არ დაგარიგებ მჯერა შენც იცი, ცხოვრების წესი,რომ არის დაღლა, თვალებს ნუ დახრი და ნუ მოიწყენ, შენ მარტო არ ხარ შენ მარტო არ ხარ... იღლება მზეც და ამოდის მთვარე, დაღლილ მთვარეს კი მზე ეფერება, წვიმს,სიყვარულიც იღლება ოდეს, მას განშორებით თუ ეშველება, იღლება თოვლიც და დნობას იწყებს, ჭკნება ვარდი და ამოდის ია, აი სიცოცხლე მაინც ფერადი, და არასოდეს არ არის გვიან... განა შენ მარტო, მეც დავიღალე, და ირგვლივ ბევრი დაღლილი ვიცი, მაგრამ გჯეროდეს ესეც გაივლის, თუ მოინდომებ ყველაფერს შეცვლი, არ იღლებიან გარდაცვლილები, მათ მშვიდი ძილით სძინავთ და დუმან, ჩამოიბერტყე მტვრიანი ფრთები, და შენს თავს რამე ახალი უთხარ, უთხარ რომ გიყვარს დილა მზიანი, არც წვიმიანი არის ურიგო, გახსოვდეს მტერი ჩასაფრებული, გაიღიმე და დაე,გიცქიროს, შეისხი ფრთები სკივრში მალული, ყოვლისშემძლეა ადამიანი, დღეს დაიბადე გჯეროდეს ამის, არაფერია ქვეყნად გვიანი. არ დაგარიგებ მჯერა შენც იცი, ცხოვრების წესი,რომ არის დაღლა, თვალებს ნუ დახრი და ნუ მოიწყენ შენ მარტო არ ხარ... შენ მარტო არ ხარ...
|