იქნებ დაიღალე გულო,
ღმერთის ნაბოძებით ბედით?
იქნებ გაგიშვა სულო
და ჩავიქნიო ხელი?
მაგრამ რა ვუყოთ ამ წლებს?
ვის დაუტოვოთ წიგნის,
ეს გადაშლილი გვერდი?
ვისთვის დავწერეთ,
დარდით ეს აკინძული ლექსი.-
-როგორ მოხვედით დღემდე?
-ბარდებით სავსე ღელით.
-ალბათ დაიშანთეთ მხრებო,
ამ დიდი მინდვრის ცელვით?
ნუთუ ჩამუხლავ მუხლო
და დაეცემი ღელვით?
გამაგრდი სულო და იქნებ
გულიც გამრთელდეს ბედით.
გამაგრდი მუხლო და იქნებ,
უფრო გაბასრდეს ცელი.
და მერე ვნახოთ ის გზა
ეკლესიასთან რომ გველის.
|
