დაწყება არის ყოველთვის ძნელი,
თორემ ცხოვრება სხვის მოსაგონად,
ერთხელ გაირბენს ყოფიერების
შავ-თეთრ ეკრანზე მოძრავ სტრიქონად.
განცხადებები იქნება ბევრი,
აზრთა სხვაობაც მუდამ იქნება,
ზოგს მოვიწონებთ,გულში ჩავისვამთ,
ზოგი კი ნაცრად გარდაიქმნება.
რამოდენიმე თუ შემორჩება
მეხსიერების მთავარ მუზეუმს,
გაირბენს,ოღონდ აღარ გაქრება,
გამოანათებს არქივს უმზეურს.
გარდაცვალების მაუწყებელნი,
როცა მომხსნიან სიცოცხლის ბეჭედს,
შემოგიტოვებთ ხსოვნის ეკრანზე
განვლილ ცხოვრების თბილ ანაბეჭდებს.
