უცხო გამვლელი შენ მგონიხარ ქუჩაში ზოგჯერ, ქარვისფერი თმით, სიარულით და სუსტი მხრებით... მოვარღვევ ქუჩას, მდევარივით ფეხდაფეხ მოგდევ, მაგრამ სულ მალე ჩემს ოცნებას ემსხვრევა ფრთები. მაინც არ ვნანობ... იმ ვიღაცას მადლობას ვუთვლი, ღმერთმა ქნას, ასე განმეორდეს კიდევ და კიდევ, რადგანაც ჩემთვის ბედნიერად ითვლება წუთიც, როცა შეცდომით შენს მაგივრად ვიღაცას მივდევ!
|