სამეფო კარზე არ შობილა ჩემი ტრფიალი,
ამიტომ ჟამი მის ბედ-იღბალს ვერად განაგებს,
ვერც ყვავილივით გაახარებს ბედის ტრიალი,
ვერც სარეველა ბალახივით გააჩანაგებს.
ჩემს სიყვარულთან რა ხელი აქვს მაცდურ ბუნებას,
შემთხვევით ხომ არ გაჩენილა ტრფობის ნათელი,
არც სიღარიბე აკვირვებს და არც ფუფუნება,
ვერაფერს აკლებს ჟამთასრბოლის კორიანტელი.
ყველა მთავრობამ მის წინაშე თავი დახაროს,
სამეფო ძალა დღეს რომ ბრწყინავს, ქრება მაშინვე,
ცალკე სამაგრედ აღმართულა ტრფობის სამყარო,
არც მზეს თხოულობს, არც ნიაღვრის ზათქი აშინებს.
არამზადებო, ალბათ, თქვენც კი დამერწმუნებით,
ვინაც სიცოცხლე გაატარეთ ცოდვა-ცდუნებით.
|
