ჰოი, ცდუნებავ ადამიანის,
სულო აუვსებ-გაუმაძღარო
გეცოტავება დილა მზიანი
და შენთვის მგინდა მთელი სამყარო..
უფალი შვილებს
ავსებს ძვირფას დღეთა კრებულით,
-"ვაჰ, ნუთუ მეტი არ გვეკუთვნოდა?"
ვკითხულობთ ძალზე გაკვირვებულნი.
უფალს ვთხოვთ სიტკბოს, მადლის ბოძებას,
ვატყუებთ, ვხიბლავთ, ვეკურკურებით,
თავები მოგვაქვს ამგელოზებად
და შურისაგან გვეწვის გულები.
დავლა-სიმდიდრის მოვითხოვთ სუნთქვას
მეზობლისაგან მსაზღვრელ ღობემდე,
სამაგიერო საჩუქარს ვუთქვამთ
...და თითო ცოდვას ვუძღვნით ყოველდღე...
|
