შემოდგომა მეგონე და გაზაფხული ყოფილხარ. მე წასული მეგონე და თურმე ახლა მოდიხარ.
მოდი, მოდი, გამოჰყევი იით ბარდნი შარა-გზას, ჩემო დიდო სიყვარულო, იმედო და ქარაგმავ.
მე წარსული მეგონე და მომავალი ყოფილხარ, ჩემო დიდო სიყვარულო თურმე ეს რა ყოფილხარ.
შემოდგომა მეგონე და გაზაფხული ყოფილხარ...
..........................................
როგორ დავივიწყეთ ის რწმენა, ზნეობა... რაც ადრე ქართველთათვის იყო მხნეობა, მაშინ იზრდებოდნენ ვაჟკაცთა მითებზე ახლა თუ ჩამოვთვლით ასეთებს თითებზე,
მივდივართ უფსკრულში, სამშობლო ეცემა.. ჩვენს ამოსაყვანად არავის ეცლება, რა ვქნა რა ვუშველო ამ ბედკრულ ქვეყანას, ხალხსაც რომ არ უნდა, ან ვერ იგებს ვერარას,
ხალხნო გამოფხიზლდით რა დროს თამაშია, რა დროს შუღლია, ან რა დროს კამათია მოდით ყველამ ერთად უფალს შევევედროთ, რომ მტერს ჩვენთან მოსულს რწმენით ''შევეგებოთ'' .................................................
როდესაც გიჭირს და ვერ უგებ მას მიენდე ყოველთვის შენს მეგობარს გაგიგებს გაგიხსნის გულისკენ გზას და რჩევის სახით შენ მოგაწვდის აზრს
თუ ვინმემ გაგიგო გულის გზა გაგიღო თუ რჩევა მოგცა მან სათადარიგო ზოგჯერ ჯობია მადლი გაიღო მეგობრის რჩევა შენ უნდა გაიგო
მაგრამ თუ მაინც მათ მახე დაგიგეს მეგობრის გარდა შენ ვერავინ გაგიგებს ვინც არ გენდობა არ გინდა გარიყე მეგობრის რჩევით შენ ფიქრი დაიწყე
როდესაც გენდობა ენდობი მას ვერავინ შეძრავს თქვენს ერთობას იცოდე როდესაც უყურებ მას მარტო არ გაივლი ეკლიან გზას
მოვა მწუხარება მოგიტანს სევდას მოვა მონატრება შენს ტვალთან ცრემლად მოვა ემოცია მაგ გულთან დარდით მაშინ გაიხსენებ მეგობარს ნატვრიტ
მოვა მეგობარი გაანდობ ფიქრებს მოვა და გეტყვის საოცარ სიტყვებს მოვა დაგამშვიდებს ტან გულს გაგიხარებს ნამდვილ მეგობრობას ვერავინ დაიბრალებს...
|