სად არ გძინებია სიყვარულო,
რა არ გდებია სასთუმლად,
რამდენი ვინმე აცდუნე და
რამდენმა თვითონ გაცდუნა..
ვის არ უძებნია ზეწარზედ,
თვალი დაკარგული ბეჭდის,
ვის არ გასჩენია შენს გამო,
განუკურნებელი ეჭვი..
რამდენჯერ მოხვედრილხარ ქარში და წვიმაში,
რამდენჯერ მოგხვედრია სილა,
დაღლილ-დაქანცული უზომოდ,
სად არ მივარდნილხარ ძილად...
ზოგჯერ მოუხეშავს, ზოგჯერ მორცხვს,
ხელში ყვავილებიც გჭერია,
ჯოჯოც ყოფილხარ, სატანაც და
უმშვენიერესი ფერიაც!
მეფეც შენა ხარ და მონაც საცოდავი,
ჯარისკაციცა და სარდალიც,
ისე მტყუანი ხარ, ისე მატყუარა
და.. ისე უცნაურად მართალი...
დღეს რომ პეპელა ხარ მოფარფატე,
ხვალ მახრჩობელა ხარ უკვდავი,
თუმცა მოკვდავი ხარ, სუსტი, დაუცველი,
მაინც შენვე ხარ უკვდავი!
მე რომ შორს მგონიხარ უცებ აქ გაჩნდები,
მე რომ აქ მგონიხარ, იქა ხარ...
მძულხარ სიყვარულო! მძულხარ სიყვარულო!
მძულხარ სიყვარულო და მაინც მიყვარხარ!!!!!!
|
