ხომ მოვა ის დღე , როცა გიხილავ
როცა შევხვდები შენს თვალებს სადღაც..
მასში დავითვლი თითეულ ელვას,
თითეულ ელვას გავიხდი წამლად!
შენზე ფიქრებმა სილა გამაწნეს,
დამიმორჩილეს , არ მკითხეს აზრი
ისევ მიყვარხარ, ისევ გნატრულობ,
მაგრამ მე მაინც მივხურე კარი....
მივხურე კარი, დიდხანს შევყურე
ვერ აღვიქვავდი, როგორც სიმართლეს,
მაშინ ფიქრები ჩემს გულში გაჩნდნენ
და ჩადენილი გამისამართლეს...
გავმიჯნე აზრი, ესეც შევძელი,
გავყევი იმ გზას , სულ რომ ვეძებდი,
ვეძებდი , მაგრამ , როცა ვიპოვე
მე მასზე გასვლა ვეღარ შევძელი...
შენს მზერას ვგრძნობდი, სადღაც ფიქრებში
ის მიბრძანებდა კვამლში დაკარგვას,
საწადელს მისწვდა ჩაებღაუჭა
და მერე ისევ გადაიკარგა ..
გადაიკარგა , მანამდე სანამ
ხელახლა მოვა ფიქრების წვიმა .. |
