,,როდის - არ ვიცი,
ადრე თუ გვიან,
მაგრამ ოდესმე იქნება, ვიცი,
დაგრჩება გულის კარები ღია
და ჩაგაფიქრებს ტკივილი: რისთვის?
რისთვის ან ვისთვის ხარჯავდი ღიმილს,
წმინდა სხეული ვის დაანებე?
მოვა,
დარეკავს წვეთები წვიმის
და წაიშლება ღიმი თვალებზე.
ღირდა თუ არა იგი რაიმედ,
ვისაც კარივით გაუღე გული?
მოვა,
დარეკავს წვიმა, ვაიმე,
და გაგეხსნება ვარდივით წყლული
როდის - არ ვიცი,
ადრე თუ გვიან,
მაგრამ ოდესმე იქნება, ვიცი,
დაგრჩება გულის კარები ღია,
როგორც ოდესღაც დატოვე სხვისი...."
|
