და ის თოვლი კი მე შენ მეგონე, რომელიც, გულზე გარშემო მფენდა. მინდოდა სიმწრით ამომეგლიჯა რომელიც ასე თამამად მკმენდა.
ცივი ფიფქები თავზე მათოვდა, შენ ხომ იცოდი ეს რომ მათბობდა. და უნამუსოდ თოვას უმატე. ეს ყველაფერი ნუთუ გართობდა!!
რა დამავიწყებს შენს ძზლიერ ალერს... კოცნის დროს, რომ მუხლებში მკვეთდა. რადამივიწყებს თუნდაც ქარიშხალს შენთან ყოპნისას რომ ვერას ვმნებდა ...
რა დამავიცყებ შენს ძზლიერ ალერს... კოცნის დროს, რომ მუხლებში მკვეთდა. რადამივიცკებს თუნდაც ქარიშხალს შენთან ყოფნისას რომ ვერას ვმნებდა ...
მინდოდა მეტირა და ვერ ვტიროდი ყვირილს ვნატრობდი ვერა ვყვიროდი, სიკვდილს ვნატრობდი არა ვკვდებოდი და ტანჯვისაგან არა ვრჩებოდი..
უკვე შემცივდა უკვე ვკანკალებ და ამ ყველაპერს, მე შენ გაბრალებ. გამაბოროტა შენზე პიქრებმა ვეგარასოდეს.... ამაკანკალებ!!
ამასობაში მზემაც ინათაა. დაე დაგადნოს ჩემიტ მტანჯველო!!! და თუ ჩუმად სადმე დადნები, არვის მოუკვე არვის აჩვენო..
და ამ საღამოს მეც გამიმართლა. მეც მყავს თურმე ვინმე მფაველი!!.. ისე, ჩუმად სადმე შორს წადი არვინ არ მინდა ამის მნახველი.
ჩემ წინ დადნები როგორც მათოვდი ფიქრებDი ტანჯულად როგორც მათბობდი.. მზეც და თოვლიც შენთვის მინდოდა სიყვარულის მეტს განა რასგთხოვდი. და აი სიგარეტიც ჩამწვარა შენთან ერთად ლექსიც დამწვარაა. აღარც თოვლია და აი, აგარც მზეე და წერაც, მეტი ვეღარ განვაგრძზე...
.................................................
როცა გულის ნაცვლად დიდი ქვის ლოდია და სულ ყველაფერი თითქმის იოლია, როცა დარწმუნდები მწარედ გაყრუებენ მაშინ გაუჩნდება ბედსაც ირონია. როცა დაგროვილი ბოღმა მოგაწვება ნერვებზე თამაში ამ დროს იოლია და ცრუ იმედები ესეც რომ გაქრება მაშინ გაუჩნდება ბედსაც ირონია. როცა ქვეყანაზე არავინ არ გიყვარს მაშინ ეს ცხოვრება სულ მთლად იოლია და თუ სიყვარულს ფეხქვეშ გითელავენ სწორედ ამას ქვია ბედის ირონია.
.........................................................
მგონი მთავრდება ცხოვრება ჩემი სამოტხის გზისკენ მიცურავს გემი მოგონებები ტივტივებს ძველი ამქვეყნად ცხოვრება აღმოჩნდა ძნელი
მე განვლე გზები ცუდი და კარგი იმ ერთმა გულის დახურა კარი ნელნელა ვხდები უეკლო ვარდი თუმცა აქამდე ეკლიანს ვგავდი
ვცდილობდი გულში ჩამეკლა გრძნობა თუმცა დავმარცხდი წავაგე ბრძოლა შიში უკან მსდევს გავხდი მე ლანდი ვისაც ველოდი მას რატომ ჰგავდი.
|