მე არ მოვსულვარ საიმისოდ რომ სამარე გავითხარო ,არამედ რომ უბრლოდ გული განვწვმინდო ამ გრძნობისგან .დიახ გამიშვით ,შემეშვით .რა გინდათ ვერ გავიგე .არ მინდა ამ ნიღბების ქვეშ ყოფნა .ეს მე ვარ.ასეთი გამაჩინა ღმერთმა და ასე მინდა ვიყვე .რატომ უნდა შევიცვალო შენს გამო , ან სხვის გამო.რატომ უნდა ავყვე სხვის აზრს , ჩანაფიქრს.არ მინდა ის ვიყვე რაც შენ გაგეხარდება ,ან კიდევ გაწყობს .არ შეიძლება რომ მე მე ვიყვე ? ძალით მხიარული ,ძალით ენერგიული და ბავშური.ნუთუ მაინდამაინც ისე უნდა გავხდე როგორც შენ გინდა რომ შენგან ყურადღება მივიღო.განა ვერ გრძნობ რა დღეშია გული? ნუთუ ვერ ხედავ ჩემს მოკაშკაშე თვალებს შენს დანახვაზე რომ ინთება.განა ტყვილად მიწითლდება ლოყები და ნაზად ვხრი ჩემს თვალებს .გონნია სიყვარულს ვერ მოგაწყდი?ოჰჰჰ .არადა წლების გნმავლობაში დაგროვებული სიყვარულის აფეთქებას ვინ გაუძლებს .მაგრამ დაივიწყე ეს ყველაფერი .ჩემგან სიყვარულს ვერ ნახავ რადგან მე ჩემში ვარ ჩაკეტილი და ჩემს თავს მე თვითონ გავურბივარ.მე თვითონვე ვიდგამ ქვას ჩემს გზაზე.სხვა რომ შემომხედავს ჩემში წითელი ინთება .იქაურობას უნდა მოვცილდე ,იმდენად აღარ მსიამოვნებს სხვისი მზერა.მე უკვე შევიქმენი ჩემი პაწუა სამყარო სადაც მხოლოდ მე ვარსებობ.ჩამუქებულ შუშებს მიღმა ვიმალებიდა ,მიხარია მარტოობის .არაფრის სურვილი არ მაქვს .მთავარია სიყვარული არ მომეკაროს .არავინ მითხრას რომ ვუყვარვარ ან სხვა თბილი სიტყვა .ეგრევე მოვკიდებ ჩემს სამყაროს და ცაში გავკიდებ და მუდამ იქ ვიჯდები .
