გაივლის დრო და შენ შვილების მამა გახდები,
შეივერცხლები, თეთრი თმებით იქნები სავსე,
მეც დავბერდები, მაგრამ მაინც ისე დავრჩები,
როგორც დამტოვე, სიყვარულის ცრემლებით სავსე..
დროს მსვლელობაში ერთხელ მაინც შემხვდები სადმე
და მოგიკითხავ ოჯახით და შვილებიანად,
გავიზიარებ შენს ჭირ-ვარამს თუკი მენდობი
და დაგარიგებ მედიდურად, ომახიანად..
თუ შენი შვილი შჶმომხვდება ოდესმე გზაზე,
მივუალერსებ, არა ვგავარ ზოგიერთ ქალებს..
ვეტყვი :"პატარავ, მე მამიკო მიყვარდა შენი"
და დავუკოცნი მამასავით მომხიბვლელ თვალებს..
|
