აღარ მაძიენაბდა მზერა ალმაცერ,
ხალიანი ტუჩი, მკლავი ანაცერი...
მზის და ცხელი ქვიშის ვნებით ატკეცილი
ტალღებს მოაპობდა ტანი კალმახური,
წღვაში ჩავკიდებდი თვალებს ანკესივით
და შინ ვბრუნდებოდი როგორც გალახული...
თითქოს შენს სხეულში მზეა მომწყვდეული
ანდა კანში სკდება მწიფე ბროწეული...
ზღვა ღელავდა,თრთოდა,ტალღებს შლიდა მწვანედ,
გახველ ნაპირზე და ღელვაც გაიტანე...
განა ბევრი მინდა?ჰიო,დავიქანცე...
ბევრი თეთრი ღამე ზღვასთან გადავფურცლე...
მოვიდოდი მხოლოდ და შენს აცრილ მკლავზე
თითებს დავაწყობდი როგორც სალამურზე...
|
