ნუთუ გონება გამეხლართა მზაკვარ გრძნობაში
და, როგორც მეფეს, მლიქვნელობის სენი ერევა?!
ან ეგებ თვალი გაიწაფა ჯადოსნობაში
და პირფერობა სიმართლეში აღარ მერევა.
ნუთუ ურჩხული გადაიქცა ზღაპრულ ფერიად,
ნუთუ სიყვარულს გულწრფელობის მადლი სცხებია,
ან ეგებ ქვეყნად საძრახისი არაფერია
და რაც სიმდაბლე დამინახავს, მომჩვენებია.
ნუთუ ასეა?! - თვალი ხედავს მაცდურ სანახებს,
მიტომაც თან მდევს თვალთმაქცობის სენი მეფეთა...
თვალს რა მოვკითხო? - თავის ბატონს იმას ანახებს,
თუ რამ გონების საამებლად შემოეფეთა.
თვალმა თუ ავი დაინახა, კარგიც მისია,
თუ სილამაზეს არ შეხედა, რის მაქნისია?!
|
