ლომია ჰეი ლომია
იძახდა ფოსტალიონი ჩემს ჭიშკართან
აჩქარებული ნაბიჯებით ეზოში გავედი
წერილია თქვენს სახელზე მოდი გამომართვი
წერილი საკმაოდ სქლად იყო შეხვეული
სახლისკენ
წამოვედი ოთახში შევედი სავარძელში ჩავეშვი და კონვერტი
ფრთხილად გავხსენი
შიგ აღმოჩნდა ძველი
გაცრეცილი
დღიურები და ორი წერილი ჯერ პატარა გავშალე იქ ეწერა
მე აფხაზი ჟურნალისტი ვარ ამ ამბავმა რასაც ახლა მე
გწერთ მთელი არსებით შემძრა გადავწყვიტე მისთვის სტატიის
სახე მიმეცა ძალიან გთხოვთ რომელიმე ქართულ გაზეთში
გამოაქვეყნოთ რათა ყველამ იცოდეს რომ არც მთლად ისეა
საქმე როგორც სეპარატისტები წარმოგვიდგენენ ქართველი და
აფხაზი კაცის მეგობრობას ვერავინ ხელყოფს
მეორე მოზრდილი ფურცელი სადაც გამოსაქვეყნებლად
გამიზნული ტექსტი უნდა ყოფილიყო ასე იწყებოდა
აფხაზეთი
მოუშუშებელი ჭრილობა
დანგრეული
შენობები გაცამტვერებული და ჩამობნელებული ქუჩები ისმის
გოდება ვაება
ყველგან სიკვდილის აჩრდილი დაძრწის
...
ქალაქში შიში დააბიჯებს
საინტერესოა რატომ მივდივარ ასე დილაადრიან და რისთვის
ვარღვევ ამ ჯოჯოხეთურ ჰარმონია?.. ერთი კვირაა, ჩემს თვალს
ძილი არ ეკარება შინაგანი ხმა მკარნახობს ვიღაც მეძახის
დახმარებას მთხოვს
მთელი ამ ხნის განმავლობაში ასე
უგზოუკვლოდ დავეხეტები ქუჩებსა და ერთ დროს დასახლებულ
ბაღნარად ქცეულ ადგილებში,
უეცრად ჩემი ყურადღება მიიქცია თავის დროზე ალბათ,
მართლაც ულამაზესმა კარმიდამომ მგონი აქ ჩვენი ქალქის
დიზაინერი ცხოვრობდა ის ხომ ქართველი იყო
ხომ აr
მოუკლავთ
ამის გასარკვევად შიგნით შესვლა გადავწყვიტე
მაგრამ ვხვდები
რომ ინტერესის გარდა რაღაც კიდევ უფრო
მნიშვნელოვანი მიზიდავდა იქ.
ჭრიალით შევაღე ჭიშკარი სახლში შევედი. თვალწინ
საშინელი სურათი დამიდგა მაგიდა ფეხმოტეხილი კარადა
დამტვრეული სკამები აქა იქ სისხლის ნაკვალევი...
მივხვდი
?!
მოეკლათ საწყალი
მოიცა ეს რა არიs
ტალახიანი გაყვითლებული რვეულის ფურცლები ავიღე
მასზე მართლაც რომ დაქარგული ასოები შველას ითხოვდა
...
...
კითხვა დავიწყე ეს ხომ დღიურებია
ბევრი უცხო ადამიანი ირევა რომელთა სახეზეც იკითხება
სიკვდილი ძალადობა ნეტავ ვინ არის ეს ხალხი
28
აგვისტო
მარიამობის დიდი დღესასწაული დილით
მივდივარ ეკლესიაში და მშვიდობის სანთლებს ვანთებ ღმერთს
შევთხოვ ყველაფერმა კარგად ჩაიაროს
29,30,1,2,3,4,5
ვერაფერს ვწერ დღეები აფორიაქებისა
...
და ცუდი მოლოდინიs
სექტემბერი
დაიწყო თავდასხმები ქართველ ოჯახებზე
შეშინებული ხალხი სახლ კარს ტოვებს და სხვა ქალაქში მიდის
10
სექტემბერი
დიდი დავიდარაბის შემდეგ ოჯახი
დავითანხმე და გემით სოჭში გავუშვი ნათესავებთან იმ პირობით
რომ მეც მალე მათთან ვიქნებოდი მაგრამ ამას სრულიად არ
ვაპირებ მე ჩემს ქალაქში ვარ და არა მგონია ვინმემ რაიმე
დამიშავოს მე ხომ მთელი ჩემი სიცოცხლე ამ ქალაქის სილამაზეს
მივუძღვენი
14
სექტემბერი დაიწყო ომი რისიც ასე მეშინოდა ..
16
სექტემბერი
დაძაბულობა მატულობს
ჩემი
... ,
სამეზობლოც ააწიოკეს
ვაი რომ იარაღის ხელში აღება მეც
მომიხდება...”
...
დღიურები აქ წყდება
უცებ ფეხის ხმა გავიგონე კიბეზე
ვიღაც ამოდიოდა ნეტავ ვინ არის ამ დროს დავინახე როგორ
მიახლოვდებოდა უცხო მამაკაცი უმალვე შემოვბრუნდი და ის
იყო უნდა წამოვსულიყავი რომ შემაჩერა
თქვენ ხომ ჩვენი ცნობილი ჟურნალისტი ბრძანდებით თუ
მეშლება?
დიახ მე ვარ
იმედია იცნობდით ამ კარ მიდამოს პატრონს ნოდარ
ლომიას შესანიშნავი კაცი იყო
ჩემი უახლოესი მეგობარი ამ ყველაფერს იმიტომ გიყვები რომ კარგად გიცნობ და თან გენდობი კი მაგრამ რა საჭიროა საიდუმლო გამიმხილოთ ერთი წუთით მომისმინე და კარგად დაიმახსოვრე რასაც გეტყვი მან თხრობა დაიწყო იმ ღამით მე და ნოდარი მოახლოებულ საშიშროებაზე ვსაუბრობდით მოულოდნელად თავს დაგვესხნენ მისი მოკვლა გადაეწყვიტათ ქართველობის გამო მე არაფერი დამიშავეს რადგან აფხაზი ვარ მაგრამ როცა ნოდარის დასაცავად
.
შევეწინააღმდეგე მესროლეს და იქვე მიმაგდეს ნოდარს ცემაში
ამოხადეს სული ახლაც თვალწინ მიდგას ის საზარელი სუ
რათი
ორი დღე ვერ მივეკარეთ მის ცხედარს მესამე დღეს ღამით
...
მეზობლები ჩუმად გადავედით და დავასაფლავეთ
ძალიან
გთხოვ
ეს კონვერტი გამომართვი
აქ მისი საფლავის
ადგილმდებარეობა და ნათესავების მისამართი წერია შენ
ჟურნალისტი ხარ ჩემზე კარგად მოახერხებ ნათესავებისთვის ამ
წერილის
გაგზავნას ეს წერილი ყველაფრის მთქმელია...
აფხაზმა მადლობა გადამიხადა ერთმანეთს დავემშვიდობეთ
და წამოვედი
მივდივარ ნელი ნაბიჯებით და ვფიქრობ
რა საჭირო იყო
ამდენი მსხვერპლი ღმერთო ასე როგორ გაიმეტეს ჩვენ ხომ
ერთ ისტორიულ ფესვებზე ვდგავართ
წამოვედი მინდოდა წერილი გამომეგზავნა მაგრამ ამაოდ
საქართველოსთან აფხაზეთს ყოველგვარი კავშირი გაეწყვიტა
იმედი მაქვს ამ წერილს ოდესმე მაინც
გავაგზავნი ”
,
სავარძელში ვიჯექი წერილი ხელში მეჭირა და მარტო სული
კი არა ხორციც მეწვოდა
... ჩემი მეგობრის დაწერილია..
|
