მთავარი » 2010 » აპრილი » 2 » სოფიკო ბარდაძე
|
როცა მოვკვდები
როცა მოვკვდები დამეხვევა ნაზი სიო
იქნებ მან მაინც გააგრილოს გული.
ნუ ტირით ხალხნო მაგით მაინც ვერაფერს შესცვლით
თავს ნუ მოიკლავთ სიკეთე ჰქმენთ სამარადისო.
როცა მოვკვდები დამაფრქვიეთ ზედ შავი ღვინო
იქნებ მან მან მაინც გაახუროს გული.
როცა მოვკვდები დამამარხეთ თეთრი ტირიფი
რომ უთქვენობით მან მაინც დამიტიროს.
როცა მოვკვდები ჩემი პატრონი მხოლოდ მიწაა
უთქვენოდ წლები ნეტა როგორ განვვლო???
მაგრამ მე მაინც თქვენთანა ვარ სამარადისოდ
სიკეთე ჰქმენთ და ჩემი სიტყვაა არ დაივიწყოთ.
განვლენ წლები და თქვენც ჩემი ბედი მოგელოდებათ
იცოცხლეთ ხალხნო გიხაროდენ ვითარც ცოცხალ ხართ!
უიმედო სიყვარული
მივდივარ მარტო
მივყვები გრძელ გზას
შენზე ფიქრები
არ მანებებს თავს.
გავყურებ ზეცას
იმედის თვალით,
ღმერთს ვევედრები
შენს გამოჩენას.
რისთვის გამოჩნდი
ან რად წახვედი
დამტოვე კენტად.
მივდივარ მარტო
გავყურებ ზეცას
შენ კი სადა ხარ
ვერ გპოვე ვერსად!! |
|
კატეგორია: ♥პოეზია♥ |
ნანახია: 1074 |
დაამატა: nika_wero
| რეიტინგი: 5.0/2 |
|
 |
| შესვლის ფორმა |
|
 |
|
| სექციის კატეგორიები |
|
|
|
| ძებნა |
|
|
|
| კალენდარი |
|
|
|
| ჩვენი გამოკითხვა |
|
|
|
| საიტის მეგობრები |
| WwW.Traceurs.Ge |
|
|
| სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |
|
|
