............... - 13 მარტში 2010

მე მახსოვს შიში, მე მახსოვს შფოთვა
მე მახსოვს, როგორც ღამის სიზმარი'
ისე უეცრად გაიწყო თხრობა,
ნეტავ რას ჰყვება, ნეტავ ვინ არის...
შიში რომელიც უძლეველია,
შიში, რომელსაც ვერ დასძლევს კარგი,
ამაზე ფიქრი ისე ძნელია,
როგორც გაშინებს ღამის კოშმარი.
განცდა სულის და განცდა სხეულის
თითქოს სიკვდილმაც გააღო კარი,
შეუცნობადი სამყარო ზეცის
სიცოცხლის მიღმა სამითხის არის.
იქნებ ჯოჯოხათს ქრთამი ანათებს,
და მასში სულის ანარეკლია
და ამ ყველაფერს სული ატარებს,
სიცოცხლეს ძალა გამოლევია.
შიში კი მაინც იბყრობს გონებას,
შიში...რომ დგება თვით აღსასრული,
და ამ ყველაფრის მიღმა მორევმა,
ჩათრევა იცის, რომ დასასრული,
საწყის ეტეპზე იხილა მხოლოდ
სიკვდილის მიღმა გაიღო კარი,
და სინათლისკენ ბოლოსდაბოლოს
დაიბადება პატარა ბავშვი.