მეგობარია შენი რჩეული,ვინც რჩევას გაძლევს და თან ენდობი
მესაიდუმლე შენი გულისა,გაგიკვლევს ბილიკს ჩიხს თუ ეწვევი
მიჩვევას იწვევს ეს ყოველივე,მის გვერძე როცა ხშირად ერთობი
აღარ გსურს ნახო მასთან სულ უცხო,რადგან შენ გინდა მისი სურნელი
და დარწმუნდები შენ უკვე გიყვარს,ის მეგობარი ვისაც ენდობი
თავიდან ვინმე მერე ნაცნობი,მეგობრობა და ბოლოს ქალღმერთი
ხვდები უმისოდ ვეღარ ხალისობ,ფიქრებში დილას სულ მასთან ხვდები
ნაზი სიტყვები მას გინდა უთხრა,მაგრამ ვერ ბედავ თან სულ იბნევი
მეგობარი და მესაიდუმლე,უეცრად ხდება გულის მპყრობელი
ვერაფერს შეცვლი შენშია იგი,მისი სიტყვებით მას უმონდები
შენ თუ ვერ ხვდები სიყვარულის აზრს,ან მე რასაც გწერ იმას ვერ ხვდები?
ამ ლექსის მერე გულის ფეთქვის ხმას,თუ მოუსმინე პასუხს ის გეტყვის
პასუხს რომელსაც შენ გულით იგრძნობ,დაიმახსოვრებ მუდამ ყოველთვის
ეს სიტყვა გულის ნათქვამი შენთვის წამი იქნება მარადისობის . . . .
|
