მოდით იმ ბალიშს გაუმარჯოს რომელზეც გვიტირია, გვიფიქრია, მერე გარეთ უცემიათ, უბეგვიათ მაგრამ ჩვენი საიგუმლო არ გაუმხელიათ.
...............................................
ვიცი დრო მოვა ჩემ საფლავზე შენც ატირდები და ცრემლებს დაღვრი, ვიცი მოხვალ და მთხოვ პატიებას, თუმცა სინანულით თავს დაბლა დახრი, ხმას ვეღარ გაგცემ და გრძნობით გეტყვი, რომ გაპატიებ მე გღეს ყველაფერს, შენ უფრო მაგრა აქვითინდები, რომ ვერ გაიგებ ჩემგან ვერაფერს..
........................................................
საღამო იყო გარეთ წვიმდა და თან ციოდა, ვიჯექი მარტო ფანჯარასთან გული მტკიოდა, ჩემს მოგონებებს გავეცალე ცრემლი მდიოდა, და მე ვხედავდი ჩემთან ერთად ცაც რომ ტიროდა, ვაკვირდებოდი წვიმის წვეთებს როგორ ცვიოდა და მეც ცრემლები წვიმასავით ნაზად მდიოდა.
...........................................................
ღამე მოიპარა ჩუმი ნაბიჯებით მე შენ მენატრები უკვე გაგიჟებით....
|