ბედნიერება ზაფხულის დილის სუფთა, კრიალა ჰაერია...
ბედნიერება ყველას ხვედრია_თუმც დაფარფატებს როგორც პეპელა...ვერც ლექსად გამოთქვამ და ვერც ამბად იტყვი, მზერას მოგტაცებს წამიერად და გაფრინდება. გულში კი რჩება სამარადისოდ.
ბედნიერება_ ღიპუკაში სითბო რო დაგივლის, აი ეგა...
თუ ბედნიერება საკუთარმა შეცდომებმა დაგინგრია, სიმართლეს თვალი გაუსწორე. დაივიწყე... ისწავლე...
როცა არც გამოსავალი ჩანს და ყველაფერი შენ გიმხედრდება, როცა თითქოს მეტის ატანაც არ შეგიძლია, მაინც ნუ დაყრი ფარ-ხმალს_იცოდე, ბედის ჩარხი წარმა სწორედ აქ და ახლა შეტრიალდება.
სულის სიმტკიცე ის კი არაა, არასოდეს დაეცე_საქმე ისაა, დაცემულმა წამოდგომის ძალა იპოვო.
შენთან მოსული ისე არავინ გააბრუნო, ოდნავ მაინც უკეთესად და ბედნიერად არ იგრძნოს თავი. ყველას სიკეთე დაანახე_ გამომეტყველებით, თვალებით ან ღიმილით.
მე ასე ვფიქრობ: ცისარტყელა თუ გინდა ნახო, წვიმაზე წუწუნს უნდა შეეშვა...
ვინც სხვის სიცოცხლეს ასხივოსნებს, ბნელში დარჩენა არ უწერია.
ბედნიერება პეპელას გავს: თუ დაედევნე, გაგიფრინდება, თუ შენთვის ზიხარ_იქებ თავად დაგაჯდეს მხარზე.....
|
