხარ არ გგონია რო შეიძლება გამჭყლიტო შეჩემა გადმო თუ შეიძლება ნიკუშა: როგორც მეტყვი სიმონ
ამ დროს ნიკა ადგა და ყველამ შვებით ამოისუნთქა. ყველა ფეხბურთის სათამაშოდ წავიდა მეოთხე კვარტალთან მაზიანზე. ნიკა და გუკა იჯდნენ და ხმას არ იღებდნენ. ამ დროს სალომემ გამოიხედა ფანჯრიდან. და დაინახა ბიჭები. გუკას შეეშინდა და მაგიდის ქვეშ ჩაიცუცქა. ლაშამ სიცილი დაიწყო და მაგიდას ხელებს უბრახუნებდა. სამომეს გაეცინა ფანჯარა დაკეტა და გარეთ გამოვიდა გუკა გაწითლდა და გაქცევა დააპირა , მაგრამ ლაშAმ ხელი დაუჭირა და სკამზე დაანარცხა სალომეც ჩამოვიდა დაქალები დახვდნენ გადაკოცნა გაეცინათ და ბიჭებისკენ წამოვიდნენ. ნინი: რას შვებით ბიჭებო ? ლაშა: რავი არაფერს ისეთს გუკა თვალს არ აშორებდა სალომეს, თითქოს სურდა მისულიყო და ეკოცნა ეთქვა თუ რას გრძნობდა მას სულ ფეხებზე ეკიდა რას ლაპარაკობდნენ მისი მეგობრები. და ბოლოს ყურში ლაშამ ჩაუყვვირა და მხოლოდ მაშინ გამოფხილდა . სალომემ სიცილი დაიწყო გუკა კი უფრო გაწითლდა გული აუცახცახდა და შერცხვა. ლაშა: გუკა მე უნდა წავიდე ჩემი პატარა ძმა სახლში მარტოა და ცოტა ხნით ვიყავი საღამოს გნახავ უბანში. გუკა: კაი შვიდზე ენდოს კორპუსთან დაგელოდებით ლაშა ჩაფიქრებული წავიდა, გუკა გოგოებთან მარტო დარჩა სალომე ისეთი მომაჯადოვებელი მზერით უყურებდა თითქოს ხვდებოდეს თუ რას გრდზნობს გუკა. სალომემ უცბად გუკას ხელზე მოკიდა და გორის აღმართზე აიყვანა. ისინი ძალიან სწრაფად მირბოდნენ გუკა ვერ ხვდებოდა თუ რა უნდოდა სალომეს ბოლოს ხის ქვეშ ჩამოჯდნენ, ისინი 15 წუტი ხმას არ იღებდნენ სანამ ბოლოს სალომემ არ დაიწყო: სალომე: გუკ შენ რომ ერთი სურვილი გქონდეს რას ისურვებდი გუკა შეკრთა მაგრამ არ დაიბნა და მიუგო გუკა: ცხოვრება ხანდახან ძალიან ხანმოკლეა დღეს შენ ცოცხალი ხარ და ხვალ უკვე აღარ ასე რომ პირდაპირ გეტყვი ჩემი სურვილი იქნებოდა ის მეთქვა შენთვის რასაც პირველი კლასიდან ჩვენი ბავშვობიდან ჩემს გულში ვაგროვებ ეს ჩემი შინაგანი გრძნობებია, ეჰ.. ეს შეუძლებელია სალომეს გაეღიმა გუკასთან მოიწია გულზე ხელი მიადო იგი უზარმაზარი სიწრაფით ცახცახებდა თითქოს გასკდებაო. სალომე მიხვდა თუ რას ეუბნებოდა გუკა და უთხრა სალომე: გუკა შენ შეგიძლია ყველაფერი მითხრა რასაც კი მოისურვებ მე შენ ყოველთვის გაგიგებ... გუკა: მაშინ მე ბევრი სათქმელი არ მაქვს რა უბრალოდ ამას გეტყვი მე ვერ ვიძინებ ღამით იმიტომ რომ შენი ცისფერი თვალები სულ მელანდება, შენი ღიმილი შენი ანგელოზი სახე. ერთაერთი რაც მიხანგრძლივებს სიცოცხლე ეს შენ ხარ და მინდა გითხრა რომ სიგიჟემდე მიყარვდი მიყვარხარ და სიცოცხლის ბოლომდე მეყვარები ჩემო ანგელოზო... სალომე გაოგნებული უყურებდა და უსმენდა თუ რა ლამაზ სიტყვებს ეუბნებოდა გუკა თუ რა გრძნობებით იძახდა ამ ყველაფერს ბოლოს არ აცალა ლაპარაკი და ისე ჩაეხუტა რომ გუკას სუნთქვა შეეკრა იგი აგრძელებდა ლაპარაკს მაგრამ სალომემ ხელი ტუჩენზე დაადო და უთხრა სალომე : აღარ არის საჩირო მეტი სიტყვები მეც მეც მეც მიყვარხარ. გუკა სიხარულიგან დაიყვირა და აკოცა. აკოცა და მთელი თავისი სიყვარული სალომეს გადასცა, ეს დღე ჩემი ძმაკაცისთვის ალაბათ ყველაფერი ბედნიერი იყო, მაგრამ რაც იწყება ყოველთვის სრულდება. ბედნიერი ცხოვრება არ არსებობს მხოლოდ ბედნიერი წუტები და გუკა ხვდებოდა ამას მაგრამ სალომე გულში ჰყავდა ჩაკრული და იღიმოდა
დღე არ გადიოდა გუკას სალომე რომ არ ენახა. გათენებიდან დაღამებამდე ყოველ წამს ერთად ატარებდნენ მაგრამ აი დროც მოვიდა სკოლის გუუკა შვიდზე წამოხტა საწოლიდან უცბად ჩაიცვა, ჩანთას ხელი დაავლო და სწრაფად კიბებბზე ჩაცვივდა. გუკა ლაშას პადიესთან დადგა და ლოდინი დაიყწო რამოდენიმე წუთში თავჩაღუნული , სერიოზული და როგორც ყოველთვის ჩაფიქრებული ჩამოვიდა ლაშაც. გუკა: მალე ბიჭო დავაგვიანებთ შეჩემა შიგ ხო არ გაქ დავიჯერო არ მოგენატრა არავინ ჩემო ბაბნიკო გუკა სიცილით ჩაძაღლდა, ლაშამ ერთი ამოიოხრა და თქვა ლაშა: შენს ძმობას ვფიცავარ მაგარი ყელში თუ არ ამომივიდა ცხოვრება გუკამ ხელი გადხვია და უთხრა: შენტავ არ ძმა ხუთი წლიდან და ვიცი რო შენ ბევრი რამ დაგიკარგია მარა ცხოვრება გრძელდება ამ დროის გაისმა ავტობუსის პიპინი და მძღოლმა დაიყვიდა მღოლი : თქვე კაი კაცებო რას ესიყავრულებით ერთმანეთს მაგის დროა ეხლა მალე ამოდით! მთელმა კლასმა სიცილი მორთო მაგრამ ლაშამ თავისი მრისხანე გამოხედვით ყველა დააფრთხო. ავტობუსი დაიძრა ლაშა უკან დაჯდა გუკა კი სალომეს ჩაეხუტა და ლოყაზე აკოცა. ამ დროს ვიღაცა ტიპი გაიჩითა არ მახსოვს სახელი. მაგასთან და მაგის საძმოსთან არც თუ ისე კაი ურთიერთობა გვქონდა თურმე ამ ბიჭს სალომე უყვარდა და სალომე კი ცდილობდა თავიდან მოეშორებინა. რო დაინახა მაგან გუკას ხელი გადაეხვია სალომესთვის. მივიდა და ხელი კრა. გუკა გამწარდა. და სახეში გაუქანა მუშტი. ავტობუსში პანიკა ატყდა. ის ტიპი ძირს დავარდა მარა მაგის ძმაკაცი იჯდა გუკას უკან დანა ზურგში დაარტყა გუკამ ვერაფერი იგრძნო, მაგრამ სისხლი რომ დაინახა აზრს მოვიდა მხარი აეწვა და ჩაფიქრდა მისი აზრები მეც კი მშვენივრად მესმოდა ჩვენ ხომ ერთად გავიზარდეთ აი მოვიდა ის დასასრულიც გუკას ეგონა რომ უფრო მეტი დრო ექნებოდა ამ დროს მისი აზრები მწარე ტკვილიმა გაწვიტა მას თავბრუ დაეხვა და უგონოდ დავარდა. ამ დროს ლაშას ყვირილი გაიგო. მერე ზემოდან ვიგაცა დაეცა მან იცნო ის ბიჭი რომელმაც დაჩრა ლაშამ აიყვა და ფანჯარას მიარტყმევინა თავი გამწარებული ტიროდა და ამას იძახდა: " გამაგრდი, გამაგრდი ეს ნაბიჭვარი არ წამართმევს შენს თავს " ბოლოს ლაშამ ჩემს უკანა ჯიბეში თავისი ნაჩუქარი დანა დაინახა მან ამოიღო და ტირილით ზურგში დანა დაარტყა, დანას ურტყავდა და ურტყვდა ბოლოს მძღოლმა ლაშას ხელი ჰკრა და იგი უგონოდ გაითიშა. ნელა ნელა გუკას გონება ეკარგებოდა გაისმა სერენის ხმა ლაშა დაადგა გუკას თავძე ტიროდა და ყვიროდა. სალომემ ტირილი მორთო გუკას ტუჩებს კოცნიდა თითქოს ხვდებოდა რომ ეს ბოლო იქენბოდა. ლაშამ გუკა ხელში აიყვანა და მანქანში ჩასვა მანქანამ სერენის ხმით დატოვა სკოლის მიდამო, ლაშა კი აცრემლებული თვალებით იდგა და წასულ მანქანას უყურებდა. მას არ სჯეროდა რომ გუკა სამუდამოდ წავიდოდა. ბოლოს მანქანა მხედველობიდან გაქრა ლაშა თავ ჩაღუნული საავამდყოფოსკენ დაიძრა....
|