ჩვენი ქალაქი,ჩვენი ქუჩა,ჩვენი საკანი, ”დაკიტხვა შეპტან” სადაც ჩაშვებას,შვება ეწოდა... ძველი კურსია ოძდაატი ოქრო და ლივრი, ჯერ ტყვიებია,ჯერ ქვებია,სულ შარებია!
რადგან დაგვსაჯეს სამუდამო ტავისუპლებიტ, უადვოკატოდ,უცერბეროდ,უსერაპიმოდ. რადგან სულ ყველა ერტმანეტიტ დავიტხუპნებიტ, უკვე დავიწყე, უკვე აქ ვარ,უკვე ვნადირობ...
ჩვენზე წამები,მტავარ როლებს იტამაშებენ, და ხმერტმა უწყის სად დაგვიდებენ,ცოდვა ბრალის, მომტენტავ ჩეპირს... გადამარჩევენ,მე მარჩევენ,იმ დანარჩენებს...
|