აეროპორტში ვდგავარ, ცრემლმორეული ცის კაბადონს შევცქერი, ცაზე თოვლივით თეთრი ღრუმბლები მილივლივებენ...
მძულს ყველა, და მიყვარს მხოლოდ ერთ-რომელსაც, ათი წუთის წინ სამუდამოდ დავემშ ვილობე....მძულს ეს აეროპორტი, მძულს ის თვითმპრინავი რომელმაც ჩემგან წაგიყვანა...მძულს ცის კაბადონი რომელთანაც, ასე ახლოს ხარ, ჩემგან კი შორს ხარ. მძულს შენი ოცნება, რომელმაც გაიძულა ჩემი მიტოვება და ცხოვრების გზის უჩემოდ გაგრძელება...მძულს ყველა და ყველაფერი რამაც დაგვაშორა.
დღეს ბოლოჯერ მომხვიე ხელები, შემომფიცე სამუდამო სიყვარული, ბოლოჯერ დამიკოცნე სახე და დამპირდი დაბრუნებას...
არა! შენ მე მომატყუე...მძულს ის იმედი-შენ რომ მაჩუქე. ვიცი,რომ მალე დამივიწყებ, ვიცი არ დაბრუნდები...ვიცი...ვიცი...ვიცი... ბოლოჯერ მიმიზიდე შენსკენ, ბოლოჯერ მაგრძNობინე შენი სითბო, ბოლოჯერ აჩუქე კოცნა ჩემს ტუჩებს...ბოლოჯერ მოხდა ეს ყველაფერი.
მძულს მე ის დღე, როცა გადაწყვიტე წასვლა, მძულს ის დღე, როცა შენი ოცნება ჩაისახა, რომელმაც სულ მალე დაგვაშორა. მძულს ის ქალი, რომელიც ჩემს ადგილს დაიკავებს...მშურს მისი, ბოღმა მახრჩობს. მძულს მე ის დღე, როცა მას ფირველად ნახავ, მძულს ის წუთი, როცა მასზე ფიქრს დაიწყებ, მძულს ის ღამე მასზე ფიქრებში რომ დაიძინებ...
დღეს ბოლოჯერ მოხდა ყველაფერი...აწი ყველაფერი შეიცვლება...შენ მე დამივიწყებ...
...მე არასოდეს დავივიწყებ შნს თალებს, საოცრად ნათელს, მშვენიერს...არასდროს დავივიწყებ შენს მზერას, ღიმილს...არასოდეს დ ა მ ა ვ ი წ ყ დ ე ბ ი - და სულ მეყვარები(ამას გპირდები)...
დღეს ბოლოჯერ გითხარი "მშვიდობით"...მშვიდობით...მშვილობით...ამ დღეს დამთავრდა ჩვენი დიდი სიყვარულის პატარა ამბავი, ამ დრეს შეასკდა ჩვენი სიყვარულის ხომალდი კლდესდა დაიმსხვრა... ამ დღეს დამთავავრდა ყველაფერი...ბოლოჯერ გეუბნები "მ შ ვ ი დ ო ბ ი თ"
|
