ამბავი რომელიც ეხლა მე უნდა მოგიყვეთ სინამდვილეა და მართლა მოხდა.
ერთ პატარა ქალაქში მოხდა. ცხოვრობდა გოგო რომელიც თითქმის მთელ უბანს უყვარდა, ძალიან ლამაზი და კეთილი გოგო იყო. მაგრამ მისი რჩეული მხოლოდ ერთი იყო მას სანდრო ერქვა. ერთმანეთი ზღვაზე გაიცნეს, ზღვაზევე შეუყვარდათ ერთმანეთი.
ერთხელაც ზღვაზე ძალიან მაგარი ღელვა იყო. სანდრომ დაინახა წყლიდან ვიღაცა შველას ითხოვდა ბოლოს მიხვდა რომ თაკო მისი შეყვარებული იხრჩობოდა, სანდრო საშველად გადახტა მაგრამ უკვე გვიან იყო თაკო ექიმებმა ვერ გადაარჩინეს. სანდრო დარჩა მარტო, აღარაფერი ახარებდა ყველაფერი რაც თაკოს აჩუქა დედამისმა დაუბრუნა მხოლოდ ერთი რაყაცის გარდა, ეს იყო ყელსაბამი რომელიც სანდრომ თაკოს დაბადების დღეზე აჩუქა. თაკოს დასაფლავებაზე სანდროც იყო, მიუახლოვდა მის უსულო სხეულს და აკოცა ტუჩებში. შემდეგ მისი ხელი გულში ჩაიკრა ხოლო თაკოს ის ყელსაბამი ხელში ეჯირა, სადაც ეწერა "თაკო+სანდრო"
სანდროსთან თაკოს დედა მოვიდა და წერილი მისცა რომელიც თაკომ მის შეყვარებულს დაუტოვა.
" სანდრო ვიცი ადრე თუ გვიან მოვკვდები და მარტო დაგტოვებ, არ დამივიწყო იცოდე ყოველტვის მეყვარები. მომენატრები მაგრამ დარწმუნებული ვარ სხვას შეიყვარებ და იმ სხვასთან ბედნიერი იქნები. დაიმახსოვრე მიყვარხარ, მიყვარხარ და მიყვარხარ. (შენი თაკო)"
ამ სიტყვებზე სანდროს თვალებიდან ცრემლები წამოუვიდა, გაიქცა ზღვაზე, იქ სადაც თაკოს და მას ერთმანეთი შეუყვარდათ. დიდხანს იჯდა მარტო და პიქრობდა. შემდეგ ადგა.
_ თაკო მე შენთან მოვდივარ...
ეს თქვა და წყალში გადახტა, მეორე დღეს სანდროს უსულო სხეული ნაპირზე ამოიყვანეს. სანდროს კიდევ ის ყელსაბამი ხელში ეჭირა.
თაკო და სანდრო გვერდიგვერდ დაასაფლავეს, ხოლო როცა წვიმა მოვა ხოლმე შორიდან ჩანს თუ როგორ ეხუტებიან ერთმანეთს მათი სულები და ის ყელსაბამი სანდროს ხელში როგორ უჭირავს...
|
