ჩვენი გულები გრძნობით ფეთქავენ
და სიყვარულის ზღაპრებს ჰყვებიან,
მარტო დარჩენის ნუ გეშინია,
დაგიბრუნდები ჩემო ფერია...
აბა უშენოდ როგორ ვიცოცხლებ?!
მე სიცოცხლეზე მეტად მჭირდები,
მხოლოდ ერთსა გთხოვ, მუხლმოდრეკილი,
როცა მე წავალ, ნუ ატირდები...
შენი ცრემლები დარდად გამყვება,
მწარე წარსულად დამრჩება გულში,
მე ხომ ისედაც დატანჯული ვარ,
რომ დაარდი ვნახო შენს სიყვარულში...
ჩვენ მომავალი კვლავ შეგვახვედრებს,
ჩვენ ხომ ერთმვნეთს ასე ვჭირდებით?!
განშორება ხომ შეხვედრას უხმობს
და შეხვედრამდე ნუ ატირდები...
|
