ფილმის მიმოხილვა ახალგაზრდა რომატიული ქალბატონი პროვინციალური ქალაქიდან ჩამოვა წიგნების საყიდლად მოსკოვში. ამ დროს კი ცინიკოსი მოსკოველი ლოველასი და წარმატებული პროგრამისტი ჩუმად ოცნებობს ნამდვილ სიყვარულზე...
პატარა ბავშვის ტერფების კვალი ნამიან სილას ზღვის პირად აჩნდა, მე თითქოს წამით ამეხსნა თვალი, და ის დღე ვიგრძენ იდუმალ ძალით. როცა სიცოცხლე პირველად გაჩნდა! ვიდექი მარტო, შორიდან ფრთხილად, მოდგა სიჩუმე და გულში ჩაჯდა, ვხედავდი პირველ გაჩენის დილას... და მხოლოდ სილას, ნამიან სილას პატარა ბავშვის ტერფები აჩნდა...
ერთი იმის თქმა შემიძლია, რომ სარკეში ჩახედვა აღარ მინდა, საშინლად მომბეზრდა ყველაფერი, ოცნებად ქცეული სიყვარული და ფიქრებში გაპარული მზე. ირგვლივ ან ცინიკოსები მახვევია, ან ნარკომნები, ეს მარტო მე კი არ მახვევია, მთელი ქვეყანა ასეთი ხდება. უმიზნო და ცივი, მიჭირს აქ ცხოვრება, რადგან ამ ცივ ადგილას ძალიან თბილი დავიბადე, მაგრამ მარტო ჩემი სიყვარული ვერ გაადნობს დიდი ხნის წინ დაწყებულ ყინვას. რაც არ უნდა სიგიჟემდე მიყვარდეს მაინც მარტო ვარ, რადგან ჩემი სიყვარული მარტოა, მარტოა იმ ყვავილივით, რომელიც უღრან ტყეში ამოვა. პატარაობიდან ოცნებებით ვცხოვრობდი, ჩემი ოცნება ბარბის სახლით დაიწყო და მერე მარტო დარჩენილ სიყვარულამდე ავიდა. არასოდეს მქონია ის რაც მინდოდა, მაგრამ ვიყავი ჩუმათ, ვთვლიდი, რომ ამ ცხოვრებაში არაფრის მოთხოვნის უფლება არ მქონდა, სანამ ჩემით არ მივახწევდი რამეს, გავიზარდე და დავპატარავდი, საოცრად დავპატარავდი. სიყვარულის ცრემლად ვიქეცი, იმდენად დავპატარავდი. მაგრამ ამ დაპატარავებულსაც არ მომეცა მშვიდად ყოფნის საშუალება, ვოცნებობდი ლოყას შევშრობოდი, არ ვყოფილიყავი იმის ფიქრში, თუ როდის მოიწმინდავდა ცრემლს მომტირალი. სანამ ცრემლად გადავიქცეოდი,ბევრი ტკივილი ავიტანე. თავადაც ძალიან ბევრჯერ ვიტირე. ყველაფერი ასე დაიწყო: გავჩდნი, თვალებზე მე
... Read More
პატარა გოგოს ცრემლები სანთელივით წვეთავდა,წვიმიან ამინდში ქუჩაში ხეტიალობდა მარტო . . . ქუხდა, საშინლად წვიმდა,ასეთივე გრძნობა ქონდა გოგონას გულში . . . ფიქრობდა,ელოდა . . . არ ჩანდა,ტირილში ან იქნებ სიკვდილში იყო გამოსავალი . . .არ შევაწუხებ არც ცრემლს ვანახებ. . .მიმატოვა, მიმაგდო,მაგრამ მე მტკივა. . . ძლიერ,საშინლად გაუჩერებლად . . .ვტირი . . . და მცივა. . .წვიმის წვეთები მეცემა ჭრილობაზე და უფრო და უფრო ვგრძნობ ტკივილს . . .ყველაფერი შავია, ვარდისფერი გაიფანტა უსასრულობაში . . . ხოხვით შევიდა გოგონა ეკლესიაში განადგურებული სთხოვდა უფალს იგი დაებრუნებინა. . .მაგრამ მიხვდა, რომ ეს შეუძლებელი იყო...ამიტომ გადაწყვიტა თავად წასულიყო მასთან.... სამი სანთელი აანთო,სამივე მას დაუნთო, მის სახელზე როგორც ყოველთვიის უკანასკნელად. .
შენი სევდიანი თვალები მიყვარს, შენი მიბნედილი გაღიმება, შენი გულიანი სიცილი მიყვარს, შენი საოცარი ჩაფიქრება. შენი ალისფერი ტუჩები მიყვარს, შენი ფერმკრთალი სახე, შენი ვნებიანი სიცილი მიყვარს, გამომწვევად რომ დამიხრი თვალებს. შენი უთქმელი სევდა მიყვარს, შენი უეცარი გაგიჟება, შენი ცრემლიანი სიცილი მიყვარს, თვალებში ღამის დაბინდება, მე შენი ამბით გამთბარი გულ
... Read More
დასახელება: კეიტი და ლეო ჟანრი: კომედია, რომანტიული, წელი: 2001 პროდიუსერი: ჯეიმს მენგოლდი ენა: რუსული როლებში: მეგ რაიანი, ჰიუ ჯეკმანი
მოკლე შინაარსი: ნამდვილი ქალბატონი 21 საუკუნის კეიტ მაკკეი, მას არცერთი ცამი არ რჩება პირადი ცხოვრების ასაწყობად, ის საქმიანი კარიერისტი ქალბატონია. ლეოპოლდი, გერცოგ III ოლბანსკი- მიმზიდველი მარტოხელა მამაკაცი მე19 საუკუნედან. ორივენი ნატრობენ თავისი მეორე ნახევრის პოვნას. მაგრამ როდესაც ბედისწერის წყალობით ლეო აღმოჩნდება თანამედროვე ნიუორკში, წყვილის წინ დგება ამოცანა როგორ შეათავსონ თანამედროვე სიყვარული ისეთთან, როგორიც იყო ასი წლის წინ
ნეტავ ახლა ჩემთან იყო, ნეტავ, ახლა გხედავდე, ნეტავ, ჩემთან მოხვიდოდე გულში ჩაიხედავდე! ნეტავ, ახლა გეხვეოდე, ნეტავ, გულში გიკრავდე, ნეტავ, ჩემო ანგელოზო ოდნავ მაინც გიყვარდე. ნეტავ, ახლა მიღიმოდე ამბორისთვის მიხმობდე ნეტავ, მხოლოდ ჩემი იყო არავისზე ფიქრობდე. ნეტავ, ახლა გიმღეროდე შენს წინაშე ვდნებოდე, ნეტავ ,ჩემი სიყვარულის ქსელში გაებმებოდე. ნეტავ, თვალებს გიკოცნიდე ნეტავ, ასე ხდებოდეს, ღმერთო ჩემო ეს სურვილი ნეტავ ამიხდებოდეს.
გული ტამტამებივით მიძგერს, რაღაც უცნაურ მელოდიას უკრავს , ჩემი სულიც ამ მისტიურ მუსიკას არის აყოლილი და ოკეანის აზვირთებული ტალღებივით ცეკვავს, ცეკვავს ისე ლამაზად ისე საოცრად რომ შიში მიპყრობს ამ უცნაური გრძნობების მოზღვავების გამო, მაგრამ ეს მუსიკა, ეს ჰანგები, ეს ცეკვა, იმდენად სასიამოვნოა რომ ცოტატი მაბრუებს და მამშვიდებს თითქოს მეუბნება ნუ გეშინია მომეცი ხელი, შენ მარტო არ ხარ, წამო გავცუროთ წითურ ღრუბლებში, ვისუნთკოთ სიცოცხლის სურნელება, გავშალოთ ფრთები რომელიც ამ გრძნობამ გვიბოძა ერთად, გავცუროთ ცასავით კამკამა ზღვაში, წამოდი წამოდი ვისუნთკოდ ერთად, და მეც ვცეკვავ, ვცეკვავ, ვცეკვავ გრდზნობები ვეღარ ეტევა ვერსად და სკდება, სკდება მოდის წვიმად ნელ-ნელა, წვეთი-წვეთ ცვივა სიყვარულის წვეთები ციდან, ეს წვიმა მხოლოდ ჩვენ ორისთვის მოდის ასეთი წმინდა, გრდზნობების წვეთები წვეთი-წვეთ გვასველებს ერთად და სიყვარულით უსასრულოდ გაჯგენთილები, მზად ვართ უსასრულო სიყვარულისთვის მუდამ..
მე და კობა საბავშვი ბაღიდან ვმეგობრობდით. განუყრელი ძმაკაცები ვიყავით. ერთმანეთის გულისთვის უამრავი ჩხუბი და დავი-დარაბა გადაგვიტანია. მახსოვს მეხუთე კლასში დანით დავისერეთ ხელები და ძმად დავიფიცეთ. გარეგნობითაც ვგავდით ერთმანეთს, უბანშიც კი უჭირდათ ჩვენი გარჩევა. გავიდა წლები... გავიზარდეთ... ორივენი დავოჯახდით, საქმეს მოვეკიდეთ. კობამ თავისი ფირმა დაარსა და ბიზნესს მიჰყო ხელი. ერთხელაც შეგვკვრიბა ახლობლები და გვითხრა: _კარგი საქმე წამოვიწყე თუ გაგვიმართლა, დიდ ფულს ვიშოვით, წილში თქვენც გაგიყვანთო. საჭირო თანხა მთლიანად არა მაქვს, ფული შევაგროვოთ, ვისაც რამდენი შეგიძლიათ, დადეთ პატიოსან სიტყვას გაძლევთ, არ ინანებთო... ეჭვიც არ შემპარვია მის სიტყვებში, რადგანაც უპირო კაცად არ ვიცნობდით. საქმეში ჩასადები თანხა ერთ კვირაში შევაგროვეთ. კობამ საქონელი თავისი ნათესავისგან იყიდავაგონში ჩატვირთა და რუსეთში გააგზავნა. საქმეს რომ მორჩა, რესტორანში წაგვიყვანა და კარგად გვაქეიფა, მაგრამ ჩვენი სიხარული ნაადრევი აღმოჩნდა... როცა ტვირთი ადგილზე ჩავიდა, კობას მოსკოველმა პარტნიორმა დარეკა სულ ცოფებს ყრიდა... _ეს რა გამომიგზავნე, საქონელი გაფუჭებულია!!! ჩემგან ერთ კაპიკსაც ვერ მიიღებო... კობა კინაღამ გაგიჟდა, ნათესავს რაიონში ჩააკითხა, მაგრამ ვერ იპოვა. მოკლედ გაფუჭებული საქონელი გაასაღა თუ არა ფული ჩაიჯიბა და
... Read More
შემოდგომის საღამო იდგა, ცას თითქოს გული მოსვლოდა და ცრემლებად იღვრებოდა, ტიროდა ხმა მაღლა, გულ ამომჯდარი... ნიკა მარჯანიშვილის ხიდს მიუახლოვდა ქურთუკის საყელო აეწია და მობუზული აგრძელებდა გზას. წვიმა უსიამოვნოდ ცრიდა და ძვალ რბილში ატანდა დაიქუხა! ნიკა შეკრთა ზეცას გაბრაზებულმა ახედა და შესთხოვა: _კარგი რა? გეყოფა...! მერე კი თავი ჩაქინდრა და გზა განაგრძო. მისი ყურადღება ერთმა უცნაურმა გარემოებამ მიიპყრო... ვიღაც გოგონა ხიდის მოაჯირთან იდგა და მტკვარს ჩასცქეროდა. აწეწილი და წვიმისაგან გალუმპული თმა სახეზე მიჰკრობოდა, თითქოს არც წვიმა და არც ქარი მისთვის არ არსებობდა. _აი გიჟი...! გაიფიქრა და გვერდით ჩაუარა, გოგონა ვერც კანტი კუნტად მიმავალ მგზავრებს ამჩნევდა და ვერც მათ გაოცებულ მზერებს. ნიკამ ათიოდე ნაბიჯი გადადგა და გაჩერდა, გულმა ვეღარ მოუთმინა უკან შემობრუნდა და გოგონასაკენ გაემართა ფრთხილად შეეხო მხარზე. გოგონა შეკრთა გაოცებულმა შეანათა ნამტირალევი თვალები, შეეცადა გაეღიმა. მაგრამ არ გამოუვიდა სახე დაეჯღანა ნიკაპი აუკანკალდა და ცრემლები წასკდა... ნიკა დაიბნა _ცუდათ ხართ? _არა! არაფერია თავი გამანებეთ... _დაგეხმარებით... _რაში დამეხმარებით!? _არ ვიცი რამეში დაგეხმარები
... Read More
ჩვენი გაცნობა, ალბათ, უფალმა ინება! ოთხი წელი დიდი დროა იმ პატარა გოგონასთვის, რომელიც ახლა უნდა იწყებდეს ცხოვრებას. მაგრამ ღვთის ნებას ხომ ვერ გაექცევა ვერც ერთი ადამიანი?! ოთხი წლის წინ თოვლის მოსვლას ვნატრობდი, სწორედ მაშინ გაგიცანი . . . _ ნატვრის თვალი რომ ვიყო, რას ინატრებდი? _ მკითხე უეცრად. მე დავიბენი, შემეშინდა, გაქცევაც დავაპირე, მაგრამ ფეხები არ მემორჩილებოდა. _ უცხოოებს არ ველაპარაკები! _ უცხო რომ არ ვიყო, რას მიპასუხებდი? _ არაფერს! გავბრაზდი, რას გადამეკიდა ამხელა კაცი-მეთქი, გავიფიქრე.
ალბათ მაშინ თოთხმეტი წლის ბავშვს მეჩვენებოდი ხუთი წლით წლით უფროსი ამხელა კაცად. შენ არ მომეშვი თითქოს მეც რაღაც მიზიდავდა და მაკავებდა შენს წინ. ზამთარი იყო, ირგვლივ ყველაფერი უსიცოცხლოდ ღაფავდა სულს. ზამთარს ერთი რამ აკლდა თოვლი. . . . თოვლი ხომ აქ ყვეაფერს შეცვლიდა და გაალამაზებდა. იმ დღეს ვერაფერს გახდი, გარდა იმისა, რომ თავი მომაწონე. ხმას ამოიღებდი თუ არა მე გეუბნებოდი: _ არ გიცნობ და ნუ მელაპარაკები-მეთქი. ბავშვური აჩემებააო, ამბობდი, როცა მართლა ბავშვი ვიყავი. ერთხელ მარტო აღმოვჩნდი ეზოში.
შენ ჩემკენ წამოხვედი. მიახლოვდებოდი, მე ვნერვიულობდი. ჩემს გვერდით ჩამოჯექი. სიგარეტს მოუკიდე და რაღაცაზე დაიწყე ფიქრი. მე გიყურებდი, გათვალიერებდი, შორიდან გეალერსებოდი, შენ კი არ შემოგიხედავს. მე მეტი აღარ შემეძლო, შენ მესამე სიგარეტს მოუკიდე და პირველად გამომხედე. _ ნატვრისთვალი რომ ვიყო, რას ინარტებდი? დიდი ხნის წინანდელი უპასუხოდ
... Read More
მარტოობის შესახებ ყველაფერი წერია წაიკითხეთ და გპირდებით მოგეწონებათ და რჩევებიც არის აქ :)
და აქ არის კიდევ მარტოობის 10 სასარგებლო :)
მარტოობა, ნებისმიერი ადამიანის ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. ცხოვრების ეს თანამგზავრი კი ბევრი ჩვენთაგანისთვის ძნელად ასატანია. თუმცა, როდესაც ის არ უფიქრდება მარტოობის განცდას, აღარც არის მისგან შეწუხებული, მაგრამ ასეთი ადამიანები პირადად მე არ შემხვედრია. მარტოობის სარგებლობის აღქმა ყველაზე უფრო მეტად შეუძლიათ, ხელოვანებს ვინაიდან მათთვის მარტოობა – თავისუფლებაა. რაც შეეხება ჩვეულებრივ ადამიანს, რომელიც არც ხელოვანია და არც მარტოობის მოყვარული, ამ უკანასკნელს აღიქვამს როგორც ტანჯვას და ტუსაღობას ჭეშმარიტი სიყვარულის მოლოდინში. მათთვის მარტოობა – ციხეა. ეს მტკივნეული და მწარე განცდაა და ამ ყველაფერს რა თქმა უნდა თან ახლავს დეპრესია და სასოწარკვეთილება. თუმცა, არსებობს მეთოდები, რომელთა საშუალებით შესაძლებელია მარტოობის დამარცხება და მასთან ჰარმონიულად ცხოვრება. ასეთი შესაძლებლობები კი მრავალია და არა ერთხელაა შემოწმებული. იმედია, რომ ეს სტატია და აქ წარმოდგენილი მეთოდები ისევე დაგეხმარებათ თქვენ (თუ რა თქმა უნდა მარტო ხართ, ვინაიდან ბედნიერ და სიყვარულში წარმატებულ ადამიანებს ასეთი სტატიები ნაკლებად აინტერესებთ) როგორც მე, თავის დროზე. ... Read More
ყველა უფროსი ამბობს რომ ახალგაზრდა თაობა წიგნებს აღარ კითხულობს.. და წიგნი კომპიუტერმა შეცვალა. მე მგონია რომ ესე არ აის წიგნს კომპიუტერი ვერ შეცვლის ვერასდროს. გირჩევთ წაიკითხოთ ჩემი საყვარელი წიგნები.. გაბრიელ გარსია მარკესი ჩემი ერთ-ერთი ყველაზე საყვარელი მწერალია.. მარტოობის ასი წელი კი ძალიან მაგარი წიგნია,, ყველაფერზეა და ძაან სიღრმისეულად უნდა ჩაწვდე მთავარ აზრს. :))
სამწუხაროდ ჯერომ სელინჯერი ახლახან გარდაიცვალა. მისი მოყხრობა თამაში ჭვავის ყანაში ძალიან ახალგაზრდული და თინეიჯერულია,, ერთ სკოლის მოსწავლე ბიჭზეა რომელსაც ყველა სკოლიდან აგდებენ: ))
შარლოტა ბრონტეს ჯეინ ეარი ყველა გოგოს საყვარელი წიგნია..
ტიტანიკი (RMS Titanic, SS Titanic) ოლიმპიკის კლასის ინგლისური ლაინერი. XX საუკუნის დასაწყისისთვის უდიდესი სამგზავრო გემი.
The RMS Titanic was an Olympic-class passenger liner owned by the White Star Line and was built at the Harland and Wolff shipyard in Belfast, in what is now Northern Ireland. At the time of her construction, she was the largest passenger steamship in the world.
Shortly before midnight on 14 April 1912, four days into the ship's maiden voyage, Titanic struck an iceberg and sank two hours and forty minutes later, early on 15 April 1912. The sinking resulted in the deaths of 1,517 of the 2,223 people on board, making it one of the deadliest peacetime maritime disasters in history. The high casualty rate was due in part to the fact that, although complying with the regulations of the time, the ship did not carry enough lifeboats for everyone aboard. The ship had a total lifebo
... Read More
ბერიკაობა, ქართული ხალხური იმპროვიზაციული ნიღბების თეატრი. ტერმინი ბერიკაობა განაყოფიერებისა და შვილიერების კულტის სადიდებელ სანახაობას აღნიშნავს და ნაწარმოებია საერთო ქართველური ძირიდან „ბერ" (შვილი). ბერიკაობას ბერიკები ასრულებდნენ. სცენარები, რომელთა საფუძველზეც იქმნდებოდა ბერიკული წარმოდგენები, საუკუნეთა მანძილზე იცვლებოდა, ახალი შინაარსით მდიდრდებოდა და თაობიდან თაობას გადაეცემოდა. მათი კონკრეტული მოქმედებით განსახიერება და სიტყვიერი მასალით ხორცშესხმა მთლიანად ბერიკების ნიჭსა და უნარზე იყო დამოკიდებული. ბერიკულ წარმოდგენებში შემონახულის განაყოფიერებისა და შვილიერების ღვთაების სადიდებელი მისტერიის გადმონაშთი (მაგ. ყვარლის რაიონის სოფ. საბუეში, აგრეთვე ადიგენის რაიონის სოფ. უდეში, ახმეტის რაიონის სოფ. მატანში დღესაც სრულდება ოდესღაც ტახღვთაების გარდაცვალებასა და მის აღდგომა-გაცოცხლებასთან დაკავშირებული მისტერიის სცენები). დროთა ვითარებაში ბერიკაობამ დაკარგა საკულტო-რელიგიური დანიშნულება და მშრომელი ხალხის ცხოვრების, მისი მისწრაფებების გამომსახველად იქცა. ბერიკების მრავალი სიუჟეტი შეიცავს უცხოელ დამპყრობთა წინააღმდეგ ქართველი ხალხის ბრძოლის სურათებს, თავადების, ეკლესიის მსახურთა, მოსამართლეთა საქმიანობის მამხილებელ სცენებს. ჩვენამდე მოღწეულია ბერიკაობი
... Read More
20 წლის ტეილორ სვიფტმა, კომპანია American Greetings-თან ერთად აწარმოა მისალოცი ბარათები და სასაჩუქრე ყუთები.. მომღერალი სერიოზულად მოეკიდა ამ საქმეს და თავისით შეჰქმა ბარათების დიზაინი, რომელზედაც არის წარწერილი სიტყვები თავისი სიმღერებიდან
სანამ ცოცხალი ვარ, სანამ კვლავ ვარსებობ, სანამ გულში ცოცხლობს ამინდი მზიანი. მანამ მომეფერე, მანამ გამიფრთხილდი, მერე ყველაფერი იქნება გვიანი. სანამ ძველებურად ბრუნავს დედამიწა, სანამ არ გამწირავს იღბალი ტიალი გულში ჩამიკარი გული არ მატკინო, მერე ყველაფერი იქნება გვიანი სანამ სიყვარული ისევ შემიძლია სანამ კვლავ მახარებს ფოთოლთა შრიალი ხელზე წაიკითხე ჩემი ბედის წერა, მერე ყველაფერი იქნება გვიანი. მოვა დრო მიხვდები წარსულის შეცდომებს, აღარ გაგახარებს ფოთოლთა შრიალი. მე ვეღარ დაგიხსნი ტანჯვა სამსხვერპლოდან მერე ყველაფერი იქნება გვიანი. ბედის ირონია მწარედ ჩაგვიცინებს და აგატირებს შიჩუმის ტრფიალი. მარტო დარჩენილი სევდით გამიხსენებ, მაგრამ დამიჯერე იქნება გვიანი სანამ ცოცხალი ვარ, მანამ მომეფერე მერე ვერ მიშველის ხსენება ფიალით გული არ მატკინო, თორემ ცრემლების ღვრა, როცა არ ვიქნები იქნება გვიანი..
ბედნიერება ყველას ხვედრია_თუმც დაფარფატებს როგორც პეპელა...ვერც ლექსად გამოთქვამ და ვერც ამბად იტყვი, მზერას მოგტაცებს წამიერად და გაფრინდება. გულში კი რჩება სამარადისოდ.თუ ბედნიერება საკუთარმა შეცდომებმა დაგინგრია, სიმართლეს თვალი გაუსწორე. დაივიწყე... ისწავლე...
როცა არც გამოსავალი ჩანს და ყველაფერი შენ გიმხედრდება, როცა თითქოს მეტის ატანაც არ შეგიძლია, მაინც ნუ დაყრი ფარ-ხმალს_იცოდე, ბედის ჩარხი წარმა სწორედ აქ და ახლა შეტრიალდება.
სულის სიმტკიცე ის კი არაა, არასოდეს დაეცე_საქმე ისაა, დაცემულმა წამოდგომის ძალა იპოვო.
შენთან მოსული ისე არავინ გააბრუნო, ოდნავ მაინც უკეთესად და ბედნიერად არ იგრძნოს თავი. ყველას სიკეთე დაანახე_ გამომეტყველებით, თვალებით ან ღიმილით.
მე ასე ვფიქრობ: ცისარტყელა თუ გინდა ნახო, წვიმაზე წუწუნს უნდა შეეშვა...
ვინც სხვის სიცოცხლეს ასხივოსნებს, ბნელში დარჩენა არ უწერია.
ბედნიერება პეპელას გავს: თუ დაედევნე, გაგიფრინდება, თუ შენთვის ზიხარ_იქებ თავად დაგაჯდეს მხარზე..
ისევ მარტო როგორც ყოველთვის მივდივარ ბილიკზე ვფიქრობ ხალხის ჩემს მიმართ მწარე ტირილზე მარტო წავედი თან წავიგე ჩემი გრძნობები მშვიდად მივდივარ რადგან ვიცი გემახსოვრები არ მეშინია არც სიკვდილის და არც სიბნელის არც კი ვიდარდებ იქ წასულს თუ მე ვინ მელის მივდივარ ჩუმად თავდახრილი რაგაც საოცრად ვინც კი მნახა მე მიმავალი ყველა გაოცდა ყველა გაოცდა როცა მნახეს მშვიდად ვიყავი უკვე ვხედავ როგორ იღება დიდი ცის კარი შემოვტრიალდი გემშვიდობებით კარგად იყავით აქ ვერ გამიგეთ ჩემი ადგილი ალბათ იქ არის ბევრს გავახარებ ბევრიც ღამით ჩუმად იტირებს ძველ ვაზაში ჩემი ვარდები ისევ ტივტივებს ისიც გამხმარა დაჰკარგვია ნაზი ნაკვთებიი მე მოვკვდი ვარდო შენ კი ნეტავ რატომ არ კვდები ის სილამაზე რაც მე მქონდა გადმოგდებია ჩუმად ვჩურჩულებ თიტქოს სიცოცხლე მომნატრებია მინდა სიცოცხლე ძველი ტკივილი დამვიწყებია მაგრამ წავედი უკან დაბრუნება მართლაც ძნელია..
იტირე...... იტირე იმიტომ რომ შენს გულში დაგროვილი ნაღველი ცრემლებს გაატანო და სახეზე პატარა ნაკადულად დაგემჩნეს შენი მოწოლილი გრძნობების ნაკვალევი... იტირე იმიტომ რომ ვიღაცამ გითანაგრძნოს, დაგამშვიდოს და არც შენ იგრძნობ თავს მარტო... იტირე... შენ ხომ არ ხარ წმინდანი რომ ყველაფერი ჩუმად აიტანო და მოითმინო, თავად იესოსაც კი წასკდა ცრემლი როდესაც იუდამ გაყიდა, როდესაც მიხვდა რომ უღალატეს, იტირე... შენ ხომ ბავშვი ხარ ან შენ ხომ უკვე დიდი ხარ პატარა გულით და ბავშვური გრძნობებით... იტირე... მაგრამ მხოლოდ იმიტომ რომ ამ ტირილმა უფრო ბედნიერი გაგხადოს, იტირე იმიტომ რომ ამ ცრემლებს შენი დარდი გაჰყვეს და უფრო ლაღი გახდე... მაგრამ არასოდეს არ იტირო იმიტომ რომ ამ ლამაზმა ცრემლებმა გული გატკინონ, არასოდეს იტირო იმის გამო ვინც შენი ღირსი არ არის... და ბოლოს გაიღიმე იმიტომ რომ ღამის მერე ყოველთვის თენდება და ამიტომაც ტირილის მერე ყოველთვის გაიღიმე.....
ჩემი სიცოცხლე დროებითია ამიტომ ნუღარ დამითარიღებთ. ჩემი სიკვდილიც დროებითია ამიტომ ცოტა რამე დამითმეთ. ეგ სიყვარულიც დროებითია იჩქარეთ გულის კარი გამიღეთ, ამ ქვეყანაზე სიკვილ-სიცოცხლე დროებითია რად ვერ გაიგეთ..
ნეტავ ახლა ჩემთან იყო, ნეტავ, ახლა გხედავდე, ნეტავ, ჩემთან მოხვიდოდე გულში ჩაიხედავდე! ნეტავ, ახლა გეხვეოდე, ნეტავ, გულში გიკრავდე, ნეტავ, ჩემო ანგელოზო ოდნავ მაინც გიყვარდე. ნეტავ, ახლა მიღიმოდე ამბორისთვის მიხმობდე ნეტავ, მხოლოდ ჩემი იყო არავისზე ფიქრობდე. ნეტავ, ახლა გიმღეროდე შენს წინაშე ვდნებოდე, ნეტავ ,ჩემი სიყვარულის ქსელში გაებმებოდე. ნეტავ, თვალებს გიკოცნიდე ნეტავ, ასე ხდებოდეს, ღმერთო ჩემო ეს სურვილი ნეტავ ამიხდებოდეს.
გული ტამტამებივით მიძგერს, რაღაც უცნაურ მელოდიას უკრავს , ჩემი სულიც ამ მისტიურ მუსიკას არის აყოლილი და ოკეანის აზვირთებული ტალღებივით ცეკვავს, ცეკვავს ისე ლამაზად ისე საოცრად რომ შიში მიპყრობს ამ უცნაური გრძნობების მოზღვავების გამო, მაგრამ ეს მუსიკა, ეს ჰანგები, ეს ცეკვა, იმდენად სასიამოვნოა რომ ცოტატი მაბრუებს და მამშვიდებს თითქოს მეუბნება ნუ გეშინია მომეცი ხელი, შენ მარტო არ ხარ, წამო გავცუროთ წითურ ღრუბლებში, ვისუნთკოთ სიცოცხლის სურნელება, გავშალოთ ფრთები რომელიც ამ გრძნობამ გვიბოძა ერთად, გავცუროთ ცასავით კამკამა ზღვაში, წამოდი წამოდი ვისუნთკოდ ერთად, და მეც ვცეკვავ, ვცეკვავ, ვცეკვავ გრდზნობები ვეღარ ეტევა ვერსად და სკდება, სკდება მოდის წვიმად ნელ-ნელა, წვეთი-წვეთ ცვივა სიყვარულის წვეთები ციდან, ეს წვიმა მხოლოდ ჩვენ ორისთვის მოდის ასეთი წმინდა, გრდზნობების წვეთები წვეთი-წვეთ გვასველებს ერთად და სიყვარულით უსასრულოდ გაჯგენთილები, მზად ვართ უსასრულო სიყვარულისთვის მუდამ..
რატომ ამაყობენ ადამიანები საკუთარი გრძნობებით? არადა არანაირად არაა ეს მათი დამსახურება, თუმცა, ხო, ადამიანს სჩვევია იამაყოს იმით, რაც სულაც არაა მისი დამსახურება... ამას პლიუს სირცხვილია მოზრდილი ადამიანი თავს სამყაროს ჭიპად თვლიდეს, შესაძლოა ადრეულ ასაკში სჯეროდეს, მაგრამ შემდეგ? უკვე სირცხვილია.. ხო, მართალია, რომ სამყაროს სუბიექტურად აღიქვამ, ასე რომ ყველაფერი რაც შენს აღქმაშია, შენს გავლენას გულისხმობს.. და ეს გარკვეულწილად გიბიძგებს იმისკენ, რომ ჩათვალო რო ყველაფერშ რაც ხდება შენი წვლილიცაა, თუმცა ხშირად ასე არაა. სამყარო უშენოდაც არსებობს, და არცთუ უარესად.. შემდეგ, როცა ადამიანს თავისი ცხოვრების სტილი ეტალონად მიაჩნია, ჩემთვის 0-ია, ამიტომაც არასოდეს ვითვალისწინებ ასეთი პიროვნების აზრებს ცხოვრების ჩემს სტილზე და ამიტომაც მაღიზიანებს მისი აგდებული დამოკიდებულება ჩემ მიმართ. ჩემთვის ის ჭორიკანა და ამპარტავანია, რომელიც სინამდვილეში არაფერს წარმოადგენს... კიდევ, რაზე ვფიქრობდი დღეს, რომ გარშემო უამრავი პატარა ადამიანია, რომელიც კუმირებს და სათაყვანებელ პიროვნებებს მალ-მალე იცვლიან, ასევე ნოლია ჩემთვის ამ ადამიანების ღირებულება, იმიტომ რომ ისინი ს
... Read More
ანჯელინა ჯოლი და ბრედ პიტი 7 თებერვალს Sun Life-ის სტადიონზე ესწრებოდნენ სუპერლიგის თამაშს The Saints-სა და Indianapolis Colts-ს შორის, მათ ასევე თან ახლდათ მათი შვილი მედოქსი. წყვილი ერთად ზეიმობდა გატანილ გოლებს და სიხარულს კოცნით გამოხატავდნენ!
გადის ცხოვრება, გადის... მაისი თრთოდა სხვადასხვა ფერად, მოხვედი, ჰოდა: ვიყოთო ერთად...
უსიტყვოდ გენდე (ნეტავ ვინ მთხოვა?) და იმის შემდეგ არ წყდება თოვა... ცხოვრება გადიიიის...
. . .
ჯოჯოხეთში იბევებენ ადგილებს, იქ მოხვედრა განა გა-ა-ადვილეს?! მე კი მითხრეს: არა ხარო საჭირო -ეშინიათ მთვრალმა არ გავაჭირო. იქვე იყო კარი მოპირდაპირე, იქაც შესვლა ტყუილად დავაპირე. ახლა ვეძებ(გამიფუჭდა განწყობა) ადგილს სადაც არ ჭირდება ჩაწყობა.
. . . აღარ დამრჩა გული, ღვიძლი, მაგრამ მაინც, მაინც ვიბრძვი... აღარ დამრჩა ტვინი, ფილტვი, მაგრამ მაინც,მაინც ვილტვი.. აღარ დამრჩა ნერვი ღერი, მაგრამ მაინც,მაინც ვმღერი... მაგრამ მაინც, მაინც ვქაჩავ, რადგან ერთი რაღაც დამრჩა...
. . . ზღვამ გადაყლაპა მზე, შეიგრძნო მისი ეშხი... როგორც შენ ერთხელ მე, შემომიტყუე შენში..
დეებილაძე.... როგორ არ მინდა შენგან წასვლა რო იცოდეე.... რომ იცოდე სულ შენთან დამტოვებდი... აი მართლა ასე ძალიან როგორ შემიყვარდი?! ევრც მივხვდი.... ააუ გუშინ რა კარგი იყოო.... ყველაფერი გავიხსენეთ.... რა სულელები ვიყავით შარშან.... წელს ისეთ რამეებს აღარც გავიმეორებთ.... წელს კიარადა საერთოდ აღარ გავიმეორებთ ხოო? მარა რა გინდა შარშან მაინც კარგი იყო იმის მიუხედავად რო ბევრი შეცდომები დავუშვით.... წელსაც ყველაფრის მიუხედავად კარგი იყო..... კარგად გავერთეთ.... ხოდა აი ის დღეები წელს მარტოები რო ვიყავით მე და შენ არასდროს არ დამავიწყდება.... მართლა მააგარი დრო ვატარეთ.... იმედი მაქვს შემდეგ წელს უკეთესი იქნება.... იმედი მაქვს.... აიი უუუუზომოდ მ-ი-ყ-ვ-ა-რ-ხ-ა-რ !!!!!
ვერ გავამართლებ ვერასოდეს მე შენს საქციელს: ჩემი ღალატი შენმა გულმა რადგან ინება, მაგრამ თაღლითო, მე სამასხროდ რატომ მაქციე, მაგ გამოხედვას მირჩევნია ლანძღვა-გინება.
სჯობს, რომ ვიფიქრო: შენმა გრძნობამ დღეს ამოხეთქა, დღეს უკვე მივხვდი, სიყვარულო, შენთვის ვინა ვარ, და რადგან იცი მე ვერ ვუძლებ შენს გამოხედვას, მზერას მარიდებ, სხვას იმეტებ გასაგმირავად!
სთქვი, რომ სხვა გიყვარს და მისთვის გაქვს გულის სამხილი, თვალს ნუ მარიდებ, თითქოს მართლა ვეღარ მიცანი, უმაგისოდაც ხომ კარგად ჭრის შენი მახვილი, მე შენგან თავი ხომ ისედაც ვერ დავიცავი.
უმაგთვალებოთ ყოფნას მაინც ვერ იტანს, მზერით მომკალი, დამიხსენი სატანჯველიდან.
როდესაც სატრფო ერთგულებას მიმტკიცებს ფიცი, ვიცი, რომ ტყუის, მაგრამ მაინც ვუჯერერბ სატრფოს, მინდა იფიქროს,_ამ ცხოვრების მე არა ვიცი და როგორც ჭაბუკს, ყოველივე მხიბლავს და მართობს.
მერე კი მჯერა, რომ მას სჯერა, ბავშვი ვარ წმინდა, თუმც კარგად იცის - სიყმაწვილე გადაჰყვა წარსულს, მეც ჩემი სატრფოს სიცრუისა მჯეროდეს მინდა, ვტყუით ორივე და სიმართლის გამხელა არ გვსურს.
სიმართლე ვიცი, მაშ სიცრუე რად ვათარეშეთ, სინამდვილისგან რად გვიხდება ურცხვად გაპარვა? არ არის ტრფობა მოჩვენებით ნდობის გარეშე, სიბერემ იცის სიყვარულში წლების დაფარვა.
ასე ტყუილმა გაგვიხადა ორივ მონებად, რადგან ამ ტყუილს მოაქვს მხოლოდ სიამოვნება.
ბრმა სიყვარულო, რად წამართვი სინათლე თვალთა, თუმც ვიყურები, აღარ ძალუძთ ხილვა ამ თვალებს, მშვენიერებას ხომ ყოველთვის ვხედავდი ნათლად, მაშ, სიმახინჯე სილამაზედ რატომ ჩავთვალე?!
მზერამ თვალები მოისყიდა უკუღმართები, ყველასთვის ღია მოუძბნა ნავსაყუდარი, თვალთა სიცრუემ გამოჭედა რკინის ხლართები, ჩემი გულისთქმის საბორკავი და სახუთავი.
ადგილი, სადაც ყველა ბრიყვი დაბოდიალობს, გულმა ნაკრძალად შეძლო მისი გამოცხადება, თქვენ ამას ხედავთ, მაგრამ ცდილობთ, თვალნოტიალნო, ამ გონჯი სახის გასაღებას ნამდვილ ხატებად.
ჩემთვის სიცრუე გადაიქცა ამ ბილწ მორევად, და აღარც გულის, აღარც თვალის ძალმიძს მორევა.
ჩემს სიახლოვეს სული შენი თუკი გიკრძალავს, უთხარ უგუნურს, რომ "სურვილად" მიცნობს ქვეყანა, ისიც უთხარი, რომ სურვილი ჰქვია იმ ძალას, ეს ჩემი გული შენ სანატრელ გულს რომ შეჰყარა.
მეც "სურვილი" ვარ, სხვა სურვილებს მინდა ვემგვანო, - ერთი კუნჭული მეც დამითმე შენს სასახლეში, გამიხსენ შენი სურვილეთი უკიდეგანო, - რომ ვერც ძველებში გამარჩიონ და ვერც ახლებში.
თუმც არ აკლია შენს სურვილებს სიმრავლე ფერთა, არ დაგავიწყდეს მეც "სურვილი" მქვია სახელად, ამიტომ გირჩევ შენს უთვალავ სურვილთან ერთად, აღარასოდეს მოგერიდოს ჩემი გამხელა.
თუმც მიაღწიე შენი ნების ნამდვილ დიდებას, მას ჩემს პატარა ნებასთანაც ვეღარ ვათავსებ! მოწყალებას გთხოვ და ამ თხოვნის არ მერიდება, რადგანაც ვხედავ გული შენი წყალობს ათასებს.
ზღვაც ხომ შეჰხარის სულ პატარა საწვიმარ ღრუბელს; წვიმა წვეთია, მაგრამ მაინც ზღვაც ემატება, მეც გადამიხსენ შენს სურვილთა დიადი უბე, ვით სხვამან წვიმა - შემიკედლოს შენმა ხატებამ.
აღარ მიხედო აღარც მტერს და აღარც მოყვარეს, ყველა სურვილი, შენეული, ჩემზედ მოჰყარე.
შენი სევდიანი თვალები მიყვარს, შენი მიბნედილი გაღიმება, შენი გულიანი სიცილი მიყვარს, შენი საოცარი ჩაფიქრება. შენი ალისფერი ტუჩები მიყვარს, შენი ფერმკრთალი სახე, შენი ვნებიანი სიცილი მიყვარს, გამომწვევად რომ დამიხრი თვალებს. შენი უთქმელი სევდა მიყვარს, შენი უეცარი გაგიჟება, შენი ცრემლიანი სიცილი მიყვარს, თვალებში ღამის დაბინდება, მე შენი ამბით გამთბარი გული მიყვარს, შენი პატარა ციცქნა ფიქრიც, ამ ქვეყნად რომ შენს გარდა არავინ მიყვარს,
მიყვარს, როდესაც მიბრალებენ შენი თვალები, მაშინ ვმშვიდდები თანაგრძნობით პატივნაცემი, რადგანაც შენს გულს არასოდეს არ ვებრალები, მიტომ ჩაიცვეს მაგ თვალებმა შავი ძაძები.
ისე არასდროს არ ეცვლება ცასაც იერი, როცა მნათობი აფერადებს ცას მოკრძალებით, ისე არასდროს არ მშვენდება დასალიერი მწუხრის ვარსკვლავის დიდებული ამობრძანებით,
როგორც შენ სახე დაგიმშვენეს ჩემზედ მოზარე, შავმა თვალებმა - ჩემი ბედის ჭირისუფლებმა. შავი თუ გშვენის, დაე, გულსაც ძაძა მოსავდეს, შენს გულცივ გულსაც მიეც ჩემზე გლოვის უფლება.
მაშინ თამამად შემეძლება, ჩემო ხატებავ, მშვენების ფერად, შავი ფერის გამოცხადება.
უკვე საჯაროდ ვაღიარე, რომ ის შენია და მეც ვარჩიე გირაოში შენთან დარჩენა, მინდა მევახშეს შემოგწირო რაც დამრჩენია - ჩემი იმედის და მეგობრის გადასარჩენად,
მაგრამ ტყვეობა მეგობრისა აღარ თავდება , არც შენ ელევი და გაქცევა თავადაც არ სურს, როგორც მევალეს ის დამიდგა შენთან თავდებად და სათნო სული სამუდამოდ მოგანდო ავ სულს.
შენი ტყვეობა რადგან მართლა მშვენიერია , მოძმე წამართვი და დაარქვი მასაც მწერალი. ორი ჩვენგანის უბედობა შენმიერია, შენ მომისაჯე სიმარტოვე დასაწყევარი.
იგი ჩემს ვალსაც გადაგიხდის ადრე თუ გვიან და მაიც, ვიცი, სამუდამოდ შენი ტყვე მქვია.
მიყვარს, როდესაც მიბრალებენ შენი თვალები, მაშინ ვმშვიდდები თანაგრძნობით პატივნაცემი, რადგანაც შენს გულს არასოდეს არ ვებრალები, მიტომ ჩაიცვეს მაგ თვალებმა შავი ძაძები.
ისე არასდროს არ ეცვლება ცასაც იერი, როცა მნათობი აფერადებს ცას მოკრძალებით, ისე არასდროს არ მშვენდება დასალიერი მწუხრის ვარსკვლავის დიდებული ამობრძანებით,
როგორც შენ სახე დაგიმშვენეს ჩემზედ მოზარე, შავმა თვალებმა - ჩემი ბედის ჭირისუფლებმა. შავი თუ გშვენის, დაე, გულსაც ძაძა მოსავდეს, შენს გულცივ გულსაც მიეც ჩემზე გლოვის უფლება.
მაშინ თამამად შემეძლება, ჩემო ხატებავ, მშვენების ფერად, შავი ფერის გამოცხადება.
ქედმაღალი ხარ, როგორც ყველა ლამაზს სჩვევია, შენ ჩემს მტანჯველად შობილხარ და მაინც ჩემი ხარ.... შენ ჩემი გული გასაფლანგად შეგირჩევია, მე კი ერთადერთ საგანძურად მიმიჩნევიხარ.
და მე ამიტომაც არ ვიჯერებ მავანთა სიტყვებს, რომ ზღაპარივით შეთხზულია შენი მშვენება... ან რას შევასმენ უგნურებით გაბღენძილ ბრიყვებს - მე შენს სახეზე რას ვხედავ და რა მეჩვენება.
და შენც გჯეროდეს, რომ შენ ასეთს გითხარი ფიცი, რომ შემიყვარდი მარტოოდენ ამისთანობით, მუქი ფერები რომ გადაჰკრავს შენს სახეს, ვიცი და მაინც ყველას მირჩევნიხარ შავგვრემანობით.
არვის ეგონოს, შენი ნაკლი რომ სიშავეა, გული გაქვს შავი, რაც ცოდვებში დამნაშავეა.
მზის ბრწყინვალება ჩემი სატრფოს მზერას არ ახლავს, მეწამულ მარჯანს სულაც არ ჰგავს მისი ბაგენი, თოვლის სითეთრეს მის გულმკერდზე ვერავინ ნახავს და აბრეშუმსაც მე მის თმებში ვერ მივაგენი.
დამასკის ვარდებს გადავყრივარ ქვეყნად მრავალგვარს, მეც შემიგრძვნია სურნელება მათი ნამდვილი, მიტომაც ვამბობ - ჩემი სატრფო ვარდს რომ არა ჰგავს, რომ სურნელითაც მდედრი გახლავთ პირწავარდნილი.
მის ხმას რომ ვისმენ, გრძნობის ზღვარიც გადამილახავს, მაგრამ მუსიკა მე სიამეს მეტად მანიჭებს; ქალღმერთის ქვეყნად სიარული მე არ მინახავს, ჩემი სატრფო კი ორივე ფეხს მიწას აბიჯებს.
მაგრამ, ღმერთმანი, მათზე ნაკლებ სიკეთეს არ ფლობს, ვისაც სიყალბე პირმოთნეთა ჭაობში აფლობს.
ფილმის მიმოხილვა ავტოკატასტროფამდე, რომელშიც მისი მამა დაიღუპა, კეილის და მისი ოჯახის ცხოვრება ქალაქგარეთა სამოთხე იყო: ბედნიერი ოჯახი, რომელიც მშვენიერ ორსართულიან სახლში ცხოვრობს ბუნების წიაღში. მაგრამ მამის გარდაცვალების შემდეგ ცხოვრება შეიცვალა. თან კიდევ როდესაც კეილის ერთერთმა სკოლის მასწავლებელმა მის მამის მიმართ უტაქტო ხუმრობა გაუშვა, კეილი ისე უპასუხებს მას რომ სასამართლოში აღმოჩნდება. მას შინა პატიმრობას მიუსჯიან: მან ფეხზე ბრასლეტი უნდა ატაროს, რომელიც პოლიციას სიგნალს აძლევს, იმ შემთხვევაში თუ ის სახლს გაცდება ოცდაათ მეტრით მეტს. ახლა ის ჭკუიდან გადადის საკუთარ სახლში, სანამ მისი დედა სცდილობს ცოტა ოდენ ფული იშოვოს და გამუდმებით მუშაობს. მისი სახლის ფანჯრები
... Read More
მეგონა, ჩემზე ფიქრობდი, მე ხომ ამ ფიქრით ვცდებოდი, მეგონა, ჩემთვის სუნთქავდი, მე ხომ ამ სუნთქვით ვცხოვრობდი, მეგონა, შენი თვალები ჩემს სიყვარულს მალავდნენ, მეგონა, ჩვენი გულები თითქოსდა ერთად სუნთქავდნენ, მეგონა, ჩვენი ოცნება ფრთებს შეისხამდა, იფრენდა, მეგონა, შენ მე გიყვარდი, მაგრამ მე მხოლოდ მეგონა...
* * * იცი რა მინდა? - სიყვარული მინდა მაწვიმდეს, მიმტროს ამინდმა, გალუმპული სული აწივლდეს, მან, რაც წავიდა აღარაფრით ავნოს აწინდელს, დადგეს წამი და ულამაზეს წამად გაცივდეს, ჩემი მზერიდან თქვენს მზერაში გადავნაწილდე... ბევრი არ მინდა - სიყვარული მინდა მაწვიმდეს...
* * * დახუჭე, თვალები დახუჭე, სინათლე ყველაფერს აფუჭებს, სიბნელე მათბობს და მაყუჩებს. არ გინდა? - სიცოცხლეს გაჩუქებ, თვალებზე შეგახებ ცხელ ტუჩებს, ეს კოცნა ტკივილებს აყუჩებს. გთხოვ - შენი თვალები მაჩუქე, შენი თითები მაჩუქე, შენი სიზმრები მაჩუქე, შენი ალერსი მაჩუქე, უღონო ტუჩები მაჩუქე, დილა და საღამო მაჩუქე და ამ ყველაფრის სანაცვლოდ დარჩენილ სიცოცხლეს გაჩუქებ..
1. ნებისმიერი მინუსი პლიუსად გადააქციე! 2. დარწმუნდი შენს ძალებში, გახდი დამაჯერებელი, თვითდაჯერებული უბრალოდ არ გადააჭარბო თორემ ზედმეტი ამბიციები კარგს არაფერს მოგიტანს 3. გაათვითცნობიერე რომ ამ ბიზნესში შენზე ლამაზებიც არიან და თავი ულამაზესი არ გეგონოს რადგან უკეთესებზე უკეთესებს ვერ დაითვლი. 4. არ დაკარგო ინდივიდუალურობა არ გახდე " გოგო სამოდელი სააგენტოდან" უბრალოდ გახდი სამოდელო სააგენტოს ცნობადი სახე 5. მიეჩვიე რომ თუ მოდელობას როგორც ბიზნესს ისე დაიწყებ თავიდან ზარალში ჩავარდები ხოლო, თუ გაგიმართლებს ამ ყველაფერს მალევე აინაზღაურებ 6. პუნქტუალურობა! მოდელს არ შეშვენის მოდელი ყოველთვის დროზე ადრე უნდა მიდიოდეს დანიშნულების ადგილას! 7.პორთფოლიო! აარჩიე სურათები რომლებიც საუკეთესოა და არა კარგები! 8. კრიტკას გზას ვერ აუვლი 9.მუდამ ფორმაში იყავი (ბიკინის ზოლი, თმა, ჰიგიენა) სვი 8-12 ჭიქა წყალი დღეში რადგან 1. წყალი კანს წმინდავს 2. ტონუსში იქნები 10. გქონდეს კარგი ურთიერთობა საჭირო ხალხთან: ფოტოგრაფებთან, ვიზაჟისტებთან.... 11. შეაუსრულე შენი საქმე : ივარჯიშე ინტენსიურად! 12. არ დაიჯერო ეს სულელური მოსაზრება (მოდელია? -ანუ თავში ტვინი არ აქვს!) და ამის დასამტკიცაბლად ისწავლე! რადგან ე
... Read More
ნებისმიერი დეკოლტე მხოლოდ უზადო კანის შემთხვევაშია გამართლებული. აბაზანის მიღებისას გამოიყენეთ არაარომატიზებული ზღვის მარილი. წყლიდან ამოსვლამდე წინამხარი, იდაყვები და ზურგი სპეციალური უხეში ხელთათმანით დაიზილეთ.
ბაზანის შემდეგ კი კანზე საბავშვო ზეთი წაისვით. ათ დღეში სამჯერ მაინც გაიკეთეთ ნიღაბი, რომელიც ხელს შეუწყობს მხრებისა და ყელის კანის გაახალგაზრდავებას. ამისთვის ჩვეულებრივ კრემს შეურიეთ 2 სუფრის კოვზი ხაჭო, მიღებული მასა წაისვით ყელსა და მხრებზე და 20 წუთით გაიჩერეთ.
ყელზე ნაოჭების პროფილაქტიკისთვის ერთ მარტივ ვარჯიშს შემოგთავაზებთ: დაწექით ზურგზე, საწოლიდან თავი გადმოკიდეთ. შემდეგ თავი 15-20-ჯერ წამოსწიეთ და ფეხის ტერფებს შეხედეთ. ეს ვარჯიში დღეში 2-3-ჯერ გაიმეორეთ.
წონის მატება გამოწვეულია ნივთიერებათა ცვლის დარღვევით. სიმსუქნე ვნებს რა მარტო სილამაზეს, არამედ ჯანმრთელობასაც. განსაკუთრებული დატვირთვა აქვს გულსა და სისხლძარღვებს, ავადდება საჭმლის მომნელებელი ორგანოებიც, ათეროსკლეროზი ადრეულ ასაკშივე ჩნდება, ეცემა იმუნიტეტი,, რის გამოც მსუქანი ადამიანები ხშირად ავადდებიან ინფექციური დაავადებებით.
ხალხური მედიცინის რჩევები გასახდომად:
1. იკვებეთ ზომიერად, არასოდეს მიირთვათ ზედმეტი. 2. საკვები მიიღეთ ერთი და იგივე დროს. 3. არ ჭამოთ სიარულის დროს. 4. სადილისა და ვახშმის წინ მიირთვით კომბოსტოს ერთი ფოთოლი. იგი შეიცავს ტარტრონის მჟავას, რომელიც ხელს უშლის ცხიმის დაგროვებას ქსოვილებში. 5. მიირთვით ნელა, ყოველი ლუკმა დაღეჭეთ ბოლომდე. 6. საკვები მიიღეთ დღეში 4-ჯერ მაინც. ვახშამი 7 საათზე გვიან არ მიირთვათ. 8. საკვები არ დაამლაშოთ. 9. რაციონში ჩართეთ: კომბოსტო, ვაშლი, გოგრა, ყაბაყი, ზღვის კომბოსტო.
ხალხური მედიცინა სისხლში ქოლესტერინის დონის დასაკლებად და გასახდომად
1. მწვანე ჩაის (წინააღმდეგ ნაჩვენებია დაბალი წნევისათვის) სვამენ დღეში რამდენჯერმე აკლებს წონაში.
2. სიმინდის თმას (1 ს.კ.) ასხამენ 1 ჩაის ჭიქა მდუღარეს, აჩერებენ 1-2 სთ. წურავენ. მიღება: 1 ს.კ. 3-4-ჯერ დღეში ჭამის წინ. აქვეითებს მადას.
3. ხორბლის ქატო 200 გრ ხორბლის ქატოს ასხამენ 1 ლ ცხელ წყალს ადუღებენ 15 წთ. წურავენ. ... Read More
გნებავთ გაიგოთ როგორი ინტუიცია გაქვთ და რამდენად შეგიძლიათ ენდოთ მას, გაქვთ თუ არა "შინაგანი ხმა", რომელიც საჭირო დროს საჭირო ინფორმაციას "გაწვდით", მაშინ ქვემოთ მოყვანილ კითხვებზე დადებითი ან უარყოფითი პასუხები გაეცით. 1. როდესაც ტელეფონი რეკავს, ხშირად ვხვდები, თუ ვინ მირეკავს. 2. მიყვარს თეთრი და შავი ფერის ტანსაცმელი. 3. არასდროს არ ვამბობ უარს უმ ბოსტნეულზე. 4. ხშირად ხდება, როდესაც მე თანამოსაუბრის ფრაზას ვამთავრებ. 5. მე უფრო აღმოსავლური არომატები მიყვარს, ვიდრე ყვავილები. 6. სავსემთვარეობას ხშირად უცნაური შფოთვა მეწყება. 7. მე ცხოვრების მანძილზე რამდენჯერმე დამსიზმრებია სიზმარი, რომელიც შემდგომში "ამიხდა". 8. წინასწარ ვგრძნობ, როდის უნდა მოვიდეს ის სამარშუტო ტაქსი თუ ავტობუსი, რომელსაც მე ველოდები. 9. ზოგჯერ ჩემს დასმულ კითხვაზე, სხვა ადამიანის პასუხს წინასწარ ვხვდები. 10. მე ძალიან მიყვარს შემწვარი ხორცი. 11. მე ზოგჯერ ვახერხებ, რომ საკუთარ თავს სიზმარი "შევუკვეთო". 12. მე ძალიან განვითარებული ყნოსვა მაქვს. 13. ზოგჯერ ისეც ხდება, რომ ყოველგვარი მიზეზის გარეშე უარს ვამბობ სადმე გამგზავრებაზე ან რაიმე საქმის წამოწყებაზე. 14. არასოდეს შემიღებავს თმა. 15. ზოგჯერ რაიმეს ყიდვისას, დარწმუნებული ვარ ის მე უნდა მეკუთვნოდეს.<
... Read More
ა. კონკრეტულ შემთხვევაში ადამიანის სულიერი მდგომარეობის გამოხატულება - 2 ბ. საუბრის დანამატი - 4 გ. ქვეცნობიერების უნებური დამატება - 3 2. მიგაჩნიათ თუ არა, რომ ქალების მიმიკა უფრო მრავალფეროვანია,ვიდრე მამაკაცების? ა. დიახ - 1 ბ. არა - 3 გ.ამაზე არ მიფიქრია - 0 3. ჩვეულებრივად როგორ ესალმებით მეგობარს?
ა. გახარებული ამბობთ: ”გაუმარჯოს”! - 4 ბ. გულით ართმევთ ხელს - 4 გ. მსუბუქად ეხვევით - 3 დ. გადაკოცნით - 4 4.რომელი ჟესტები აღნიშნავენ მთელ მსოფლიოში ერთი და იგივეს? ( შეგიძლიათ რამდენიმე პასუხი ამოარჩიოთ) ა. უარის ნიშნად თავის გაქნევა - 0 ბ. თავის დაკვრა - 0 გ. ცხვირის შეჭმუხნა - 1 დ. შუბლის შეჭმუხნა - 1 ე. თვალის ჩაკვრა - 0 ვ. გაღიმება - 1 5. სხეულის რომელი ნაწილია ყველაზე შესამჩნევი? ა. ტერფები - 1 ბ. ფეხები -2 გ. ხელები -3 დ. ხელის მტევნები -4 ე. მხრები - 2
6. სახის რომელი ნაწილი იქცევს საუბრისას ყვლაზე დიდ ყურადღებას?
ა. შუბლი - 2 ბ. წარბები -1 გ. თვალები - 3 დ. ცხვირი - 2 ე. ტუჩები - 3 ვ. ტუჩის კუთხეები - 2
7.მაღაზიის ვიტრინის წინ ჩავლისას და ჩახედვისას რას აქცევთ ყველაზე დიდ ყურადღებას საკუთარ თავში?
ბედნიერება ყველას ხვედრია_თუმც დაფარფატებს როგორც პეპელა...ვერც ლექსად გამოთქვამ და ვერც ამბად იტყვი, მზერას მოგტაცებს წამიერად და გაფრინდება. გულში კი რჩება სამარადისოდ.
ბედნიერება_ ღიპუკაში სითბო რო დაგივლის, აი ეგა...
თუ ბედნიერება საკუთარმა შეცდომებმა დაგინგრია, სიმართლეს თვალი გაუსწორე. დაივიწყე... ისწავლე...
როცა არც გამოსავალი ჩანს და ყველაფერი შენ გიმხედრდება, როცა თითქოს მეტის ატანაც არ შეგიძლია, მაინც ნუ დაყრი ფარ-ხმალს_იცოდე, ბედის ჩარხი წარმა სწორედ აქ და ახლა შეტრიალდება.
სულის სიმტკიცე ის კი არაა, არასოდეს დაეცე_საქმე ისაა, დაცემულმა წამოდგომის ძალა იპოვო.
შენთან მოსული ისე არავინ გააბრუნო, ოდნავ მაინც უკეთესად და ბედნიერად არ იგრძნოს თავი. ყველას სიკეთე დაანახე_ გამომეტყველებით, თვალებით ან ღიმილით.
მე ასე ვფიქრობ: ცისარტყელა თუ გინდა ნახო, წვიმაზე წუწუნს უნდა შეეშვა...
ვინც სხვის სიცოცხლეს ასხივოსნებს, ბნელში დარჩენა არ უწერია.
ბედნიერება პეპელას გავს: თუ დაედევნე, გაგიფრინდება, თუ შენთვის ზიხარ_იქებ თავად დაგაჯდეს მხარზე.....
ვნება ავხორცი იწვევს გრძნობის გამოხუნებას, ის ურცხვად ფლანგავს და ამჭლევებს სულის დიდებას, რადგანაც ასე მზაკვრულია მისი ბუნება, ალბათ ველური არც მკვლელობას დაერიდება.
როდესაც ვნება დაცხრება და დაიღვენთება, სტოვებს ზიზღიან მოგონებას, როგორც სამდურავს, მერე კი ისევ სულში იწყებს ალის შენთებას, როგორც ანკესი მოგდებული მუხანათურად.
აღზევებული გონგადასულს დაედარება, დადევნებული მსხვერპლზე ჟინით დაუფარავით, ასე ყოფილა ვნების ხვედრი - ჯერ ნეტარება, მერე კი ფუჭი ოცნებები სავსე ვარამით.
ხომ კარგად იცნობს კაცთა მოდგმა ვნების ბუნებას, რაღატომ მისდევს ჯოჯოხეთში ციურ ცთუნებას.
თავად მუსიკავ, როგორ გვატკბობ მუსიკის დაკვრით, ალბათ დალოცა ეს საკრავი თვითონ განგებამ, როს კლავიშებზე მაგ თითების ნიავი დაჰქრის, მაშინ სიმებიც ირხევიან ნეტარ ჰანგებად.
შენ დაგიკოცნეს კლავიშბმა თლილი თითები და ბაგეს ჩემსას შავი შურის ალი ედება: შენი ამბორის მონატრული, ეჭვით ვინთები, როდესაც ვუმზერ ხის ნაჭრების გათავხედებას.
მეც კლავიშებად გარდასახვის ჟინი მაბოდებს, არსება ჩემი რომ ბედნიერ საკრავს ვადარო, მინდა ვემგვანო მოხტუნავე, გამხმარ ნაფოტებს, რომ ეგ თითები ტანზე ჟრჟოლად გადამატარო.
მაგრამ რადგანაც ხელზე კოცნით სხვანი სცოდავენ, მე, უბედური, შენს ბაგესაც არ ვიცოტავებ!
წინათ შავგვრემანს მშვენიერი არსად არ ერქვა, არვინ ეტრფოდა, რაც ბუნებამ შავად დაქარგა, ახლა საღდება მარგალიტად ჩვენში მდარე ქვა, და სილამაზემ წინანდელი ფასი დაკარგა.
აღარ აცლიან დღეს ბუნებას დიდოსტატობას, ფერუმარილით სიმახინჯე ყველამ დაფარა, თავის საყდარი სილამაზემ თვითონ დასტოვა, და უცხო მხარეს გადიხვეწა მიუსაფარად.
სატრფოს შავ თვალებს მეც შევცქერი დღეს გატაცებით, ფერი გლოვისა ალამაზებს თვალებს უცოდველ, ალბათ იმიტომ მიუხურავთ შავი ძაძები, რომ სიმახინჯეს მშვენება და ეშხი უწოდეს.
მაგრამ ძაძები ისე შვენით სატრფოს შავ თვალებს, რომ შავი ფერი სილამაზის ფერად ჩათვალეს.
ჩემო ბიჭუნავ, ჯერ შენი გზა კიდევ ვრცელია. მაგრამ საათი რომ გიჭირავს, ყველას ცელია. დროს წესადა აქვს ჩვენი ჭკნობით შენი გაფურჩქვნა, დრო ერთდროულად გვახარებს და გვიგდებს აბუჩად.
დრო სპობს ყველაფერს, მაგრამ ახლა ცდილბს ბუნება შენი განვლილი დროის უკან შემობრუნებას. ბუნებას უნდა თავის კვალი დროს დააჩინოს, წინ აღუდგეს და დაბერებას გადაგარჩინოს.
თუმცა სიკეთის მეტი მისგან არა გინახავს, მაინც უფრთხილდი, სამუდამოდ ვერ შეგინახავს. დაგვიანებით, მაგრამ მოვა, როგოც სახადი, და გადუხდელი არ დაგრჩება გადასახადი.
ბალდახინების მოყვარული სულაც არა ვარ, გარეგან პატივს ვერ მივიჩნევ ღირსად პატივის, უკვდავებისთვის ოსტატურად არ ვყრი ბალავარს, - ის უკვდავებაც მოკვდავია თვით ოსტატივით.
გაკოტრებულა განდიდების ყველა მსურველი, არ შერგებია ნეტარება დაფნის მაძებარს, დამტკბარ წუმპეზე ვინც გაცვალა მიწის სურნელი, ის უძვირფასეს ატლასებსაც დაფლეთს ძაძებად.
მე კი შენს გულში დავაყენე მორჩილ მსახურად, არ იცოტავო ჩემი მცირე შემონაწირი, ალალი გულით სიყვარულის ფრთებს მოგახურავ, რომ მუდამ დარჩე განუყოფლად ჩემი ნაწილი.
განვედ მაცდურო! თუმც არვის აქვს ძალა შენდენი, სულს ამბოხებულს გალიაში ვეღარ შედენი!
სამეფო კარზე არ შობილა ჩემი ტრფიალი, ამიტომ ჟამი მის ბედ-იღბალს ვერად განაგებს, ვერც ყვავილივით გაახარებს ბედის ტრიალი, ვერც სარეველა ბალახივით გააჩანაგებს.
ჩემს სიყვარულთან რა ხელი აქვს მაცდურ ბუნებას, შემთხვევით ხომ არ გაჩენილა ტრფობის ნათელი, არც სიღარიბე აკვირვებს და არც ფუფუნება, ვერაფერს აკლებს ჟამთასრბოლის კორიანტელი.
ყველა მთავრობამ მის წინაშე თავი დახაროს, სამეფო ძალა დღეს რომ ბრწყინავს, ქრება მაშინვე, ცალკე სამაგრედ აღმართულა ტრფობის სამყარო, არც მზეს თხოულობს, არც ნიაღვრის ზათქი აშინებს.
არამზადებო, ალბათ, თქვენც კი დამერწმუნებით, ვინაც სიცოცხლე გაატარეთ ცოდვა-ცდუნებით.
დროო, უდროოდ ნუ იქადნი შენ ჩემს ცვლილებას, არც ახალია ეგ ქადილი და არც ძველია... თვით პირამიდაც, რაგინდ სდევდეს ჟამთა დინებას, მაინც წარსულის ზმანებათა სამოსელია.
დღემოკლენი ვართ და მიტომაც ასე გვგონია, მხოლოდ ჩვენ გვესმის საოცარი შენი ზღაპარი, რომ წუთისოფლად დაბადებას აზრი ჰქონია და ჩვენ გვეკუთვნის ეს სიცრუის თავშესაფარი.
მაგრამ მე ვხედავ, რა მუხთალიც გიპყრობს ზრახვები, სხვების დათესილს როცა იმკი სხვაგან მოსავალს, რა შემზარავი მაცდურობით დაგვენახვები, სიკვდილის გარდა, რომ ვერ ვპოვებთ სხვა გამოსავალს.
მიტომაც ვფიცავ, სიცოცხლე რომ ჩაივლის მთელი, ვერ შემცვლი ვერც შენ და ვერც შენი სიკვდილის ცელი.
შენგან ნაბოძებ ნახატს ვუმზერ, მაგრამ გონება მხატვარზე უკეთ ხატავს წარსულს ხსოვნის ფერებით... მარადისობას გადასწვდება ეს მოგონება, გულმა რომ შექმნა სიყვარულის ამოძგერებით.
და სანამ ჩემს გულს გონებასთან ყოფნა ენება, სანამ მეც დამძლევს ეს ბუნება ყოვლის მძლეველი, არ წაიშლება ჩემს ხსოვნაში შენი მშვენება, რაგინდ დაამხოს დრომ დასამხობ-დასანგრეველი.
და ამიტომაც ნახატი ან ნაწერი კალმით, სახსოვარ ნივთად რასაც სტაცებს წარსულს დამდეგი, მსურს დაგიბრუნო და გონებას მივენდო ამით, რადგან ფიქრია მხოლოდ ხსოვნად გამოსადეგი.
მთელ ჩემ ცხოვრებას დავივიწყებ მეც სიზმრის მსგავსად, თუ შენი ხსოვნა დარჩა ნივთში და სხვაგან არსად.
სჯობია მართლა არამზადა იყო ნამდვილი, ვიდრე ტყუილად არამზადას ხალხმა გადაროს. ბედნიერებაც აღარ არის მაშინ ადვილი, თუ ეს ცხოვრება სხვის ჭკუაზე უნდა ატარო.
რატომ შემიქეს აწყვეტილი ვნება დამთქმელი, სხვათა აზრები რატომ უნდა გახდნენ საჩვენო? თვითონ ცოდვილებს ჩემს ცოდვებზე რა აქვთ სათქმელი, ან რად ცდილობენ თეთრი შავად რომ მომაჩვენონ?!
მე იგივე ვარ და ვინც მადებს მძიმე ბრალდებას, მხოლოდ თავს ამხელს, მე კი ვრჩები უზიანები, სულით მდაბლების თავდასხმა კი მალიმალდება და მსაჯულობენ თავად სულით კუზიანები.
პატივაყრილებს სურთ პატივი სხვასაც აჰყარონ და მოგაჩვენონ ეს ქვეყანა ცოდვილთ სამყაროდ.
დღეს მიხარია, რომ ოდესღაც ასე მაწვალე, რომ მეც მომიხდა კაეშანის ახლოს გაცნობა, დღეს მე ვაშავებ და ამიტომ თავს განაცვალებ,_ რადგან, ძვირფასო, არ ვიჩემებ რკინის კაცობას.
თუ დღეს ჩემს გამო შენც ჩემებრი შეგხვდა წვალება, თუკი ნამდვილი ჯოჯოხეთი შენც გამოცადე, მაშინ მე უნდა ვუმადლოდე იღბალს ცვალებადს და გუშინ შენგან გულნატკენი, უნდა გლოცავდე.
როდესაც ჩემი ტანჯვის ღამე მომაგონდება, ის მოგონება მინდა ისევ ცრმელმა დანამოს! შენი ალერსით გაყუჩდება ჩემი გოდება და მეც დაჭრილი სულისათვის მოგცემ მალამოს!
ორივ ვეწამეთ და გულს უკვე გული ენდობა, შენც, ჩემგან უკვე შენდობილმა, მითხარ შენდობა.
.jpg)
