მაგიდა, სკამი,
მოლურჯო ფერის
კიდია ფარდა.
რადიო...ბლუზი...
ჩემს სიმყუდროვეს
ყლუპ-ყლუპით სვამდა...
ყველაფერია აქ ,რაც მყოფნის,
შენ ერთის გარდა...
მაგიდაზე დევს
გადაშლილი, პატარა წიგნი,
მაღაზიაში რად დამიტოვა,
სევდიან გოგომ,
დღესაც ვერ მივხვდი.
ისეთი დიდი თვალები ჰქონდა,
მოსიარულე სევდასა ჰგავდა,
შემოატია თავის ნაღველი
და მაგიდაზე ლარად დახვავდა...
ვზივარ და ვფურცლავ...
და ავტორივით,
მეც მტკივა ია...
ობლის პაწია ხელისგულზე
დასახლებული მაია- ჭია...
აქ ყველა ბგერა, ყველა სიტყვა,
და რა ბევრია...?!
სიტყვის ბოლოში
მრავალწერტილიც
სევდისფერია...
ლურჯი ოთახი,
ყვითელი ლამპა,
მუსიკა..ბლუზი...
ჩემს სიმყუდროვეს
ყლუპ-ყლუპით სვამდა...
ყველაფერია აქ ,რაც მყოფნის,
შენ ერთის გარდა... |
