* * *
ისევ წვიმს, ისევ თოვს,
ჩვენ გრძნობებს არ ინდობს,
მიგვატოვა სადღაც შორს…
მე შენ გიძღვნი ამ სიმღერას
რა გაქვს ჩემს სიყვარულზე მეტი?
შენ ზღვას გავხარ, დამშვიდებულს
და მაინც – მე შენს ტალღებში ვკვდები…
მე სულს მოგცემ ამ სიმღერით,
რა გაქვს ჩემს სიყვარულზე მეტი?
შენ ზღვას გავხარ, დამშვიდებულს,
და მაინც – იძირება გემი…
მე შენ გიძღვნი ამ სიმღერას,
რა გაქვს ჩემს სიყვარულზე მეტი?
შენ ზღვას გავხარ, დამშვიდებულს
და მაინც – მე შენს ტალღებში ვკვდები…
მე სულს მოგცემ ამ სიმღერით,
რა გახსოვს ჩემ სიყვარულზე მეტი?
შენ ზღვას გავხარ, დამშვიდებულს,
და მაინც – იძირება გემი…
ისევ წვიმს, ისევ თოვს
ისევ წლები მიაქვს დროს,
ჩვენ გრძნობებს არ ინდობს,
მიგვატოვა სადღაც შორს…
მე შენ გიძღვნი ამ სიმღერას
რა გაქვს ჩემ სიყვარულზე მეტი
შენ ზღვას გავხარ, დამშვიდებულს,
და მაინც – მე შენს ტალღებში ვკვდები…
მე სულს მოგცემ, ამ სიმღერით…
რა გაქვს ჩემ სიყვარულზე მეტი?
შენ ზღვას გავხარ, დამშვიდებულს,
და მაინც – იძირება გემი…
* * *
შავი ფერი შევიფერე, მოვიარე მთა-მთა,
ყაყაჩოთი ამოვავსე ჩემი ძველი ჩანთა,
მოვადუღე, გავიკეთე შემეცვალა ფერი,
სიგარეტი ვერ ვიშოვე ვეღარც-ერთი ღერი.
იმედი მაქვს გაზაფხული კიდევ ერთხელ მოვა,
დავიღალე, ვერ ვიძინებ, აღარ მინდა გლოვა,
აღარ მჯერა გამარჯვების, ვერ ვიწამე ბუდა,
ცა ქალამნად დავიხურე, დედამიწა ქუდად…
დავინახე შენი სახე, მომერია სევდა,
სიყვარულის მთვრალი მახე წელზე ხელებს მხვევდა,
მოვერიდე, გავიქეცი, შველა ვთხოვე ალაჰს,
მოსახვევში წავიქეცი, მოვეჭიდე ბალახს.
მოვუკიდე,
* * *
ვიცი რომ გახსოვს კვლავ ჩვენი დრო ჩემი ხმა
ფიქრებში ყოველთვის შენთან ვარ, შენი ვარ.
ისევ ისე გარბის დრო არ გვანებებს თავს
გაუმაძღარ სიყვარულს ეს ცხოვრება გავს,
ვიცი ისევ დავთვრები გაგიწყალებ გულს
ამ სიმღერას გავყიდი დაგახარჯავ ფულს.
ვიცი რომ გიყვარს კვლავ ლექსები ჩემი ხმა
და მეც აქ ყოველთვის შენთან ვარ, შენი ვარ.
სიტყვები ხანდახან სათქმელს ვერ ამბობენ
სულ წავალ შენს გვერდით
* * *
შორს, ისევ ისე შორს,
დაუვიწყარ დროს,
დაუბრუნდეთ ნეტავ.
თოვს, ისე ჩუმად თოვს,
სიყვარულზე შორს,
მიაქვს წლებს ეს სევდა.
და რა რა რა რა…
გთხოვ კიდევ ერთხელ გამიშალე კარტი,
და გამაგონე შენი ნაზი ხმა,
მე მომწონს შენი ჩუმი ლაპარაკი
და ის რომ წითლად შეიღებე თმა.
გრძელდება ჩვენი ძველი სკამზე ჯდომა,
და ვიცი დღესაც კვლავ გამიღებ კარს.
მე მივხვდი რომ ვართ კულტურული ტომი,
რომელიც ისევ გადაირჩენს თავს.
მე მჯერა
* * *
მოდი ჩემთან შენი გრძელი ქუჩით,
მოდი ჩემთან შენი გრძელი გზით
მოდი ჩემთან სანამ ღრუბელს ბოლო უჩანს
და ოცნება გამინათე მზით.
ისტორიას დარჩება ჩვენი შეხება,
ისტორიას დარჩება ჩვენი ხმა
ისტორიას დარჩება ის რაც ვიპოვეთ ჩვენ-მე
და შეენ, მე და შენ
მოდი ჩემთან სანამ მოვა თოვლი,
მოდი ჩემთან სანამ მოვა სხვა.
მოდი ჩემთან სანამ მზეზე ჩამოწვება სევდა
და ნაპირებს მიატოვებს ზღვა.
ისტორიას დარჩება ჩვენი შეხება,
ისტორიას დარჩება
* * *
ისეთი სახლი მინდა გაჩუქო,
შენ რომ იცხოვრებ,
ისეთი სიტყვა მინდა დავწერო,
შენ რომ გაიგებ,
ისეთი შუქი მინდა აგინთო,
შენ რომ გაგათბოს,
ისეთი წყალი მინდა გწყუროდეს,
მე რომ მოგიტან,
შენ იცხოვრე ჩემთან,
მე მოგიტან წყალს. |
