ის დროც დადგება, ქედმაღალი მზერით დამხვდები,
როდესაც გრძნობას დაერქმევა თავის შექცევა,
ჩემს საზიანოდ როცა შენი მომხრე გავხდები,
თუ სიყვარული განკითხვის დღედ გადამექცევა.
აღარ დავუწყებ უღირსობას ჩემსას ფერებას,
შენს მაამებელ აღსარებას ვეტყვი მსაჯულებს,
რადგან უჩემოდ სჯობს ეწიო ბედნიერებას,
მე კი ვერავინ გარდამქმნის და გადამარჯულებს.
უკეთურ წარსულს დავივიწყებ, რადგან წამიერ
ვნებაც გაქრება, ცეცხლივით რომ შემომიკეთე
და მთელ სიავეს განგაშორებ, რადგან ამიერ
შენი სიკეთით მე ორმაგი მელის სიკეთე.
ჩემს სიყვარულში გაბატონდი, როგორც მეუფე,
და, ცრუს თუ მართალს, სამუდამოდ შენ დამეუფლე.
|
