ფიქრი თვალდათხრილი მოლასლასდა,თვალები ვაჩუქე ჩაფიქრებას,
ზეცაზე დაისი მეწამული
უიღბლო სანთელივით ჩამიქრება.
შორს,სადღაც უკუნეთში გამიტაცებს
ღამე ბადესავით მონასროლი,
მერე ხატების წინ დაემხობა
ფიქრი,ლურჯთვალება მონაზონი.
ჩემო ცისფერკაბა გაზაფხულო,
უკვე მერამდენედ მეორდები...
იქნებ არასოდეს გამითენდეს,
მაინც გათენებას ველოდები.
|
