......................... - 6 აპრილში 2010

მე ვერას მავნებს წლები ძლიერი
გრიგალი ქარი, თუ ქუხილი იქნება.
თუნდაც მეორედ მოსვლა, რომ მოხდეს
ჩემი ფრაზები გაყვავილდება.

ვიცი ოდესღაც სიკვდილი შემჭამს.
ჩემგან ძვალი ან ფრეფლი იქმნება,
მაგრამ ვიცი, რომ ჩემი სიტყვები
ოდესღაც ცოცხლად გარდაიქმნება.

არც წყლის ძალას და ბუნებას არაქვს
ჩემი ლექსები წამართვას ამად..
მე ჩემს ფრაზებს, არაფრად გავცვლი
თუ გინდ სამკარო მაჩუქოდ ქრთამად.

ცად მოხატული ლამაზ ფერები
ჩემს სიტყვებს უნდა ეხამებოდეს,
და ბობოქარი წლები ძლიერი
ჩემს ნათქვამს, უნდა ემალებოდეს..

როჩა ბუნება დაარღვევს კანონს
როცა მზე ყინულს აღარ გაალღობს
როცა ხეები დაიწყებს ხმობას
ჩემი სიტყვები ყველას გაათბობს

ეს ის ლექსია ცაში აჭრილი ,
ცისარტყელას რომ ეკვრება დილით.
ეს ის ლექსია ღამე რო მთვარე
წაუკითხავად ქვითინით ტირის

სწორედ ისარის ბობოქარ
წლებს, რომ თავაცეული დაენხება,
ეს ის ლექსია ამიერიდან
თქვენს გულს. რომ მუდამ ჩაესახება...