თუ კი სიყვარულს მუდამ წმინდა სანთელს აუნთებ, უნდა ეცადო არ ჩაგიქრეს იგი არასდროს, და თუ ჩაგიქრა ეს სანთელი რაღაცის ძალით მისი ანთება ხელმეორედ აღარ ეცადო. აღარ ეცადო რადგან იგი არ აინთება ძნელია მისი ხელმეორედ აკიაფება და თუ დაინთო ეს სანთელი რაღაცის ძალით, უნდა იცოდე იგი წმინდა აღარ იქნება. . .
.....................................................
მოგონებები, თეთრი ფერის უცხო მორევი და ჭრელი ბინდით დაბურული წუთი გონების. მოგონებები, წამიერი ელვა ცხოვრების და გზის ნაპირზე გაბნეული ლამპიონები. ჩვენი შეხვედრა, მოგონება, კვალი წაშლილი, პატარა გრძნობა, სიყვარულის მხოლოდ ნაწილი. ცხელ უდაბნოში გზად ნაპოვნი ვარდი გაშლილი, სხვის მოლოდინში დაკარგული და გადაღლილი
....................................................
გინდა ღიმილის დაფარვა, ტუჩის კუთხეში მალავ, ჩემს გულზე ფიფქად დაქარგვა მოასწარ ნუკრისთვალავ, ზღაპრიდან გამოპარულო, ზაფრის დამცემო ძალავ, ტრფიალის ალის მამდებო, ბრიალა ნაპერწკალავ, ისეთი შუქით ამავსე, ისე მჩხიბავ და მთვალავ, აგრე უღმერთოდ ლამაზი რამ გაგაჩინა ქალავ…
...................................................
სიგიჟეში შევეჯიბრეთ მე და მარტი... მან მზე შეიყვარა - მე შენ შემიყვარდი... იებში აყვავდა - სულში აგიყვავდი... კვირტებში ჩასახლდა - გულში ჩაგისახლდი... ფიფქებად დავარდა - თვალში ჩაგივარდი... მზე ღრუბლით ადარდა - მეც ტირილით გკლავდი... მერცხალს ჩაუსაფრდა - ფიქრში ჩაგისაფრდი... ერთად შევიშალეთ მართლა, ორი ქალი... მარტი გაიპარა , მე კი შენში დავრჩი....
|