გიანდერძებ ამ ვარსკვლავებს
დაუნდობელ ამ საწუთროს
დაგიტოვებ ამ ჩემს მკლავებს
რომ ხანდახან ჩაგეხუტოს.
დაგიტოვებ ლამაზ ჩიტებს
ლექსის დამწერს მოგცემ პეროს,
გინადერძებ ამ ჩემს თითებს
რომ ხანდახან მოგეფეროს.
დაგიტოვენ მთვარეს ცაში
თუ მოუვლი იმას ნეტავ,
გიანდერძებ თუ არ წაშლი
და ხანდახან შნც შეხედავ.
დაგიტოვებ ლამაზ ქუჩებს,
ყველა ყვავილს ვარდს და მიმოზს
გიანდერძებ ამ ჩემს ტუჩებს
რომ ხანდახან გაგიღიმოს.
იმას ვინც მე შემიყვარებს
დავუტოვებ მთას და ფერდობს
გიანდერძებ ამ ჩემს თვალებს
რომ ხანდახან შემოგხედოს.
დაგიტოვებ გრძნობას ულევს
და ლექსებით სავსე თაროს
გიანდერძებ ამ ჩემს გულებს
რომ ხანდახან შეგიყვაროს
დაგიტოვებ ამ ჩემს სახელს
დაგიტოვებ, ოღონდ მენდე
გიანდერძებ ამ ჩემს სახეს,
რომ ხანდახან გაგახსენდე.
ვგრძნობ სიკვდილი უკვე მოდის
შევაგროვებ შნთვის ვარდებს
დაგიტოვებ ამ სულს ცოდვილს.
რომ ხანდახან შენც გიყვარდე .
|
